-
81.《大雪复用前韵呈王尚书》 宋·陈造
密雪何自来,雨襧云其祖。
史臣纪上瑞,外此可无语。
帝岂为诗设,偏为诗人取。
梁园谢家庭,丽句传今古。 -
82.《陈彦博擢第后归拜先墓作此送之》 宋·李流谦
霜风著林不停吹,天涯有客衣征衣。
问客今归有何得,一株老桂和根移。
读书作文四十载,浪走不啻萍在池。
束书随身乃封户,睥睨一甑蒙蛛丝。 -
83.《子永弟寄都下大雪律诗》 宋·李洪
快雪频占瑞,饕风并助豪。
白银天上阙,组练浙江涛。
拓地龙沙远,瞻山群玉高。
齐宫延孟叟,楚些诵离骚。 -
84.《腊中得雪快晴成古风呈尧章銛老》 宋·王炎
苍头熟睡唤不应,光射纸窗疑月明。
更筹可数夜方半,杙上一鸡先误鸣。
晓起飞花堆户外,幻出人间无色界。
九街车马不知寒,蹴蹋银杯翻缟带。 -
85.《送徐尉移簿巴陵并简邓器先汪兼善》 宋·王炎
两凫不到蓬莱峰,翩翩堕在葭苇丛。
口谈世事懒揖客,劫回老眼瞻飞鸿。
子真何事亦来此,培塿乃千丈松。
挥毫古锦贮白雪,缓颊玉麈生清风。 -
86.《水龙吟 至元二十三年丙戌孟冬二十八日小雪》 元·王恽
,而释润于春泽,其应时瑞,数年以来,未之见也,实可为明时庆,因作乐府水龙吟以纪其和。
予平昔屡尝赋此,未免掇拾故事,张皇景气而已。
兹篇之作,颇体白战,抑老怀,略见朴忠之至,畎亩不忘之意也画楼十日春阴,晚风吹作冰花转。
初冬中候,应时呈瑞,几年未见。 -
87.《送秦光禄北征》 唐·李贺
北虏胶堪折,秋沙乱晓鼙。
髯胡频犯塞,骄气似横霓。
灞水楼船渡,营门细柳开。
将军驰白马,豪彦骋雄材。 -
88.《题雪窦飞雪亭》 宋·高元之
危亭上拂烟雾光,苍崖深到蛟螭穴。
天河飞来破山翠,寒入疏林风自发。
翻珠错玉无时歇,岩前散作千秋雪。
寒声萧萧凛毛发,白云朵朵翔空灭。
飞流溅沫入毫端,天与一诗为题绝。 -
89.《片雪歌》 宋·张耒
瑶池一片孤飞雪,风急身轻飞不歇。
谁将翠袖遮得归,十斛明珠换与谁。
金龟贵客迎将去,玉作辎軿载尘雾。
人间不解桃李心,独与琵琶自相语。 -
90.《郊行值雪诗》 南北朝·庾信
风云俱惨惨。
原野共茫茫。
雪花开六出。
冰珠映九光。
还如驱玉马。
暂似猎银獐。
阵云全不动。
寒山无物香。
薛君一狐白。
唐侯调骕骦。
寒关日欲暮。
披雪渡河梁。 -
91.《次韵子瞻病中大雪》 宋·苏辙
吾兄笔锋雄,诗俊不可和。
雪中思清绝,韵恶愈难奈。
殷勤赋黄竹,自劝饮白堕。
言随飞花落,意与长风簸。 -
92.《次韵王适春雪二首》 宋·苏辙
江南春候寒犹剧,细雨风吹作雪花。
中夜窗扉初晃漾,平明草木半低斜。
润催江柳排金线,光杂山茶点绛葩。
老病不堪乘晓出,纷纷能使发增华。
春雪飘摇旋不成,依稀履迹散空庭。
山藏复阁犹残白,日照南峰已半青。 -
93.《癸酉冬雪》 宋·孔武仲
平时看积雪,吟对佳山川。
此地富华屋,听观亦浩然。
爱景匿何处,冻雪迷远天。
离离黄庭沙,种作白玉田。 -
94.《游秋浦白笴陂二首》 唐·李白
何处夜行好,月明白笴陂。
山光摇积雪,猿影挂寒枝。
但恐佳景晚,小令归棹移。
人来有清兴,及此有相思。 -
95.《十二月乐章》 未知·李德
正月东方日出香茸茸,长条短条花眼红。
柔云弱雨暗填空,茫茫蝴蝶破春风。
鸾帕抹烟山梦浓,萧飒愁思开暝容。
江头溘溘水声动,微和着柳黄金重。 -
96.《偶得牡丹之白者赋之》 宋·赵蕃
梅花当冬吐冰雪,古今已复称高洁。
春风草木争宠光,尔乃白乎无得涅。
屈原放逐楚江滨,山高水疾谁与邻。
商山山中四老人,汉且终辞肯事秦。
白山茶有涪翁赋,莲自远公仍白傅。
数公已矣不可作,风雨明朝埋玉树。 -
97.《秋日炼药院镊白发,赠元六兄林宗》 唐·李白
木落识岁秋,瓶冰知天寒。
桂枝日已绿,拂雪凌云端。
弱龄接光景,矫翼攀鸿鸾。
投分三十载,荣枯同所欢。 -
98.《赋得白鸥歌送李伯康归使》 唐·卢纶
积水深源,白鸥翻翻。
倒影光素,于潭之间。
衔鱼鱼落乱惊鸣,争扑莲丛莲叶倾。
尔不见波中鸥鸟闲无营,何必汲汲劳其生。 -
99.《自澧浦东游江表,途出巴丘,投员外从公虞》 唐·李群玉
短翮后飞者,前攀鸾鹤翔。
力微应万里,矫首空苍苍。
谁昔探花源,考槃西岳阳。
高风动商洛,绮皓无馨香。 -
100.《追和白舍人咏白牡丹》 唐·徐夤
蓓蕾抽开素练囊,琼葩薰出白龙香。
裁分楚女朝云片,剪破姮娥夜月光。
雪句岂须征柳絮,粉腮应恨帖梅妆。
槛边几笑东篱菊,冷折金风待降霜。