-
1.《秋夜听谷大弹阳春白雪遂歌以赠》 明·黄玄
昔闻歌《白雪》,未知弦上声。
看君弹来秋月下,十指如度春风鸣。
初闻飘飘下天阙,乱逐回风气骚屑。
冻来深树梅不开,散入空林竹应折。 -
2.《奉和裴使君清春夜南堂听陈山人弹白雪》 唐·皎然
春宵凝丽思,闲坐开南围。
郢客弹白雪,纷纶发金徽。
散从天上至,集向琼台飞。
弦上凝飒飒,虚中想霏霏。
通幽鬼神骇,合道精鉴稀。
变态风更入,含情月初归。
方知阮太守,一听识其微。 -
3.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
4.《相和歌辞·子夜警歌二首》 唐·陆龟蒙
镂碗传绿酒,雕炉熏紫烟。
谁知苦寒调,共作白雪弦。
恃爱如欲进,含羞出不前。
朱口发艳歌,玉指弄娇弦。 -
5.《子夜警歌二首》 唐·陆龟蒙
镂碗传绿酒,雕炉薰紫烟。
谁知苦寒调,共作白雪弦。
恃爱如欲进,含羞出不前。
朱口发艳歌,玉指弄娇弦。 -
6.《答余洪范》 宋·黄庭坚
倒海弄明月,伐山茹芝英。
婆娑一世间,浩荡怀友生。
佳人貂襜褕,眉宇秋江晴。
胸怀府万物,器识谢群英。
赠我白雪弦,此意少人明。
别怀数弦望,相思何时平。
犹忆把樽酒,夜谈尽传更。 -
7.《赠城郭道士》 唐·孟郊
望里失却山,听中遗却泉。
松枝休策云,药囊翻贮钱。
曾依青桂邻,学得白雪弦。
别来意未回,世上为隐仙。 -
8.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
9.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
10.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
11.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
12.《蜀国弦》 明·刘基
胡笳拍断玄冰结,湘灵曲终斑竹裂。
为君更奏《蜀国弦》,一弹一声飞上天。
蜀国周道五千里,蛾眉岧岧连玉垒。
岷嶓出水作大江,地砉天浮戒南纪。 -
13.《十二月乐章》 未知·李德
正月东方日出香茸茸,长条短条花眼红。
柔云弱雨暗填空,茫茫蝴蝶破春风。
鸾帕抹烟山梦浓,萧飒愁思开暝容。
江头溘溘水声动,微和着柳黄金重。 -
14.《夏日游德州赠高四》 唐·骆宾王
日观邻全赵,星临俯旧吴。
鬲津开巨浸,稽阜镇名都。
紫云浮剑匣,青山孕宝符。
封疆恢霸道,问鼎竞雄图。 -
15.《帝京篇十首》 唐·李世民
秦川雄帝宅,函谷壮皇居。
绮殿千寻起,离宫百雉馀。
连薨遥接汉,飞观迥凌虚。
云日隐层阙,风烟出绮疏。 -
16.《喜雪篇》 宋·陈造
玄冥职寒事,庀职今几时。
穷秋试雪似早计,冬令欲尽噤莫施。
风声不怒日车近,客裘未绵河未渐。
吴门十万家,心口同一疑。 -
17.《次韵许节推喜雪》 宋·陈造
雪后缄诗送春燠,何异祠坛起只肃。
吟哦三叹思答报,几欲挥毫纸随缩。
多闻实藉益者三,敬客不啻需之六。
别君方看月弦下,及六仅比羊胛熟。 -
18.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
19.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
20.《捣衣篇》 明·林世璧
西风白昼已漫漫,玉露凄清玉漏残。
冰簟银床秋弄色,翠帏罗幕夜生寒。
年年秋夜何萧索,几度芙蓉楚江落。
闺阁佳人团扇悲,关山戍客征衣薄。