-
241.《题王氏笑闲亭》 明·李存
笑者不必闲,闲者不必笑。
能笑又身闲,涉世何尔妙。
利名浩于海,好恶险成徼。
跻攀有亡命,愤郁或大叫。 -
242.《龟头山》 明·陶安
我闻龟头山,乃在麻城县。
东离八十里,高峻远先见。
伸向南行,欲桥仍俯颤。
巨吻谽谺张,穹脊坼绞现。 -
243.《草堂对月分韵》 明·王弼
明月转西壁,歌筵渐徙东。
一尊贫对客,百事懒如翁。
雁皦霜华外,虫栖露草中。
今年秋更好,才得此欢同。 -
244.《姑苏感事(二首)》 明·王泽
百二山河已失扃,孤城独战血魂腥。
覆蕉鹿在宁非梦,篝火狐鸣竟不灵。
既与群雄争帝鼎,忍随降虏到皇廷。
致身早得归麟阁,应共长驱下建瓴。
¤ -
245.《中秋西湖社集分韵得齐字一百韵》 明·虞淳熙
白月青莲社,文星远聚奎。
长庚秋映桂,太乙夜分藜。
峦色三台紫,峰形九曜低。
金牛须会女,张鹿不躔氐。 -
246.《岁事歌二首》 明·朱长春
除夜春雷隐地起,小年岁雪纷未已。
黄泥乍融不肯冻,百草作芽青欲死。
草死不愁愁麦黄,冬暖根薄恐易伤。
眼前米市忽腾粜,人间那得陈千仓。
城头鸟鹊无数叫,父老对之愁断肠。
¤ -
247.《次韵答舒教授观余所藏墨》 宋·苏轼
异时长笑王会稽,野鹜膻腥污刀几。
暮年却得庾安西,自厌家鸡题六纸。
二子风流冠当代,顾与儿童争愠喜。
秦王十八已龙飞,嗜好晚将蛇蚓比。 -
248.《次韵和子由欲得骊山澄泥砚》 宋·苏轼
举世争称邺瓦坚,一枚不换百金颁。
岂知好事王夫子,自采临潼绣领山。
经火尚含泉脉暖,吊秦应有泪痕潸。
封题寄去吾无用,近日従戎拟学班。 -
249.《读《开元天宝遗事》三首》 宋·苏轼
潭里舟船百倍多,广陵铜器越溪罗。
三郎官爵如泥土,争唱弘农得宝歌。 -
250.《和顿教授见寄用除夜韵》 宋·苏轼
我笑陶渊明,种秫二顷半。
妇言既不用,还有责子叹。
无弦则无琴,何必劳抚玩。
我笑刘伯伦,醉发蓬茅散。 -
251.《送渊师归径山》 宋·苏轼
我昔尝为径山客,至今诗笔余山色。
师住此山三十年,妙语应须得山骨。
溪城六月水云蒸,飞蚊猛捷如花鹰。
羡师方丈冰雪冷,兰膏不动长明灯。 -
252.《得古梅两枝》 宋·戴复古
老干百年久,从教花事迟。
似枯元不死,因病反成奇。
玉破稀疏蕊,苔封古怪枝。
谁能知我意,相对岁寒时。 -
253.《读书》 宋·陆游
忆昔年少时,把卷惟引睡,惰游过日月,自咎辄涕泗。
老来百事废,却觉书多味,岂惟时有得,圣域可坐致。
譬如入武库,戃怳不暇视,浅陋安能名,出门但惊喟。
天球及河图,千古所共秘,幸今发其藏,虽老敢自弃。 -
254.《幽居》 宋·陆游
百事徒劳无一成,幽居偶得称幽情。
傍篱丛枳寒犹绿,遶舍流泉夜有声。
饥坐炮燔多巨栗,醉归怀袖有新橙。
爱闲自是从来癖,敢窃区区纳禄名。 -
255.《自嘲》 宋·陆游
华子中年百事忘,嵇生仍坐嬾为妨。
病於荣宦冥心久,老向端闲得味长。
对客欲谈还愦愦,读书才过已茫茫。
青缣帐暖黄紬稳,聊借东庵作睡乡。 -
256.《南堂杂兴》 宋·陆游
奔走当年一念差,归休别觉是生涯。
茆檐唤客家常饭,竹院随僧自在茶。
禅欠遍参宁得髓?诗缘独学不名家。
如今百事无能解,只拟清秋上钓槎。 -
257.《杂书幽居事》 宋·陆游
抱瓮穷园叟,还山老布衣。
死边常得活,闹处偶容归。
钓恐鱼吞饵,棋忧客堕机。
此心君会否?洗尽百年非。 -
258.《村居书事》 宋·陆游
修身世世诗书业,营利明明市井人。
安得後生俱自好,百年门户本来贫。 -
259.《闲居书事》 宋·陆游
园林绿叶一番新,桃李吹成陌上尘。
玩易焚香消永日,听琴煮茗送残春。
隐居正欲求吾志,大患元因有此身。
堪笑痴人营富贵,百年赢得冢前麟。 -
260.《航海》 宋·陆游
我老卧丘园,百事习慵惰,惟有汗漫游,未语意先可。
或挂风半帆,或贮云一舸,趁潮乱鸣橹,过碛细扶柁,近辄凌烟海,自笑一何果。
邂逅得奇观,造物岂付我?古湫石蜿蜒,孤岛松磊砢。
湘竹閟娥祠,淮怪深禹锁,鬼神骇犀炬,天地赫龙火。