-
1.《旧说庐山有紫芝田百亩人莫得见偶于开先栖贤》 宋·晁补之
千古芝田人不到,深林继日拾琼瑰。
从今为记晁夫子,曾到芝田百亩来。 -
2.《花林示杨彭年秀才莎鸡食蝗》 宋·晁补之
花林远望春阳浮,卒然相值东山头。
犊儿初乳毛物润,鸦子欲哺鸣声柔。
一生会合尽天幸,万事反复非人谋。
倒头且拟醉千日,相如渴病干咽喉。 -
3.《题季张竹林村》 宋·黄庭坚
百亩清阴十万竿,一溪流水四围山。
太平无用经纶者,乞与闲身向此闲。 -
4.《扫径》 宋·郭印
阴森百亩林,所向无不好。
俗客岂曾来,幽处通蓬岛。
一色尽琅玕,坚润真可宝。
天风时脱叶,满径堆残槁。
适然宾客至,课奴先痛扫。
要使吾心净,置之勿复道。 -
5.《寡人之于国也》 先秦·孟子弟子录
梁惠王曰:“寡人之于国也,尽心焉耳矣。
河内凶,则移其民于河东,移其粟于河内;河东凶亦然。
察邻国之政,无如寡人之用心者。
邻国之民不加少,寡人之民不加多,何也?孟子对曰:“王好战,请以战喻。 -
6.《书幽芳亭记》 宋·黄庭坚
士之才德盖一国,则曰国士;女之色盖一国,则曰国色;兰之香盖一国,则曰国香。
自古人知贵兰,不待楚之逐臣而后贵之也。
兰甚似乎君子,生于深山薄丛之中,不为无人而不芳;雪霜凌厉而见杀,来岁不改其性也。
是所谓“遁世无闷,不见是而无闷”者也。 -
7.《书幽芳亭》 宋·黄庭坚
士之才德盖一国,则曰国士;女之色盖一国,则曰国色;兰之香盖一国,则曰国香。
自古人知贵兰,不待楚之逐臣而后贵之也。
兰盖甚似乎君子,生于深山丛薄之中,不为无人而不芳;雪霜凌厉而见杀,来岁不改其性也,是所谓“遯世无闷,不见是而无闷”者也。
兰虽含香体洁,平居萧艾不殊,清风过之,其香霭然,在室满室,在堂满堂,是所谓含章以时发者也,然兰蕙之才德不同,世罕能别之。 -
8.《代曲江老人百韵(年十六时作)》 唐·元稹
何事花前泣,曾逢旧日春。
先皇初在镐,贱子正游秦。
拨乱干戈后,经文礼乐辰。
徽章悬象魏,貔虎画骐驎。 -
9.《致政王殿丞逍遥亭》 宋·黄庭坚
漆园著书五十二,致意最在逍遥游。
後来作者逐音响,百一未必知庄周。
幽人往往泥出处,俗士不可与庄语。
逍遥如何,一蛇一龙。 -
10.《送李公安赴举》 宋·王令
行子冠上尘,梁宋道傍土。
尘逐冠敝损,人来还复去。
马蹄日月长,踏尽西北路。
近者何纷纷,姿状颇秀举。 -
11.《经进百韵诗》 宋·岳珂
永佑当临御,重熙极泰亨。
物穷隍土复,地大蘖牙萌。
蕞尔瀛懦图,违吾海上盟。
烽烟昏九土,氛雾塞三精。 -
12.《前十三章未见营创之意因成古风》 宋·郭印
纷纷世间法,失得随所寓。
有心不吾来,无以不吾拒。
敝帚贵千金,穷阎封万户。
或理先默定,畴能测其故。 -
13.《赴江陵途中寄赠王二十补阙李十一拾遗…员外翰林三学士》 唐·韩愈
孤臣昔放逐,血泣追愆尤。
汗漫不省识,恍如乘桴浮。
或自疑上疏,上疏岂其由。
是年京师旱,田亩少所收。 -
14.《贺新郎(赠林紫元)》 宋·葛长庚
月插青螺髻。
柳梢头、夕阳荏苒,西风摇曳。
数粒苍山黏远汉,树色烟光紫翠。
飞骑气、半醒半醉。 -
15.《满庭霜(和前)》 宋·葛郯
归去来兮,家林不远,梦魂飞绕烟峰。
洞房花木,只在小池东。
谁道云深无路,小桥外、一径相通。
功名小,从教群蚁,鏖战大槐宫。 -
16.《满庭霜(和前)》 宋·葛郯
归去来兮,家林不远,梦魂飞绕烟峰。
洞房花木,只在小池东。
谁道云深无路,小桥外、一径相通。
功名小,从教群蚁,鏖战大槐宫。 -
17.《广阴亭诗》 宋·陈士徽
唐翁静者闭门饮水啜粥无知音,我能发尔一片冰清心。
巨风吹天振海浪如屋,此翁林中眠正熟。
中天渴乌吐火六合新开窑,此翁两鬓秋飕飕。
小儿烂羊瓜果尽青紫,此翁临水洗双耳。 -
18.《访涌泉吴文叟隐居》 宋·苏简
水绕庭除屋近山,居人六月自清寒。
平时不起轩裳念,此去真输岩穴安。
书富五车成活计,樽开千日慰艰难。
径谋百亩从君隐,凭藉林泉寄一箪。 -
19.《和吴中复江渎泛舟》 宋·谢景初
雨飞暑馆变秋堂,息驾林祠意绪长。
笋脱万苞风韵玉,莲开百亩水浮香。
揪盘力战棋忘味,筠簟清吟扇递凉。
心惜吏间文酒乐,雅欢未既即离觞。 -
20.《舍北行饭》 宋·陆游
蔓络疏篱草满塘,饱嬉聊复步斜阳。
一霜骤变千林色,两犊新犁百亩荒。
野寺僧残尚钟鼓,官堤舟过见帆樯。
归来笑补空囊课,寒日谁知亦自长。