-
381.《寿春节进》 唐·贯休
圣运关天纪,龙飞古帝基。
振摇三蜀地,耸发万年枝。
出震同中古,承乾动四夷。
恩颁新命广,泪向旧朝垂。 -
382.《少监三首》 唐·贯休
器琢仙珪美有馀,席珍国宝比难如。
衔花乳燕看调瑟,衣锦佳人侍读书。
荀氏门风龙变化,谢家庭树玉扶疏。 -
383.《元白席上作(一作吕岩遇钟离先生作)》 唐·李升
生在儒家遇太平,悬缨垂带布衣轻。
谁能世路趋名利,臣事玉皇归上清。 -
384.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
385.《纪道德》 唐·杜光庭
道,德。
清虚,玄默。
生帝先,为圣则。
听之不闻, -
386.《呈钟离云房》 唐·吕岩
生在儒家遇太平,悬缨重滞布衣轻。
谁能世上争名利,臣事玉皇归上清。 -
387.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
388.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
389.《观郊礼》 唐·司马扎
钟鼓旌旗引六飞,玉皇初著画龙衣。
泰坛烟尽星河晓,万国心随彩仗归。 -
390.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
391.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
392.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
393.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
394.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
395.《讽谏诗》 两汉·韦孟
肃肃我祖,国自豕韦,黼衣朱绂,四牡龙旂。
彤弓斯征,抚宁遐荒,总齐群邦,以翼大商,迭披大彭,勋绩惟光。
至于有周,历世会同。
王赧听谮,实绝我邦。 -
396.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
397.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
398.《木兰花》 宋· 舒亶
金丝络马青钱路。
笑指玉皇香案去。
点衣柳陌堕残红,拂面风桥吹细雨。
晓钗压鬓头慵举。
恨里歌声兼别苦。
西湖一顷白菱花,惆怅行云无觅处。 -
399.《玉女摇仙佩》 宋·晁端礼
宫梅弄粉,御柳摇金,又喜皇州春早。
盛世生贤,真仙应运,当日来从三岛。
车马喧青晓。
看千钟赐饮,中人传诏。 -
400.《调笑转踏》 宋·郑仅
上助清欢。
女伴相将,调笑入队。
春楼有女字罗敷。
二十未满十五余。