-
41.《寄献鄜州行军司马宋侍郎》 宋·王禹偁
钜贤如木铎,一振声蓋代。
丈人文曲星,谴谪落下界。
辞源发昆仑,意尽若到海。
昔在神德朝,少秀负文彩。 -
42.《谢宣赐御草书急就章并朱邸旧集歌》 宋·王禹偁
臣闻伏羲画卦朴且淳,苍颉迼字初有文。
大篆小篆八分体,楷隶章草何纷纭。
因兹八法各有要,遂使六艺区以分。
其中最难惟草圣,玄妙功夫自天性。 -
43.《酬安秘丞歌诗集》 宋·王禹偁
我闻天有二十八个星,降生下界为英灵。
东方曼倩萧相国,至今留得终天名。
又闻地有三十六所洞,洞中多聚神仙众。
神仙负过遭谴谪,谪来人世为辞客。 -
44.《陆务观读道书名其斋曰玉笈》 宋·曾几
自生民以来,未有夫子盛。
六经更百代,略不睹疵病。
瞿聃书角立,亦各谈性命。
空门甚宏放,果报骇观听。 -
45.《晋铭》 宋·文同
长安鬻碑者,遗我古鼎铭。
不知其所来,有眼实未经。
凡百十九字,诡怪摹物形。
纵横下点画,不类子与丁。 -
46.《景仁欠道斋礼院予与和叔过之值其方饮引去二》 宋·韩维
昔予有行迈,辱赠猗兰辞。
今我复来游,复贻黄鹄诗。
兰以喻芳洁,撷佩正所宜。
鹄以兴翅邈,鸾皇共追随。 -
47.《赠二苏公》 宋·陈师道
岷峨之山中巴江,桂椒柟栌枫柞樟。
青金黄玉丹砂良,兽皮鸟羽不足当。
异人间出骇四方,严王陈李司马扬。
一翁二季对相望,奇宝横道骥伏箱。 -
48.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
49.《送任漕赴召》 宋·李流谦
宋十一叶圣天子,有臣伊皋佐其理。
鏖兵孽雏褫天戮,手把降幡屡摇尾。
周宣功大心愈小,盈而持之甚持水。
龙墀端笏拜疏言,有室大竞唯多士。 -
50.《送万耕道帅琼管》 宋·楼钥
黎山千仞摩苍穹,颛颛独在大海中。
自从汉武置两郡,黎人始与南州通。
历历更革不胜计,唐设五筦如容邕。
皇朝声教久渐被,事体全有中华风。 -
51.《寄李晦庵》 宋·赵蕃
昔我曾大父,高父世无伦。
晚生不尽得,所知三数人。
堂堂赞皇公,实能继张陈。
谏垣磨荐墨,许之以经纶。 -
52.《高龙学挽诗》 宋·魏了翁
蜀自开禧后,西垂畏廪秋。
更经两单阏,尽弃五边州。
新沔依同谷,中梁恃武休。
匆匆移米领,往往阻金牛。 -
53.《上安抚高大卿五十韵》 宋·项安世
酆宫夜梦朱轮蹄,晓占熊虎嬉磻溪。
鱼竿没浪豹韬出,金印斗大封全齐。
百年梁柱出公族,外间国子中高徯。
敬仲子孙尽鸾鹄,太岳廪廪卑凡黎。 -
54.《题陈所翁为叶半隐作全龙邀同赋》 宋·艾性夫
鸱夷饮江共晓汲,麈尾拂屏翻墨汁。
密云黯黯扶天来,黑风冥冥吹海立。
涛奔浪骇恣神怪,惊起苍龙九渊蛰。
须冉怒插霜戟寒,鳞甲光摇春雨湿。 -
55.《龟石》 宋·孔武仲
平川汹汹经南国,匹练横托半天碧。
洪澜巨浪之中央,忽见颓嵬太古石。
此石由来几许时,混元一气初开辟。
神功割破混沌胎,划落半空随霹雳。 -
56.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
57.《孤鹜》 宋·李复
孤鹜何时失旧群,空郊迥立如长人。
疾风拂地忽惊顾,欲起不起低昂频。
辽东八月霜气早,万里旅飞来南宾。
云间翩翩羽相接,沙上雝雝情更亲。 -
58.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
59.《缘识》 宋·宋太宗
春色春兮景媚妍,薰风暖润物华鲜。
上林花结和香雾,絮压轻轻软似绵。
寰中运启大平年,文武须精百艺全。
弄影马骄难控勒,龟兹韵雅奏钓天。 -
60.《巫山十二峰二十五韵》 宋·袁说友
巫山磊块山林姿,一邱一壑贪成痴。
寸峰拳石瞥眼过,张皇攫觅惟忧迟。
东南佳山多秀丽,就中所欠雄与奇。
饱闻巫山冠巴峡,奇峰十二相参差。