-
1.《杂曲歌辞·皇帝感词》 唐·卢纶
提剑云雷动,垂衣日月明。
禁花呈瑞色,国老见星精。
发棹鱼先跃,窥巢鸟不惊。
山呼一万岁,直入九重城。 -
2.《文德皇后挽歌》 唐·李百药
裴回两仪殿,怅望九成台。
玉辇终辞宴,瑶筐遂不开。
野旷阴风积,川长思鸟来。
寒山寂已暮,虞殡有馀哀。 -
3.《答长安崔少府叔封游终南翠微寺太宗皇帝金沙泉见寄》 唐·李白
河伯见海若,傲然夸秋水。
小物昧远图,宁知通方士。
多君紫霄意,独往苍山里。
地古寒云深,岩高长风起。 -
4.《同皇甫冉登重玄阁》 唐·李嘉祐
高阁朱栏不厌游,蒹葭白水绕长洲。
孤云独鸟川光暮,万井千山海色秋。
清梵林中人转静,夕阳城上角偏愁。
谁怜远作秦吴别,离恨归心双泪流。 -
5.《酬皇甫十六侍御曾见寄(此公时贬舒州司马)》 唐·李嘉祐
自顾衰容累玉除,忽承优诏赴铜鱼。
江头鸟避青旄节,城里人迎露网车。
长沙地近悲才子,古郡山多忆旧庐。
更枉新诗思何苦,离骚愁处亦无如。 -
6.《归义寺题震上人壁(寺即神尧皇帝读书之所)》 唐·钱起
入谷逢雨花,香绿引幽步。
招提饶泉石,万转同一趣。
向背森碧峰,浅深罗古树。
尧皇未登极,此地曾隐雾。 -
7.《贞懿皇后挽词》 唐·钱起
淑丽诗传美,徽章礼饰哀。
有恩加象服,无日祀高禖.
晓月孤秋殿,寒山出夜台。
通灵深眷想,青鸟独飞来。 -
8.《陪皇甫大夫谒禹庙》 唐·严维
竹使羞殷荐,松龛拜夏祠。
为鱼歌德后,舞羽降神时。
文卫瞻如在,精灵信有期。
夕阳陪醉止,塘上鸟咸迟。 -
9.《皇帝感词》 唐·卢纶
提剑风雷动,垂衣日月明。
禁花呈瑞色,国老见星精。
发棹鱼先跃,窥巢鸟不惊。
山呼一万岁,直入九重城。 -
10.《德宗神武孝文皇帝挽歌词三首》 唐·权德舆
覆露雍熙运,澄清教化源。
赓歌凝庶绩,羽舞被深恩。
纂业光文祖,贻谋属孝孙。
恭闻留末命,犹是爱元元。 -
11.《林下闲步,寄皇甫庶子》 唐·白居易
扶杖起病初,策马力未任。
既懒出门去,亦无客来寻。
以此遂成闲,闲步绕园林。
天晓烟景澹,树寒鸟雀深。
一酌池上酒,数声竹间吟。
寄言东曹长,当知幽独心。 -
12.《经秦皇墓》 唐·鲍溶
左岗青虬盘,右坂白虎踞。
谁识此中陵,祖龙藏身处。
别为一天地,下入三泉路。
珠华翔青鸟,玉影耀白兔。 -
13.《前相国赞皇公早葺平泉山居暂还憩…十四首奉寄》 唐·裴潾
动复有原,进退有期。
用在得正,明以知微。
夫惟哲人,会且有归。 -
14.《昭肃皇帝挽歌辞三首》 唐·李商隐
九县怀雄武,三灵仰睿文。
周王传叔父,汉后重神君。
玉律朝惊露,金茎夜切云。
笳箫凄欲断,无复咏横汾。 -
15.《昭肃皇帝挽歌辞三首》 唐·李商隐
九县怀雄武,三灵仰睿文。
周王传叔父,汉后重神君。
玉律朝惊露,金茎夜切云。
笳箫凄欲断,无复咏横汾。 -
16.《感皇恩(和吴推官)》 宋·韩淲
急管度青枝,醉眠芳草。
云断巫阳梦能到。
乍醒余困,晴影暗移纱帽。
旧时闲意思,都忘了。
今岁春迟,去年春早。
点点繁红又多少。
惜春归去,酒病翻成花恼。
数声鸣鸟唤,人惊老。 -
17.《感皇恩》 宋·赵企
骑马踏红尘,长安重到。
人面依前似花好。
旧欢才展,又被新愁分了。
未成云雨梦,巫山晓。
千里断肠,关山古道。
回首高城似天杳。
满怀离恨,付与落花啼鸟。
故人何处也,青春老。 -
18.《感皇恩(幽居)》 宋·康与之
一雨一番凉,江南秋兴。
门掩苍苔锁寒径。
红尘不到,尽日鸟啼人静。
绿荷风已过,摇香柄。
淡阴未解,园林清润。
一片花飞堕红影。
残书读尽,袖手高吟清咏。
任从车马客,劳方寸。 -
19.《感皇恩 述怀》 元·舒逊
疏雨滴清秋,洗残流火,爽动凉飙透帘幕。
寒蛩吟彻,谁道小□萧索。
青镫相伴,我情依约。
萤照更残,鸟啼月落。
非壮山城数声角。
漫漫长夜扣角。
长歌方觉。
人生能有几许行乐。 -
20.《题明皇》 宋·徐秋云
太平风月属三郎,羯鼓声高思转长。
天子锦缠娱虢国,贵妃音律教宁王。
人归巫峡山容在,花落温泉水更香。
谁信蓬莱青鸟使,回来无语怨渔阳。