-
21.《钜鹿赠李少府》 唐·高适
李侯虽薄宦,时誉何籍籍。
骏马常借人,黄金每留客。
投壶华馆静,纵酒凉风夕。
即此遇神仙,吾欣知损益。 -
22.《两当县吴十侍御江上宅》 唐·杜甫
寒城朝烟澹,山谷落叶赤。
阴风千里来,吹汝江上宅。
鹍鸡号枉渚,日色傍阡陌。
借问持斧翁,几年长沙客。 -
23.《催宗文树鸡栅》 唐·杜甫
吾衰怯行迈,旅次展崩迫。
愈风传乌鸡,秋卵方漫吃。
自春生成者,随母向百翮。
驱趁制不禁,喧呼山腰宅。 -
24.《送海州卢录事》 唐·耿湋
之官逢计吏,风土问如何。
海口朝阳近,青州春气多。
郊原鹏影到,楼阁蜃云和。
损益关从事,期听劳者歌。 -
25.《荆南赠别李肇著作转韵诗》 唐·王建
辉天复耀地,再为歌咏始。
素传学道徒,清门有君子。
文涧泻潺潺,德峰来垒垒。
两京二十年,投食公卿间。 -
26.《嘲鼾睡》 唐·韩愈
澹师昼睡时,声气一何猥。
顽飙吹肥脂,坑谷相嵬磊。
雄哮乍咽绝,每发壮益倍。
有如阿鼻尸,长唤忍众罪。 -
27.《杨尚书寄郴笔知是小生本样令更商榷使尽其功辄献长句》 唐·柳宗元
截玉铦锥作妙形,贮云含雾到南溟。
尚书旧用裁天诏,内史新将写道经。
曲艺岂能裨损益,微辞只欲播芳馨。
桂阳卿月光辉遍,毫末应传顾兔灵。 -
28.《游韦七洞庭别业》 唐·孟郊
洞庭如潇湘,叠翠荡浮碧。
松桂无赤日,风物饶清激。
逍遥展幽韵,参差逗良觌。
道胜不知疲,冥搜自无斁。 -
29.《汝州陆中丞席喜张从事至同赋十韵》 唐·孟郊
汝水无浊波,汝山饶奇石。
大贤为此郡,佳士来如积。
有客乘白驹,奉义惬所适。
清风荡华馆,雅瑟泛瑶席。 -
30.《修养》 唐·刘叉
损神终日谈虚空,不必归命于胎中。
我神不西亦不东,烟收云散何濛濛。
尝令体如微微风,绵绵不断道自冲。 -
31.《纳粟》 唐·白居易
有吏夜叩门,高声催纳粟。
家人不待晓,场上张灯烛。
扬簸净如珠,一车三十斛。
犹忧纳不中,鞭责及僮仆。 -
32.《咏怀》 唐·白居易
昔为凤阁郎,今为二千石。
自觉不如今,人言不如昔。
昔虽居近密,终日多忧惕。
有诗不敢吟,有酒不敢吃。 -
33.《眼病二首》 唐·白居易
散乱空中千片雪,蒙笼物上一重纱。
纵逢晴景如看雾,不是春天亦见花。
僧说客尘来眼界,医言风眩在肝家。 -
34.《老去》 唐·白居易
老去愧妻儿,冬来有劝词。
暖寒从饮酒,冲冷少吟诗。
战胜心还壮,斋勤体校羸。
由来世间法,损益合相随。 -
35.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
36.《高士咏·向子平》 唐·吴筠
子平好真隐,清净玩老易。
探玄乐无为,观象验损益。
常抱方外心,且纡人间迹。
一朝毕婚娶,五岳遂长适。 -
37.《战国策引谚》 先秦·佚名
见君之乘下之。
见杖起之。
以书为御者。
不尽马之情。
以古制今者。
不达事之变。
厚者不损人以自益。
仁者不危躯以要名。 -
38.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
39.《前出师表》 两汉·诸葛亮
先帝创业未半而中道崩殂,今天下三分,益州疲弊,此诚危急存亡之秋也。
然侍卫之臣不懈于内,忠志之士忘身于外者,盖追先帝之殊遇,欲报之于陛下也。
诚宜开张圣听,以光先帝遗德,恢弘志士之气,不宜妄自菲薄,引喻失义,以塞忠谏之路也。
宫中府中,俱为一体;陟罚臧否,不宜异同。 -
40.《论盛孝章书/与曹公论盛孝章书》 魏晋·孔融
岁月不居,时节如流。
五十之年,忽焉已至。
公为始满,融又过二。
海内知识,零落殆尽,惟会稽盛孝章尚存。