-
1.《云》 唐·李峤
大梁白云起,氛氲殊未歇。
锦文触石来,盖影凌天发。
烟煴万年树,掩映三秋月。
会入大风歌,从龙赴圆阙。 -
2.《云》 唐·李峤
英英大梁国,郁郁秘书台。
碧落从龙起,青山触石来。
官名光邃古,盖影耿轻埃。
飞感高歌发,威加四海回。 -
3.《松》 唐·李峤
郁郁高岩表,森森幽涧陲。
鹤栖君子树,风拂大夫枝。
百尺条阴合,千年盖影披。
岁寒终不改,劲节幸君知。 -
4.《赋得归云送李山人归华山》 唐·钱起
秀色横千里,归云积几重。
欲依毛女岫,初卷少姨峰。
盖影随征马,衣香拂卧龙。
只应函谷上,真气日溶溶。 -
5.《禁中春松》 唐·陆贽
阴阴清禁里,苍翠满春松。
雨露恩偏近,阳和色更浓。
高枝分晓日,虚吹杂宵钟。
香助炉烟远,形疑盖影重。
愿符千载寿,不羡五株封。
倘得回天眷,全胜老碧峰。 -
6.《山出云》 唐·陆畅
灵山蓄云彩,纷郁出清晨。
望树繁花白,看峰小雪新。
映松张盖影,依涧布鱼鳞。
高似从龙处,低如触石频。
浓光藏半岫,浅色类飘尘。
玉叶开天际,遥怜占早春。 -
7.《金谷园花发怀古》 唐·无名氏
春风生梓泽,迟景映花林。
欲问当时事,因伤此日心。
繁华人已殁,桃李意何深。
涧咽歌声在,云归盖影沈。
地形同万古,笑价失千金。
遗迹应无限,芳菲不可寻。 -
8.《鹤冲天》 宋·贺铸
冬冬鼓动,花外沈残漏。
华月万枝灯,还清昼。
广陌衣香度,飞盖影、相先后。
个处频回首。 -
9.《九日亭》 宋·袁正规
不愧嘉名取次题,寓情彷佛古人齐。
菊添细蕊金英重,松覆清幽盖影低。
上戴星辰全咫尺,傍躔日月自东西。
宜将斗酒频相属,靖节从来到处迷。 -
10.《送梅主簿子马之长沙》 明·王野
青山满画舫,盖影漾通津。
秋减江南叶,凉生水上蘋。
人同梁燕别,月共旅愁新。
盛世长沙好,之官异楚臣。 -
11.《题香岩与何希渊陈勉仲联辔》 宋·王之道
市井三墩北,招提百丈东。
晴云披叆叇,寒日弄瞳曨。
滴沥林梢雨,凄凉盖影风。
我惭追骥足,策蹇走巴僮。 -
12.《游阳明洞天》 宋·陈允平
万木阴沉锁石门,烟霞深处近昆仑。
洞箫声接玉台磬,宝盖影摇金殿旛。
湘浦有龙云气湿,越山无鹤露华昏。
灵芝采尽妲何处,溪上白苹花正繁。 -
13.《祠紫盖山经玉泉山寺》 唐·张九龄
指途跻楚望,策马傍荆岑。
稍稍松篁入,泠泠涧谷深。
观奇逐幽映,历险忘岖嶔。
上界投佛影,中天扬梵音。 -
14.《盖少府新除江南尉问风俗》 唐·郎士元
闻君作尉向江潭,吴越风烟到自谙。
客路寻常随竹影,人家大底傍山岚。
缘溪花木偏宜远,避地衣冠尽向南。
惟有夜猿啼海树,思乡望国意难堪。 -
15.《宿白盖峰寺寄僧》 唐·温庭筠
山房霜气晴,一宿遂平生。
閤上见林影,月中闻涧声。
佛灯销永夜,僧磬彻寒更。
不学何居士,焚香为宦情。 -
16.《烛影摇红(饯冯深居,翼日,其初度)》 宋·吴文英
飞盖西园,晚秋却胜春天气。
霜花开尽锦屏空,红叶新装缀。
时放清杯泛水。
暗凄凉、东风旧事。 -
17.《疏影(题宾月图)》 宋·张炎
雪空四野,照归心万里,千峰独立。
身与天游,一洗襟怀,海镜倒涌秋白。
相逢懒问盈亏事,但脉脉、此情无极。
是几番、飞盖追随,桂底露衣香湿。 -
18.《疏影·咏荷叶》 宋·张炎
碧圆自洁。
向浅洲远渚,亭亭清绝。
犹有遗簪,不展秋心,能卷几多炎热。
鸳鸯密语同倾盖,且莫与、浣纱人说。 -
19.《华盖楼》 宋·李思衍
三十六坊如掌平,长桥短艇水从横。
银河一道江连海,画障四围山绕城。
老树烟云春绿暗,小楼帘幕晓红明。
阴阴翠影谁家屋,梦觉草池莺一声。 -
20.《舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶》 宋·陆游
维舟入谷口,信步造异境。
隔篱鸡犬声,满地梧楸影。
瓦甑炊香稻,石泉汲新井。
人间苦偪仄,爱此须臾景。