-
1.《盖郎中惠诗有二强攻一老不战而胜之嘲次韵解》 宋·黄庭坚
诗翁琢句玉无瑕,淡墨稀行秋雁斜。
读罢清风生麈尾,吟余新月度檐牙。
自知拙学无师匠,要且强言遮眼花。
笔力有余先示怯,真成句践胜夫差。 -
2.《安福界上远山之巅樵者颇众而山色如墨盖烧余》 宋·赵蕃
日上野烧没,云端樵路分。
猿猱同矫矫,斤斧竞纷纷。
有妇能供饷,携篮更采芹。
田桑虽未动,尔事亦云勤。 -
3.《冯万州当可以洞庭春色遗王子载盖用安定郡王》 宋·晁公溯
秋风洞庭波,霜落洲渚出。
黄芦半倾倒,江树无复色。
独余千木奴,后皇所嘉植。
芳辛有余味,不减玉斚沥。 -
4.《子远使君出守广汉始获倾盖诸官赋诗赠别某广》 宋·张栻
地生落南州,分与岷峨疎。
朅来荆江上,所忻近乡闾。
吾乡多隽豪,杂遝来舟车。
时从说情话,颇觉中怀舒。 -
5.《览古四十二首 其七》 元·杨维桢
齐相善求治,议论人人殊。
盖公本黄老,一语盖有余。
诸儒不足听,醉吏自足呼。
醉吏狱不扰,诸儒多诉狙。 -
6.《令狐仆射与余投分素深,纵山川阻修然音问相》 唐·刘禹锡
词一篇音韵弥切,收泪握管以成报章。
虽广陵之弦于今绝矣,而盖泉之感犹庻闻焉。
焚之帐之前,附于旧编之末】~ -
7.《立春日邂逅周文显于子畅兄许饮酒论文欢有余》 宋·赵蕃
文字追秦汉,箪瓢保贱贫。
延英空侧席,下里老斯人。
倾盖宁嗟晚,推门莫厌频。
罢谈刍狗用,且看土牛春。 -
8.《子进游怀玉山度必有诗未辱寄来作诗索之》 宋·赵蕃
秋日清且美,于游也固宜。
迨今冬已仲,墐户惟其时。
若人兴公家,嗜好夙有诗。
几谭岩壑间,尘落不自知。 -
9.《盖公堂》 宋·李石
林静有集鸟,水濶多潜鱼。
未能急期会,乃更谈清虚。
吾家柱下史,不读城旦书。
偶挟一语契,到官十日初。 -
10.《江城子(饯黄魁)》 宋·洪适
当年提笔上词坛。
琢琅玕。
涌波澜。
晁董声名,一日满人间。