-
81.《悲愤诗》 两汉·蔡琰
汉季失权柄,董卓乱天常。
志欲图篡弑,先害诸贤良。
逼迫迁旧邦,拥主以自疆。
海内兴义师,欲共讨不祥。 -
82.《赠白马王彪·并序》 魏晋·曹植
黄初四年五月,白马王、任城王与余俱朝京师、会节气。
到洛阳,任城王薨。
至七月,与白马王还国。
后有司以二王归藩,道路宜异宿止,意毒恨之。 -
83.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
84.《赠张徐州谡》 南北朝·范云
田家樵采去,薄暮方来归。
还闻稚子说,有客款柴扉。 -
85.《渔家傲》 宋·晏殊
杨柳风前香百步。
盘心碎点真珠露。
疑是水仙开洞府。
妆景趣。
红幢绿盖朝天路。
小鸭飞来稠闹处。
三三两两能言语。
饮散短亭人欲去。
留不住。
黄昏更下萧萧雨。 -
86.《采莲舞》 宋·史浩
清奏当筵,治世之音安以乐。
霞舒绛彩,玉照铅华。
玲珑环佩之声,绰约神仙之伍。
朝回金阙,宴集瑶池。 -
87.《玉团儿》 宋·袁去华
吴江渺渺疑天接。
独著我、扁舟一叶。
步袜凌波,芙蓉仙子,绿盖红颊。
登临正要诗弹压。
叹老去、都忘句法。
剧饮狂歌,清风明月,相应相答。 -
88.《南歌子(王清叔会同舍赏莲花,席间命官奴索词)》 宋·姚述尧
罗盖轻翻翠,冰姿巧弄红。
晚来习习度香风。
疑是华山仙子、下珠宫。
柳外神仙侣,花间锦绣丛。
竞将玉质比芳容。
笑指壶天何惜、醉千钟。 -
89.《水龙吟(长沙后圃荷开之久,无人领略,赋此词,具一杯招管顺甫诸公)》 宋·李曾伯
此花迥绝他花,湘中不减吴中盛。
疑从太华,分来岳麓,根_玉井。
炬列千红,盖擎万绿,织成云锦。
向壶天清暑,风梳露洗,尘不染、香成阵。 -
90.《贺新郎(秦淮观斗舟有感,追和思远楼)》 宋·王奕
惆怅秦淮路。
慨当年、商女谁家,几多年数。
死去方知亡国恨,尚激起、浪花如语,应不危攥又谁省、此时情绪。
云盖拥,翠阴午。 -
91.《贺新郎(秦淮观斗舟有感,追和思远楼)》 宋·王奕
惆怅秦淮路。
慨当年、商女谁家,几多年数。
死去方知亡国恨,尚激起、浪花如语,应不危攥又谁省、此时情绪。
云盖拥,翠阴午。 -
92.《千秋岁·半身屏外》 宋·惠洪
半身屏外。
睡觉唇红退。
春思乱,芳心碎。
空馀簪髻玉,不见流苏带。 -
93.《安平乐慢(都门池苑应制)》 宋·万俟咏
瑞日初迟,绪风乍暖,千花百草争香。
瑶池路稳,阆苑春深,云树水殿相望。
柳曲沙平,看尘随青盖,絮惹红妆。
卖酒绿阴傍。 -
94.《送东阳马生序(节选)》 明·宋濂
余幼时即嗜学。
家贫,无从致书以观,每假借于藏书之家,手自笔录,计日以还。
天大寒,砚冰坚,手指不可屈伸,弗之怠。
录毕,走送之,不敢稍逾约。 -
95.《行经孙氏陵》 南北朝·何逊
昔在零陵厌,神器若无依。
逐兔争先捷,掎鹿竞因机。
呼吸开伯道,叱咤掩江畿。
豹变分奇略,虎视肃戎威。 -
96.《木兰花慢·立秋夜雨送梁汾南行》 清·纳兰性德
盼银河迢递,惊入夜,转清商。
乍西园蝴蝶,轻翻麝粉,暗惹蜂黄。
炎凉。
等闲瞥眼,甚丝丝、点点搅柔肠。 -
97.《石钟山记》 宋·苏轼
《水经》云:“彭蠡之口有石钟山焉。
”郦元以为下临深潭,微风鼓浪,水石相搏,声如洪钟。
是说也,人常疑之。
今以钟磬置水中,虽大风浪不能鸣也,而况石乎!至唐李渤始访其遗踪,得双石于潭上,扣而聆之,南声函胡,北音清越,桴止响腾,余韵徐歇。 -
98.《苏秦以连横说秦》 先秦·佚名
苏秦始将连横说秦惠王曰:“大王之国,西有巴、蜀、汉中之利,北有胡貉、代马之用,南有巫山、黔中之限,东有肴、函之固。
田肥美,民殷富,战车万乘,奋击百万,沃野千里,蓄积饶多,地势形便,此所谓天府,天下之雄国也。
以大王之贤,士民之众,车骑之用,兵法之教,可以并诸侯,吞天下,称帝而治。
愿大王少留意,臣请奏其效。 -
99.《高祖功臣侯者年表》 两汉·司马迁
正义高祖初定天下,表明有功之臣而侯之,若萧、曹等。
太史公曰:古者人臣功有五品,以德立宗庙、定社稷曰勋,以言曰劳,用力曰功,明其等曰伐,积日曰阅。
封爵之誓曰:“使河如带,泰山若厉,国以永宁,爰及苗裔。
”始未尝不欲固其根本,而枝叶稍陵夷衰微也。 -
100.《屈原列传》 两汉·司马迁
屈原者,名平,楚之同姓也。
为楚怀王左徒。
博闻强志,明于治乱,娴于辞令。
入则与王图议国事,以出号令;出则接遇宾客,应对诸侯。