-
81.《玉真观寻赵尊师不遇》 唐·姚鹄
羽客朝元昼掩扉,林中一径雪中微。
松阴绕院鹤相对,山色满楼人未归。
尽日独思风驭返,寥天几望野云飞。
凭高目断无消息,自醉自吟愁落晖。 -
82.《送朴山人归新罗》 唐·马戴
浩渺行无极,扬帆但信风。
云山过海半,乡树入舟中。
波定遥天出,沙平远岸穷。
离心寄何处,目断曙霞东。 -
83.《自澧浦东游江表,途出巴丘,投员外从公虞》 唐·李群玉
短翮后飞者,前攀鸾鹤翔。
力微应万里,矫首空苍苍。
谁昔探花源,考槃西岳阳。
高风动商洛,绮皓无馨香。 -
84.《边游录戍卒言》 唐·于濆
二十属卢龙,三十防沙漠。
平生爱功业,不觉从军恶。
今来客鬓改,知学弯弓错。
赤肉痛金疮,他人成卫霍。
目断望君门,君门苦寥廓。 -
85.《中秋夜对月》 唐·许棠
月月势皆圆,中秋朗最偏。
万方期一夕,到晓是经年。
影蔽星芒尽,光分物状全。
惟应苦吟者,目断向遥天。 -
86.《四明山诗·樊榭》 唐·陆龟蒙
樊榭何年筑,人应白日飞。
至今山客说,时驾玉麟归。
乳蒂缘松嫩,芝台出石微。
凭栏虚目断,不见羽华衣。 -
87.《怀友》 唐·唐彦谦
金井凉生梧叶秋,闲看新月上帘钩。
冰壶总忆人如玉,目断重云十二楼。 -
88.《无题十首》 唐·唐彦谦
细草铺茵绿满堤,燕飞晴日正迟迟。
寻芳陌上花如锦,折得东风第一枝。
锦筝银甲响鹍弦,勾引春声上绮筵。
醉倚阑干花下月,犀梳斜亸鬓云边。 -
89.《怀友》 唐·唐彦谦
金井凉生梧叶秋,闲看新月上帘钩。
冰壶总忆人如玉,目断重云十二楼。 -
90.《无题十首》 唐·唐彦谦
细草铺茵绿满堤,燕飞晴日正迟迟。
寻芳陌上花如锦,折得东风第一枝。
锦筝银甲响鹍弦,勾引春声上绮筵。
醉倚阑干花下月,犀梳斜亸鬓云边。 -
91.《和人题武城寺》 唐·吴融
神清已觉三清近,目断仍劳万象牵。
渭水远含秋草渡,汉陵高枕夕阳天。
半岩云粉千竿竹,满寺风雷百尺泉。
别有阑干压行路,看人尘土竟流年。 -
92.《宪丞裴公上洛退居有寄二首》 唐·吴融
鸿在冥冥已自由,紫芝峰下更高秋。
抛来簪绂都如梦,泥著杯香不为愁。
晚树拂檐风脱翠,夜滩当户月和流。 -
93.《八月十五夜禁直寄同僚》 唐·吴融
中秋月满尽相寻,独入非烟宿禁林。
曾恨人间千里隔,更堪天上九门深。
明涵太液鱼龙定,静锁圆灵象纬沈。
目断枚皋何处在,阑干十二忆登临。 -
94.《后汉门·曹娥》 唐·周昙
心摧目断哭江濆,窥浪无踪日又昏。
不入重泉寻水底,此生安得见沈魂。 -
95.《登润州城》 唐·江为
天末江城晚,登临客望迷。
春潮平岛屿,残雨隔虹霓。
鸟与孤帆远,烟和独树低。
乡山何处是,目断广陵西。 -
96.《客中春思》 唐·李中
又听黄鸟绵蛮,目断家乡未还。
春水引将客梦,悠悠绕遍关山。 -
97.《济川用舟楫》 唐·胡权
渺渺水连天,归程想几千。
孤舟辞曲岸,轻楫济长川。
迥指波涛雪,回瞻岛屿烟。
心迷沧海上,目断白云边。
泛滥虽无定,维持且自专。
还如圣明代,理国用英贤。 -
98.《罚赴边上武相公二首》 唐·薛涛
萤在荒芜月在天,萤飞岂到月轮边。
重光万里应相照,目断云霄信不传。
按辔岭头寒复寒,微风细雨彻心肝。
但得放儿归舍去,山水屏风永不看。 -
99.《再游匡山》 唐·齐己
紫霄兼二老,相对倚空寒。
久别成衰病,重来更上难。
径危云母滑,崖旱瀑流干。
目断岚烟际,神仙有石坛。 -
100.《登金山寺》 唐·齐己
四面白波声,中流翠峤横。
望来堪目断,上彻始心平。
鸟向天涯去,云连水国生。
重来与谁约,题罢自吟行。