-
201.《新晴》 宋·方岳
久雨村仍暝,新晴物自欣。
蝶翎穿户过,禽哢隔溪闻。
野径忙穿屐,山泥尽溅裙。
柳垂春寂寂,花落雪纷纷。 -
202.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
203.《戏呈君用》 宋·方岳
秋崖初无负郭二顷田,向来耕舍寒炊烟。
负薪行歌遭妇骂,往往倒崖底之枯松,煮崖边之飞泉。
龟肠怒吼卖牛具, -
204.《和叶野渡易古铜瓶韵》 宋·卫宗武
此方而彼圆,何异冰与炭。
彼工而此朴,土簋眎玉瓒。
达人以道观,万殊等一贯。
我有四耳尊,自谓今之冠。 -
205.《知足》 宋·卫宗武
束发至皓首,雅意在林谷。
退閒十五年,一官如脱梏。
抱关寻故步,谬语不可赎。
投绂赋归来。 -
206.《答颐斋诗筒走寄》 宋·胡仲弓
绿阴团里和吟声,幽事相关雨未晴。
莫把越秦分异见,要知李杜是同盟。
提壶沽酒墙头报,布谷催耕屋背鸣。
满目云山犹好在,何时鸡黍荐藜羹。 -
207.《诫子》 宋·何梦桂
鲁语诲时羽,商书称时敏。
一字该二义,学者盍重省。
又日新其德,成汤常自儆。
三月不违仁,颜子独深领。 -
208.《尧衢写寄元旦之作依韵和酬》 近代·陈三立
抉目是何年,归耕恐未然。
旧游同偃蹇,吾道倚狂颠。
忆汝孤罴坐,传声寒雁先。
老人星出海,垂照和歌筵。 -
209.《孟津岁晚十首》 宋·宋庠
曲岸群芳歇,高台倦目留。
晋山青不断,河潦浊难收。
世路功名急,天衢岁月遒。
吾生犹可养,嵩麓是耕畴。 -
210.《晨起登寺阁前山为雾覆微露山麓宛如平远偶书》 宋·张嵲
日出雾犹重,微茫认山麓。
远目疑可穷,澶漫如夷陆。
韶序日已深,时禽啭幽谷。
青林不受春,景气润修竹。 -
211.《次韵叔祖阁学题逸村亭壁》 宋·张镃
桥迥有牛过,村深无马嘶。
哨风惊客袂,膏雨慰耕犁。
游目花通野,吟情絮著泥。
幽坊惬虚眺,况复见新题。 -
212.《漫塘观雪分韵得远字》 宋·刘宰
入腊甫目兹,得雪殊不晚。
凝寒祛厉气,积润滋麦本。
清兴浩无极,步屐忘足蹇。
扣门呼石交,颈缩语犹謇。 -
213.《送絜斋仓使袁都官归班》 宋·赵汝鐩
六辔按部朝出关,邮铃插羽夜趣还。
诏子天飞紫泥湿,一点郎星归拱北。
乡来翻动大壑鱼,致君尧舜真须臾。
金瓯未启请麾去,旋颁汉节登范车。 -
214.《舍轿马而步》 宋·孔武仲
严风驾雪霜,吾轿颇温燠。
白日暖郊原,吾马快驰逐。
二者皆得用,翩如两黄鹄。
马骄倦提策,桥狭厌挛束。 -
215.《立春》 宋·晁公溯
我立伫立望晴空,目极苍茫万壑中。
树色昏昏酣霁雾,江纹细细织柔风。
一行殊俗犹为吏,三揖今年拟送穷。
闻道东田耕帝藉,惭无赋奏大明宫。 -
216.《次韵章尧文梅花》 宋·陈棣
先生读书常闭户,卒岁优游娱艺圃。
风雷笔舌待时摅,锦绣肝肠终日吐。
鸣驺未验北山文稿,绛帐且为东道主。
忽作寻梅得得来,南枝未落北枝开。 -
217.《古田女》 宋·陈普
昔年过饶州,一事独希差。
清川浴妇人,以书不以夜。
上流濯垢腻,下流汲归舍。
供佛与事尊,共用如啗蔗。 -
218.《寿龙津余此溪》 宋·陈普
昔在辛酉年,余裁十有八。
翁时多十岁,无地贮英发。
世运欲转移,正气久郁阏。
科场弊已极,无复分椒樧。 -
219.《右溪道中偶作》 宋·陈文蔚
自从天地开辟来,溪水清驶山崔嵬。
山高水清亦奇观,怪问胡不生人材。
人材本作世间用,朴仆支倾作梁栋。
不然空冒一时名,过眼空花已如梦。 -
220.《赋意未畅复拾前韵之余者作广坐隐辞》 宋·戴表元
我作坐隐辞,客来问我坐隐方。
开门进客还复坐,为客历落言其详。
隐朝市,我不能冲尘冒暑走遑遑。
隐江湖,我不能披蓑戴笠操舟航。