-
101.《二十七日自阳平至斜谷宿于南山中蟠龙寺》 宋·苏轼
横槎晚渡碧涧口,骑马夜入南山谷。
(音浴。
)谷中暗水响泷泷,岭上疏星明煜煜。
寺藏岩底千万仞,路转山腰三百曲。 -
102.《次韵孔毅甫久旱已而甚雨三首》 宋·苏轼
饥人忽梦饭甑溢,梦中一饱百忧失。
只知梦饱本来空,未悟真饥定何物。
我生无田食破砚,尔来砚枯磨不出。
去年太岁空在酉,傍舍壶浆不容乞。 -
103.《南禅长老和诗不已故作六虫篇答之》 宋·苏轼
凤凰览德辉,远引不待遣。
鷾鸸恋庭宇,倏忽来千转。
那将坐井蛙,而比谈天衍。
蠹鱼著文字,槁死犹遭卷。 -
104.《次韵孔毅父久旱已而甚两三首》 宋·苏轼
去年东坡拾瓦砾,自种黄桑三百尺。
今年刈草盖雪堂,日炙风吹面如墨。
平生懒惰今始悔,老在劝农天所直。
沛然例赐三尺雨,造物无心怳难测。 -
105.《和王晋卿》 宋·苏轼
先生饮东坡,独舞无所属。
当时挹明月,对影三人足。
醉眠草棘间,虫虺莫予毒。
醒来送归雁,一寄千里目。 -
106.《李宪仲哀词(并叙)》 宋·苏轼
同年友李君讳惇,字宪仲。
贤而有文,不幸早世,轼不及与之游也,而识其子廌有年矣。
廌自阳翟见余于南京,泣曰:吾祖母边、母马、前母张与君之丧,皆未葬,贫不敢以饥寒为戚,顾四丧未举,死不瞑目矣。
适会故人梁先吉老闻余当归耕阳羡,以绢十匹、丝百两为赆,辞之不可。 -
107.《和王晋卿(并叙)》 宋·苏轼
驸马都尉王诜晋卿,功臣全彬之后也。
元丰二年,予得罪贬黄冈,而晋卿亦坐累远谪,不相闻者七年。
予既召用,晋卿亦还朝,相见殿门外。
感叹之余,作诗相属,托物悲慨,阨穷而不怨,泰而不骄。 -
108.《寄吴冲卿》 宋·王安石
物变极万殊,心通才一曲。
读书谓已多,抚事知不足。
与君语承华,念此非不夙。
恨无数顷田,归耕使成熟。 -
109.《再用前韵寄蔡天启》 宋·王安石
蔡侯东方来,取友无所挟。
翛翛一囊衣,偶以一书笈。
定林朝自炊,有匕或无筴。
时时羹藜藿,镬大苦难燮。 -
110.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
111.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有余饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
112.《阊门初泛二十四韵》 宋·范成大
好在驰烟路,平生载酒行。
摧藏身久病,契阔岁频更。
昨夜灯花晓,今朝稻把晴。
出门新梦境,触目旧诗情。 -
113.《晨起》 宋·陆游
晨起梳头雪满膺,可怜衰与病相乘。
浮名何足欺横目,真乐聊须付曲肱。
仕有俸钱渠亦好,退无耕垄我何凭?具牛力尽殊堪闵,买犊东村恨未能。 -
114.《寓叹》 宋·陆游
五亩烟芜过半生,还山自笑又躬耕。
舂炊不继儿啼饭,烹饪无方客絮羹。
游宦人间身愈困,读书灯下目几盲。
退之已老当更事,犹向时人说善鸣。 -
115.《野兴》 宋·陆游
来日无多去日遒,朱颜那肯为人留。
檐声点滴无时雨,野气苍茫极目秋。
朝出钓鱼来北渚,夜耕驱犊上西畴。
此心所要常无媿,寂寞衡门死即休。 -
116.《春雨》 宋·陆游
冬旱土不膏,爱此春夜雨。
四郊农事兴,老稚迭歌舞。
相呼长沮耕,分喜樊迟圃。
丰年已在目,亭障静桴鼓。
我归未有期,一官寄仓庾。
幸复宽简书,不敢恨羁旅。 -
117.《自勉》 宋·陆游
妄出真成错,归耕惜已迟。
褐温贫始觉,饭美淡方知。
身外元无易,情中自有诗。
穷源那得止,瞑目以为期。 -
118.《寄子虡》 宋·陆游
人生恨无年,我老已烂熟。
退耕镜湖上,风雨有茅屋。
事君阙补报,得此不啻足。
余年尚几何,嫋嫋风中烛。 -
119.《野步至近村》 宋·陆游
耳目康宁手足轻,村墟草市遍经行。
孝经章里观初学,麦饭香中喜太平。
妇女相呼同夜绩,比邻竭作事春耕。
勿言野饁无盐酪,笋蕨何妨淡煮羹。 -
120.《寄十二侄》 宋·陆游
庚寅吾入蜀,西过齐安城。
雪堂拜老仙,眉宇寒峥嵘。
微泉尚如昔,激激琴筑声。
龙蛇入笔力,断石卧纵横。