-
21.《鲁直上东坡古风坡和之因次其韵》 宋·张九成
浮筠云海上,时作钟磬声。
政似月中桂,不比首阳苓。
蓬莱日月长,顷刻已千龄。
群仙集其下,谈笑得长生。
回首看尘世,秋瓜易落蔕。
青鸾何时来,欲作飞升计。
众真问平安,此诗烦送似。 -
22.《题安州张全翁大夫溪图》 宋·张耒
清溪萦洄流碧玉,散入缘冈万竿竹。
照春四合锦绣林,干云直上风霜木。
主人吾宗行珪璧,解组归来鬓犹绿。
只知林下酒盈樽,不忧门外车推毂。 -
23.《使风船》 宋·梅尧臣
清淮直上水连天,坐看高帆後复前。
自是乘风有迟速,不由人力爱争先。 -
24.《和王察院竹筱巷阻风七言》 宋·苏颂
闻道扁舟下迅湍,怒涛惊浪拥前滩。
岸迷津际居无定,人隔过从意少欢。
风信未回聊对景,岁华将暮自凌寒。
君才一日能千里,直上青云亦未难。 -
25.《鲁直上东坡古风坡和之因次其韵》 宋·张九成
幽兰如君子,閒雅翰墨场。
春风晓畦暖,斜日半窗光。
竟夕澹相对,菲菲吐暗香。
掩关清杖屦,帘卷度修廊。 -
26.《定风波(再用韵,时国华置酒,歌舞甚盛)》 宋·辛弃疾
莫望中州叹黍离。
元和圣德要君诗。
老去不堪谁似我。
归卧。
青山活计费寻思。
谁筑诗墙高十丈。
直上。
看君斩将更搴旗。
歌舞正浓还有语。
记取。
须髯不似少年时。 -
27.《瑶台聚八仙(杭友寄声,以词答意)》 宋·张炎
秋水涓涓。
人正远、鱼雁待拂吟笺。
也知游意,多在第二桥边。
花底鸳鸯深处影,柳阴淡隔里湖船。 -
28.《咏画屏风诗 二五》 南北朝·庾信
竟日坐春台。
芙蓉承酒杯。
水流平涧下。
山花满谷开。
行云数番过。
白鹤一双来。
水影摇藂竹。
林香动落梅。
直上山头路。
羊肠能几回。 -
29.《癸卯与宋尧夫集于豫章之贡院既别尧夫就亲南》 宋·曾丰
天意虽多与愿从,更将雌道守吾雄。
骐{鳞鱼换马}已脱斜飞路,雕鹗初抟直上风。 -
30.《风赋》 先秦·宋玉
楚襄王游于兰台之宫,宋玉景差侍。
有风飒然而至,王乃披襟而当之,曰:“快哉此风!寡人所与庶人共者邪?”宋玉对曰:“此独大王之风耳,庶人安得而共之!” 王曰:“夫风者,天地之气,溥畅而至,不择贵贱高下而加焉。
今子独以为寡人之风,岂有说乎?”宋玉对曰:“臣闻于师:枳句来巢,空穴来风。
其所托者然,则风气殊焉。 -
31.《永遇乐·戏赋辛字送茂嘉十二弟赴调》 宋·辛弃疾
烈日秋霜,忠肝义胆,千载家谱。
得姓何年,细参辛字,一笑君听取。
艰辛做就,悲辛滋味,总是辛酸辛苦。
更十分,向人辛辣,椒桂捣残堪吐。 -
32.《上梅直讲书》 宋·苏轼
轼每读《诗》至《鸱枭》,读《书》至《君奭》,常窃悲周公之不遇。
及观《史》,见孔子厄于陈、蔡之间,而弦歌之声不绝,颜渊、仲由之徒相与问答。
夫子曰: “‘匪兕匪虎,率彼旷野’,吾道非邪,吾何为于此?”颜渊曰:“夫子之道至大,故天下莫能容。
虽然,不容何病?不容然后见君子。 -
33.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
34.《游泰山六首》 唐·李白
天宝元年四月从故御道上泰山四月上泰山,石平御道开。
六龙过万壑,涧谷随萦回。
马迹绕碧峰,于今满青苔。
飞流洒绝巘,水急松声哀。 -
35.《风疾舟中伏枕书怀三十六韵奉呈湖南亲友》 唐·杜甫
轩辕休制律,虞舜罢弹琴。
尚错雄鸣管,犹伤半死心。
圣贤名古邈,羁旅病年侵。
舟泊常依震,湖平早见参。 -
36.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
37.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
38.《南轩松》 唐·李白
南轩有孤松,柯叶自绵幂。
清风无闲时,潇洒终日夕。
阴生古苔绿,色染秋烟碧。
何当凌云霄,直上数千尺。 -
39.《从军行》 唐·陈羽
海畔风吹冻泥裂,枯桐叶落枝梢折。
横笛闻声不见人,红旗直上天山雪。 -
40.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。