-
1.《乔松歌》 宋·王迈
华阳有乔松,直干千太强。
盘根据厚土,劲直凌秋霜。
不知种者谁,拱把由羲皇。
不受秦人封,铁立心慨慷。 -
2.《哭韩淮端公兼上崔中丞》 唐·刘商
坚贞与和璧,利用归干将。
金玉徒自宝,高贤无比方。
挺生岩松姿,孤直凌雪霜。
亭亭结清阴,不竞桃李芳。 -
3.《挽赵南塘》 宋·方大琮
初开学禁预招延,俄滞周南四十年。
大振文词惊海内,肯将训诂让儒先。
孤忠自许汉遗老,高气直凌唐谪仙。
凤昔览辉今已矣,危楼百尽尚依然。 -
4.《恭送昙阳大师六首》 明·屠隆
列坐扶桑大帝前,六铢五色照琼田。
直凌海面行空去,飒飒天风散紫烟。 -
5.《过江山遇雪》 宋·陈淳
江山方进半程前,正值群游剪水仙。
满道盐花堆粲粲,飞空粉屑舞翩翩。
樊墙庐舍皆银饰,沟渎潢汙尽玉填。
却认青山埋不得,嶆峨气势直凌天。 -
6.《中书寓直咏雨简褚起居上官学士》 唐·杨师道
云暗苍龙阙,沉沉殊未开。
窗临凤凰沼,飒飒雨声来。
电影入飞阁,风威凌吹台。
长檐响奔溜,清簟肃浮埃。 -
7.《和库部李员外秋夜寓直之作》 唐·宋之问
相庭贻庆远,才子拜郎初。
起草徯仙阁,焚香卧直庐。
更深河欲断,节劲柳偏疏。
气耿凌云笔,心摇待漏车。
叨荣厕俦侣,省己恧空虚。
徒斐阳春和,难参丽曲馀。 -
8.《奉和九日幸临渭亭登高应制得直字》 唐·李咸
重阳乘令序,四野开晴色。
日月数初并,乾坤圣登极。
菊黄迎酒泛,松翠凌霜直。
游海难为深,负山徒倦力。 -
9.《秋夜寓直即事怀赠萧令公裴侍郎兼通简南省诸友人》 唐·王湾
圣主万年兴,贤臣数载升。
古灵传岳秀,宏量禀川澄。
畿甸举长策,风霜秉直绳。
出车遥俗震,登阁满朝称。 -
10.《题黄司直园》 唐·戴叔伦
为忆去年梅,凌寒特地来。
门前空腊尽,浑未有花开。