-
81.《游泾川水西寺蕳叶八宣慰刘七都事章卞二元师》 明·宋濂
水陆行兼旬,招摇月如醉。
筋弛遂莫支,神痴但思睡。
若非游名山,曷以豁幽闭。
泾川名汉县,宝胜标唐寺。 -
82.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
83.《鼎湖》 宋·朱藻
孤峰独立耸巑屼,辙迹苔封晕未乾。
秀拔山川清气上,直冲星斗夜光寒。
东南拟作擎天柱,今古称为压地盘。
上有鼎湖风雨隔,宝莲吹下碧云端。 -
84.《监试莲花峰》 唐·刘得仁
太华万余重,岧峣只此峰。
当秋倚寥泬,入望似芙蓉。
翠拔千寻直,青危一朵秾。
气分毛女秀,灵有羽人踪。
倒影侵官路,流香激庙松。
尘埃终不及,车马自憧憧。 -
85.《曹将军》 宋·安如山
将军精悍姿,齿齿碎铁石。
在昔童稚中,但闻饱经术。
纵横骋柔翰,丹雘间金碧。
有司塞明诏,敝邑屈词伯。 -
86.《雨后城上种蜀葵效辘轳体联句》 宋·刁绎
不惮移根远,姑怜向日姿。
春风從自得,夜雨况相姿。
敏速飞霜钁,婆娑拥碧枝。
幽葩兹有待,杂卉漫多奇。 -
87.《登石台山与刘次皋李揆王度周仲卿联句》 宋·胡融
璇台插中天,乾坤发端倪。
荆榛夹险道,自古谁攀跻。
嘉予二三友,乘兴同杖藜。
行行陟其巅,一榼手自携。 -
88.《赠尽梅竹刘信可》 宋·李軏
刘兄胸次参元化,不发为文发为画。
心工入妙手通神,声名直与僧繇亚。
月宫拔得玉兔毫,缚成篆笔铦如刀。
纷然万有类形役,竹梅两品方清高。 -
89.《诗一首》 宋·毛维瞻
峭拔神仙宅,来寻烟水重。
深应盘九地,高不让群峰。
瞻对奇胜画,扪缘直岂容。
几时莲叶下,终古鲜纹对。
往事云难问,无言路有踪。
桥山杳何处,侍从此攀龙。 -
90.《偈颂六十首》 宋·释昙华
大丈夫,须猛烈,打破从前伎俩,直下斩钉截铁,拈却佛祖机,拔却系驴橛。
岂不见睦州为人太亲切,拶得云门脚折。 -
91.《偈七首》 宋·释允韶
老汉当年腊月八,三更夜半颠狂发。
刚把长钉钉眼睛,直至而今未能拔。 -
92.《周玄初祷雨诗》 宋·张经
昆仑之西东海东,中有一士巢云松。
朱颜黑发神所钟,服食雨露乘天风。
朝骑黄鹤天门穹,夜被紫霞栖崆峒。
人间有急岁有凶,裨补造化多其功。 -
93.《西山诗次李宾之韵(壬辰年十二月)》 明·陆釴
蚃蚃分阴阳,乾清已高发。
顺哉地漫衍,乃复有凌越。
于地起峰峦,如人有筋骨。
敷与意何休,敦圉势不杌。 -
94.《蜀府命题所藏唐十八学士瀛洲图》 明·蒲庵禅师
十八学士瀛洲仙,文彩照世皆貂蝉。
庙堂论道豁胸臆,作藩开辟神尧天。
烈烈房与杜,树业光联翩。
雅爱虞永兴,健笔铁可穿。 -
95.《侠客行》 明·全室宗泐
平生重然诺,意气横高秋。
拔剑悲风吼,上马行报仇。
报仇向何处,堂堂九衢路。
突上秦王庭,直入韩相府。 -
96.《胡子坑(属大鄣)》 明·舒頔
两仪未判眹不平,巨凸突兀潜幽灵。
毓秀朵奇挺峭拔,攒峰列壑争伶俜。
枯槎著藓半身碧,老石迸土千螺青。
天净森铓列画戟,云开大嶂横青屏。 -
97.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
98.《宝剑篇》 明·薛蕙
昔闻欧冶铸宝剑,冶中蛟龙欻挥霍。
冶开火歇蛟龙失,黯黯青云吐芒锷。
赤山丹液色郁勃,白帝金精气萦薄。
翠珉磨出冰洞明,宝鞘装成金错落。 -
99.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
100.《画龙歌》 明·周是修
云如车轮风如马,雷鼓砰訇电旗奓。
其中踊跃何尔为,无乃蜿蜒作霖者。
古来善画此者谁?叶翁所画称最奇。
笔端挥洒绝相似,亦有风云雷电随。