-
61.《董源山水图为北客赋》 宋·连文凤
江南本是山水国,峡影峨云插空碧。
世人爱画不爱真,一幅生绡悬素壁。
董生好手毕宏上,意在笔先方落笔。
云关岫幌扫层青,月浦烟汀写修白。 -
62.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
63.《淳佑七年丁未十一月朔蔡久轩自东东提刑归抵》 宋·常挺
庆元道学家,紫阳诸弟冠。
正印君得之,理窟讲深贯。
雄文摛玉堂,直笔插东观。
粹然中和容,清庙古珪瓒。 -
64.《雨后城上种蜀葵效辘轳体联句》 宋·刁绎
不惮移根远,姑怜向日姿。
春风從自得,夜雨况相姿。
敏速飞霜钁,婆娑拥碧枝。
幽葩兹有待,杂卉漫多奇。 -
65.《游黄山留题》 宋·方月涧
金蓉绿水插层层,岚气浮浮直上蒸。
丹灶几千年尚火,泉崖五六月犹冰。
鹿衔烟草陪仙友,鹤睡云松伴定僧。
失笑红尘奔走者,见山佳处几人曾。 -
66.《九日吴山》 宋·顾禧
第一峰头逢九日,振衣直上莫踌躇。
丹梯苔冷仙人迹,只树云深帝子居。
图画天然看不厌,啸歌自得意何如。
茱萸醉插游丝倦,雁影参差夕照余。 -
67.《登石台山与刘次皋李揆王度周仲卿联句》 宋·胡融
璇台插中天,乾坤发端倪。
荆榛夹险道,自古谁攀跻。
嘉予二三友,乘兴同杖藜。
行行陟其巅,一榼手自携。 -
68.《西湖乐》 宋·柯氏
雪花满衣香欲融,王孙白马金蟠胸。
山南山北晚霞红,须臾直下明珠宫。
一样越罗天水碧,乱插宝花长一尺。
王孙大醉信船流,船尾船头自吹笛。 -
69.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·钱鍪
文昌仙伯天人姿,爱山寻胜如书痴。
忽摩台符历参井,麾幢泝峡春迟迟。
山林川后总效职,万壑千岩俱献奇。
就中巫山绝雄胜,插天紫翠相参差。 -
70.《偈颂十八首》 宋·释师体
道妙休云所得迟,不离闻见分明极。
槛外一声婆饼焦,黄头碧眼断消息。
断消息,最条直,是虎何须更插翼。
苍龙平地起伏澜,万仞峰头轰霹雳。 -
71.《和燕射》 宋·宋光宗
秋深欲晓敛轻烟,翠木森围万里川。
闾阖启关传法驾,玉津按武会英贤。
皇皇圣父明如日,挺插良臣直似弦。
韬武欢呼称万寿,未饶天保报恩篇。 -
72.《望海亭》 宋·袁正规
沆瀣亭前景最豪,委输江汉任滔滔。
荡云处处千层浪,沃日重重万里涛。
析木有津连地下,蓬莱堆玉插天高。
飘然直欲乘槎去,世累须凭割爱刀。 -
73.《挽崔舍人》 宋·赵彦中
直上青霄早,秋翎插健雕。
心源九云梦,笔阵几嫖姚。
视草含英凤,封章落贵貂。
身前藏陵稿,及谒汉皇朝。 -
74.《鼎湖》 宋·朱熙载
颙卬万仞插云端,极目令人心胆寒。
直上欲冲牛斗暗,弥高方觉太虚宽。
鬼神捧出擎天柱,海底移来压地盘。
仙骨何时跨神马,御风飞上鼎湖看。 -
75.《句》 宋·朱贞白
倒排双陆子,稀插碧牙筹。
既似柿牛妳,又如铃马兜。
鼓搥并{左扌右暴}箭,直是有来田。 -
76.《冯公岭》 元·许谦
层峦叠嶂危相倚,乱石飘风涌秋水。
寒松荒草间苍黄,照眼峥嵘三十里。
初如井底观天门,一峰巍然中独尊。
萦回百折至绝顶,俯视众岭来儿孙。 -
77.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
78.《寄仙岩翁》 明·兰江濋公
巾峰高插牛斗旁,高人一出草木黄。
碧云缥渺下溟漳,直来竺国吴山阳。
吴山竺国山水重,丹灶烟锁莲花峰。
一声两声猿啸月,十里五里松号风。
高人放浪得真趣,半纸功名何足贵。
白头黄卷对青岑,金鸟飞上裟罗树。 -
79.《送驾北征》 明·刘溥
正统十四年,秋七月甲午,皇帝提大兵,亲行讨北虏。
其晨日旁气,中黑外如火。
北风转旗脚,猎猎不停舞。
此行为宗社,仓卒出未预。 -
80.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。