-
21.《酹江月(怪梅一株,为北客载酒移置盆中,伟然)》 宋·刘辰翁
岁寒相命,算人间、除了梅花无物。
窥宋三年又不是,草草东邻凿壁。
偃蹇风前,沈吟竹外,直待天骄雪。
白家人至,一枝横出终杰。 -
22.《水调歌头(为张敬夫直阁寿)》 宋·侯置
天地孕冲气,霜雪实嘉平。
粹然经世材具,应为圣时生。
妙处为仁受用。
颠倒纵横无壅。 -
23.《水调歌头(为张敬夫直阁寿)》 宋·侯置
天地孕冲气,霜雪实嘉平。
粹然经世材具,应为圣时生。
妙处为仁受用。
颠倒纵横无壅。 -
24.《醉蓬莱(寿王司直)》 宋·程必
算千葩百卉,谁伴东风,早春时候。
唯有江梅,在人间长久。
雪后霜前,冲涉多少,尚精神如旧。
岁岁年年,酴酥饮了,便为公寿。 -
25.《上梅直讲书》 宋·苏轼
轼每读《诗》至《鸱枭》,读《书》至《君奭》,常窃悲周公之不遇。
及观《史》,见孔子厄于陈、蔡之间,而弦歌之声不绝,颜渊、仲由之徒相与问答。
夫子曰: “‘匪兕匪虎,率彼旷野’,吾道非邪,吾何为于此?”颜渊曰:“夫子之道至大,故天下莫能容。
虽然,不容何病?不容然后见君子。 -
26.《辰十月八日同希周扫松灵石晚步松下怆然有怀》 宋·谢直
先公为直言,蔡林古无书。
家贫卖窗箔,编箨聚所馀。
取之写文字,琐细行虫蛆。
遂令后奕世,衣冠出门闾。
今为搪政孙,学与不学欤。 -
27.《古诗赠方希直》 宋·叶见泰
吾友方济宁,其人世希生。
有如炎燉之雪,曙天之星。
平生特立不徇俗,穷年矻矻,惟究心乎羲文周孔之遗经。
一旦起作郡,卓然为群黎之怙恃,列牧之仪刑。 -
28.《世用索五十诗感时念别言咏斯章并寄直卿伯桢》 明·冯琦
元化一何速,汝年遂半百。
余最小弱弟,头颅亦已白。
身世忽欲老,日月弥堪惜。
往时阶下树,历落数十尺。 -
29.《效黄鲁直》 明·靳学颜
一旬三馈浆,十日一栉沐。
迫而后能应,希声犹不足。
被褐诣谂公,共尔一盂粥。
澹然出世情,了了无缚束。
因举赵州话,白兆一橛木。
瞠目不解答,彼已两无触。
作别不作别,黄叶埋经屋。 -
30.《秋夜宿直》 明·李三才
十载犹郎署,蹉跎愧少年。
凉风回树杪,白露下庭前。
漏度三更雨,灯残五夜烟。
由来飞动意,回首欲茫然。 -
31.《内直有感》 明·文徵明
天上楼台白玉堂,白头来作秘书郎。
退朝每傍花枝入,儤直遥闻刻漏长。
铃索萧闲青琐静,词头烂熳紫泥香。
野人不识瀛洲乐,清梦依然在故乡。 -
32.《雪月溪山歌送天然道首座归蜀》 明·香严和尚
蜀路连云知几许,策勤斯道耐寒暑。
拨开云雾睹青天,仍与孤云为伴侣。
布慈云,施法雨,竿木随身能作主。
德云不在妙高峰,此去逢人休错举。 -
33.《赠杓直》 唐·白居易
世路重禄位,孔栖栖者孔宣。
人情爱年寿,夭死者颜渊。
二人如何人,不奈命与天。
我今信多幸,抚己愧前贤。 -
34.《答李邦直》 宋·苏轼
美人如春风,著物物未知。
羁愁似冰雪,见子先流澌。
子従徐方来,吏民举熙熙。
扶病出见之,惊我一何衰。 -
35.《夜直玉堂携李之仪端叔诗百余首读至夜半书其》 宋·苏轼
玉堂清冷不成眠,伴直难呼孟浩然。
暂借好诗消永夜,每逢佳处辄参禅。
愁侵砚滴初含冻,喜入灯花欲斗妍。
寄语君家小儿子,他时此句一时编。 -
36.《次韵黄鲁直寄题郭明父府推颍州西斋二首》 宋·苏轼
树头啄木常疑客,客去而瞋定不然。
脱辖已应生井沫,解衣聊复起庖烟。
平生诗酒真相污,此去文书恐独贤。
早晚西湖映华发,小舟翻动水中天。 -
37.《仲天贶、王元直自眉山来见余钱塘,留半岁,》 宋·苏轼
更欲留君久住,念君去国弥年。
空使犀颅玉颊,长怀髯舅凄然。 -
38.《往在东武与人往反作粲字韵诗四首今黄鲁直亦》 宋·苏轼
苻坚破荆州,止获一人半。
中郎老不遇,但喜识元叹。
我今独何幸,文字厌奇玩。
又得天下才,相従百忧散。 -
39.《仲天贶王元直自眉山来见余钱塘留半岁既行作》 宋·苏轼
仲君岂弟多学,王子清修寡言。
病后空惊鹤瘦,时来或作鹏骞。
海角烦君远访,江源与我同来。
剩作数诗相送,莫教万里空回。 -
40.《和黄鲁直食笋次韵》 宋·苏轼
饱食有残肉,饥食无余菜。
纷然生喜怒,似被狙公卖。
尔来谁独觉,凛凛白下宰。
(太和,古白下。