-
21.《西江月(十二首)》 宋·萧廷之
两手癖开混沌,坦然直露丹宗。
日魂月魄自西东。
牢捉莫轻放纵。
外道邪魔缩项,相将结宝中宫。
九还七返片时功。
皆赖黄婆相送。 -
22.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
23.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
24.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
25.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
26.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
27.《山行行歌十首》 宋·周文璞
砌穴萧森隔土桥,项梁城领最萧条。
羽衣歌此招魂魄,直送旙旗上九霄。 -
28.《钟馗观鬼閗蟆图》 宋·黄载
谁推酆都扃,逸此魔十二。
相群斗蟆供戏剧,绡墨何从拂其迹。
两雄斗於前,四鬼相视欣欣然。
小蟆对睨摊双膝,筠笼一蟆跳欲出。 -
29.《题祖山人池上怪石》 唐·张碧
寒姿数片寄突兀,曾作秋山秋水骨。
先生应是厌风雷,着向池边塞龙窟。
我来池上倾醉尊,半酣书破青烟痕。
参差翠缕摆不落,笔头惊怪粘秋云。
我闻吴中项容水,邀得将来倚松下。
铺却双缯直道难,掉首空归不成画。 -
30.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
31.《竹枝歌》 宋·苏轼
苍梧山高湘水深,中原北望度千岑。
帝子南游飘不返,惟有苍苍枫桂林。
枫叶萧萧桂叶碧,万里远来超莫及。
乘龙上天去无踪,草木无情空寄泣。 -
32.《雪中卧病在告戏作》 宋·陆游
面裂愁出门,指直但藏袖,谁云三峡热,有此凛冽候。
殷勤愧雪片,飞舞为我寿。
方惊四山积,已见万瓦覆,岂惟寒到骨,遂觉疾在腠。
地炉炽薪炭,噤坐连昏昼。 -
33.《写真自赞五首》 宋·黄庭坚
吏能精密,里行婣恤,则不如兄元明,而无元明忧疑万事之敝。
斟酌世故,铨品人物,则不如其弟知命,而无知命强项好胜之累。
盖元明以寡过,而知命以傲世。
如鲁直者,欲寡过而未能,以傲世则不敢。 -
34.《赠赵言》 宋·黄庭坚
饶阳赵方士,眼如九秋鹰。
学书不成不学剑,心术妙解通神明。
医如俯身拾地芥,相如仰面观天星。
自言方术杂鬼怪,万种一贯皆天成。 -
35.《几复读庄子戏赠》 宋·黄庭坚
蜩化抢榆枋,鹏化抟扶摇。
大椿万岁寿,粪英不重朝。
有待於无待,定非各逍遥。
譬如宿舂粮,所诣岂得辽。 -
36.《四和》 宋·刘克庄
手援鍪弧先奋呼,盛气直传入国都。
屈盘硬语押险韵,有似兵家使诈愚。
专场自矜觜距黠,覆军讵意肝脑涂。
堂堂老将号令肃,中营外栅如联珠。 -
37.《谒岱祠即事》 宋·晁补之
泽南三百里,极望横天云。
云端色凝黛,谛视初可分。
峥嵘介丘像,澒洞元气屯。
顷刻有变化,惨澹殊明昏。 -
38.《和子瞻凤翔八观八首其一石鼓》 宋·苏辙
岐山之阳石为鼓,叩之不鸣悬无虞。
以为无用百无直,以为有用万物祖。
置身无用有用间,自托周宣谁敢侮。
宣王没後坟垅平,秦野苍茫不知处。 -
39.《石鼓》 宋·苏辙
岐山之阳石为鼓,叩之不鸣悬无虡。
以为无用百无直,以为有用万物祖。
置身无用有用间,自讬周宣谁敢侮。
宣王没后坟垅平,秦野苍茫不知处。 -
40.《赠钱郎中》 宋·陈造
刓方利禄媒,抱道俗不省。
诗书工发家,孰起世儒病。
钱侯挺直节,蛮徼复兰省。
剑气夜星明,鵰翮秋霜耿。