-
161.《过黄源岭》 宋·陈宓
此是辞家第几程,道由剑岭出峥嵘。
上穿密霭闻天语,下领浮云作雨行。
千仞直从人面起,一尘不向马蹄生。
虽惭仁智粗知乐,憩听疏松夹水声。 -
162.《国兴招饮后圃即席赋》 宋·陈文蔚
主人命酒嫌杯浅,狂客催诗恨句迟。
此放直须诗酒领,十分春色在花枝。 -
163.《山斋》 宋·郭印
我本丘壑姿,脱巾为谋食。
随牒几推迁,铜章领岩邑。
初期窃馀閒,焚香弄书册。
文法何苦多,日力不暇给。 -
164.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
165.《再和入省宿》 宋·苏颂
雕龙辞辨干时才,重赞甘泉屈壮怀。
被拥绫香归汉直,食荤忘茹似颜斋。
休嗟簿领书堆案,况是鸿鸾序渐阶。
公论共推资望久,春云高步信难排。 -
166.《石缝泉清轻而甘滑传闻有年矣前此数欲疏引入》 宋·苏颂
峨峨凤凰山,有泉出其腋。
初微才滥觞,渐大乃穿石。
灵苗荫荼槚,宝气近金锡。
毖彼渊源长,兹惟云雾液。 -
167.《路居士山水歌》 宋·王洋
人年八十百虑昏,丈人耳目方聪明。
他人到此筋力疲,丈人胜如年少时。
老中强健闲中忙,经卷丹炉肘后方。
金书千轴造理窟,赤城七篇谈坐忘。 -
168.《廉村族人命赋唐补阙薛公墓》 宋·薛嵎
一自东宫吟苜蓿,吁嗟直道竟难容。
精忠夙伫危邦虑,明哲宁高避世踪。
疎傅有心辞汉陛,甘盘无梦佐商宗。
寥寥千载闻风者,引领犹能式墓松。 -
169.《道人彭永年来番禺过访相约归日游阁皂》 宋·曾丰
雅性苦无他嗜好,山之佳处吾皆到。
江西山半入诗中,点检怪犹无阁皂。
吾家十世江西居,南来始得阁皂图。
垩文横斜水曲直,煤汁浓淡山荣枯。