-
161.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
162.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
163.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
164.《奉天酬别郑谏议云逵、卢拾遗景亮见别之作》 唐·戴叔伦
巨孽盗都城,传闻天下惊。
陪臣九江畔,走马来赴难。
伏奏见龙颜,旋持手诏还。
单车不可驻,朱槛未遑攀。 -
165.《送贾可封随郭帅还西城三十韵》 宋·王之望
岘山之阳汉江浦,黄花九月迷村坞。
故人船上初识君,白酒黄鸡对樽俎。
坐中意气最相亲,便许论交输肺腑。
君时方壮我尚少,杯酒相逢各豪举。 -
166.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
167.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
168.《送安南使还国应制》 明·王彝
帝德如天四海同,卉裳相率向华风。
称藩特奉龙函表,偃武仍包虎韔弓。
贡自炎方归域内,心先流水到江东。
路经日出知天大,城与山蟠见地雄。 -
169.《送妹琼章于归》 明·叶纨纨
昼堂红烛影摇光,箫鼓声繁绕玳梁。
频传帘外催妆急,无语相看各断肠。
鸾台宝镜生离色,鸳带罗衣惜别长。
香霭屏帷凝彩扇,风轻帘幕拂新妆。 -
170.《酬赠田舍人》 宋·王禹偁
君不见天上星辰拱环极,忽然陨地变成石。
又不见云中鹰隼横高秋,有时搨翼化作鸠。
人生进退甚类此,左迁右转谁自由。
忆昔逢君在邹鲁,翰林丈人东道主。 -
171.《三老图既成久欲作诗未果因次任漕韵》 宋·吴芾
我久欲作三老诗,苦无佳句能解颐。
抽轧鄙思成无期,有语欲吐还茹之。
忽得新篇向此诗,恍如春草生谢池。
明珠万斛光陆离,璀璨不减珊瑚枝。 -
172.《五月四日贺杨秘书知吉州五十韵》 宋·项安世
自识杨夫子,于今十二年。
甲辰来右淛,丁未向西川。
逆旅初闻誉,抠衣亟致虔。
未能情款款,已觉志拳拳。 -
173.《七夕和韵》 宋·李复
东方牵牛西织女,饮犊弄机隔河渚。
西风忽起怨夜长,相望盈盈不得语。
走投上帝贷金钱,五云飞来结香軿。
曳裾指露天榆冷。 -
174.《舟宿南尉岸下夜夕不寐思丁老小山戏成长韵》 宋·王洋
积少自成多,一元陶万类。
破大可作小,壶中有天地。
果谓真无穷,百虑同一致。
若曰一毫芒,万里鹏垂翅。 -
175.《哀江头》 明·何白
飞云渡口西风急,津吏停桡刺船立。
始阳公子方垂髫,掩抑依依向余泣。
为言阿父守南康,双旌五马烂生光。
宁知廉吏反成罪,诸孤藐尔身凄凉。 -
176.《再过刘会卿丧所卜胡姬为尸仍设双俑为侍命伶》 明·张献翼
昨日经过旧堂宿,今日经过旧堂哭。
交情今日尽凋残,草堂自此成幽独。
追忆平生颜,宛然在心目。
炙鸡絮酒去复来,素车白马情未足。 -
177.《百步洪二首(并叙)》 宋·苏轼
王定国访余于彭城,一日棹小舟,与颜长道携盼、英、卿三子游泗水,北上圣女山,南下百步洪,吹笛饮酒,乘月而归。
余时以事不得往,夜着羽衣,伫立于黄楼上,相视而笑,以为李太白死,世间无此乐三百余年矣。
定国既去逾月,复与参寥师放舟洪下,追怀曩游,以为陈迹,喟然而叹。
故作二诗,一以遗参寥,一以寄定国,且示颜长道、舒尧文邀同赋云。 -
178.《代书寄内弟耐翁总干》 宋·楼钥
我昔生外家,半世犹相依。
至今连墙居,日日相闻知。
诸表如群从,休戚真同之。
耐翁生而秀,爱惜从儿时。 -
179.《浩歌行》 宋·岳珂
浩然一气古到今,古人无愧惟此心。
青天为幕地为席,醉里聊作乌乌吟。
君不见人生所重独名谥,一代简书耀青史。
当时命名偶然耳,跖圣丘愚果谁是。 -
180.《塞翁吟(友云)》 宋·张炎
交到无心处,出岫细话幽期。
看流水、意俱迟。
且淡薄相依。
凌霄未肯从龙去,物外共鹤忘机。