-
61.《浣溪沙》 唐·孙光宪
蓼岸风多橘柚香,江边一望楚天长,片帆烟际闪孤光¤
目送征鸿飞杳杳,思随流水去茫茫,兰红波碧忆潇湘。
桃杏风香帘幕闲,谢家门户约花关,画梁幽语燕初还¤
绣阁数行题了壁,晓屏一枕酒醒山,却疑身是梦云间。 -
62.《菩萨蛮·牡丹含露真珠颗》 唐·佚名
牡丹含露真珠颗,美人折向庭前过。
含笑问檀郎,花强妾貌强?
檀郎故相恼,须道花枝好。
一向发娇嗔,碎挼花打人。 -
63.《蓦山溪(至宜州作,寄赠陈湘)》 宋·黄庭坚
稠花乱叶,到处撩人醉。
林下有孤芳,不匆匆、成蹊桃李。
今年风雨,莫送断肠红,斜枝倚。
风尘里。 -
64.《归田乐引》 宋·黄庭坚
对景还销瘦。
被个人、把人调戏,我也心儿有。
忆我又唤我,见我嗔我,天甚教人怎生受。
看承幸厮勾。
又是樽前眉峰皱。
是人惊怪,冤我忒撋就。
拚了又舍了,定是这回休了,及至相逢又依旧。 -
65.《少年心》 宋·黄庭坚
对景惹起愁闷。
染相思、病成方寸。
是阿谁先有意,阿谁薄幸。
斗顿恁、少喜多嗔。
合下休传音问。
你有我、我无你分。
似合欢桃核,真堪人恨。
心儿里、有两个人人。 -
66.《上林春》 宋·晁端礼
相识来来,真个为伊,尽把精神役破。
谛殢性□,娇痴做处,双眉镇长愁销。
为伊恁地、便诸事、自来饶过。
暂时间未觑得,又早孜煎无那。 -
67.《雨中花令》 宋·杨无咎
原来是云温雨润。
诮不解、佯嗔偷闷。
倾坐精神,堪人情性,眉际生春晕。
语带京华清更韵。
听娅姹、莺喉娇稳。
别后相思,心头欲见,觅个灯花信。 -
68.《画堂春(即席)》 宋·仲并
溪边风物已春分。
画堂烟雨黄昏。
水沉一缕袅炉薰。
尽醉芳尊。
舞袖飘摇回雪,歌喉宛转留云。
人间能得几回闻。
丞相休嗔。 -
69.《卜算子(前题)》 宋·李流谦
生别有相逢,死别无消息。
说著从前总是愁,只是不相忆。
月堕半窗寒,梦里分明识。
却似嗔人不忆他,花露盈盈湿。 -
70.《水龙吟》 宋·辛弃疾
词,为赋水龙吟。
芗林侍郎向公告老所居,高宗皇帝御书所赐名也,与盘园相并云
断崖千丈孤松,挂冠更在松高处。
平生袖手,故应休矣,功名良苦。 -
71.《隔浦莲(荷花)》 宋·史达祖
洛神一醉未醒。
俯鉴窥红影。
万绿森相卫,西风静、不放冷。
侵晓鸥梦稳。 -
72.《忆王孙》 宋·汪元量
尘寰财色苦相萦。
著爱浮华役此身。
好收灵源一点真。
绝贪嗔。
便是逍遥到岸人。 -
73.《南乡子》 宋·朱埴
花柳隔重扃。
送过秋千笑语声。
檐鹊也嗔人起晚,天晴。
孤负东风趁踏青。
细细砑红绫。
小字相思写不成。
心上可人云样远,寒盟。
史恐恩情薄似云。 -
74.《徐文长传》 明·袁宏道
余少时过里肆中,见北杂剧有《四声猿》,意气豪达,与近时书生所演传奇绝异,题曰“天池生”,疑为元人作。
后适越,见人家单幅上有署“田水月”者,强心铁骨,与夫一种磊块不平之气,字画之中,宛宛可见。
意甚骇之,而不知田水月为何人。
一夕,坐陶编修楼,随意抽架上书,得《阙编》诗一帙。 -
75.《题龙隐岩》 宋·方信孺
春波饱微渌,斗柄函空明。
方舟贯岩腹,鹅鹳相酬鸣。
仰窥穹窿顶,宛转百怪呈。
仅余鳞甲碎,不见头角狞。 -
76.《缘识》 宋·宋太宗
白发长,眉似雪,宗禅和尚何分别。
百尺高山足浮云,万丈海中有明月。 -
77.《织妇怨》 宋·文同
掷梭两手倦,踏籋双足趼。
三日不住织,一疋纔可剪。
织处畏风日,剪时谨刀尺。
皆言边幅好,自爱经纬密。 -
78.《龙隐岩》 宋·李师中
春波饱微绿,斗柄涵虚明。
方舟贯岩腹,鹅鹳相酬鸣。
仰窥穹窿顶,宛转百怪呈。
仅余鳞甲碎,不见头角狞。 -
79.《游栖霞四首》 宋·周文璞
破晓逗苦雾,客鼻何酸辛。
山中气候异,初日如烛银。
田间石兽多,知是肉角麟。
古苔半皴腹,化作苍龟鳞。 -
80.《八声甘州 近里有妄男子,为妻所后,遂忿而》 元·梁寅
独守无妄,既历十五年,夫竟旅困羞归,而妻能洁以自守,独理其家,因记年时波荡两鸳鸯,雌雄各分流。
恨郎情似水,妾心如石,此恨难休。
自古恩深沧海,富贵等云浮。
何忍轻离别,翻爱为仇。