-
241.《观何君宝画》 宋·梅尧臣
燕马易画,吴牛难图。
马骨隐细牛骨麤,马毛厚密牛毛疏。
麤疏必辨别,细密多模胡。
乃知戴嵩笔,能出韩干徒。 -
242.《和宋中道元夕二首》 宋·梅尧臣
结山当衢面九门,华灯满国月半昏。
春泥踏尽游人系。
鸣跸下天歌吹喧。
深坊静曲走车辕,争前斗盛亡卑尊。 -
243.《酬赠田舍人》 宋·王禹偁
君不见天上星辰拱环极,忽然陨地变成石。
又不见云中鹰隼横高秋,有时搨翼化作鸠。
人生进退甚类此,左迁右转谁自由。
忆昔逢君在邹鲁,翰林丈人东道主。 -
244.《赠刘仲堪》 宋·王禹偁
刘生颇少秀,为学识根柢。
丘轲有堂奥,试脚到阶砌。
杨墨恣荒榛,挥手欲芟薙。
携文访谪居,趣向非权势。 -
245.《送赴省诸友·郑耕道》 宋·刘克庄
束发词林久著名,及兹书剑始西行。
里人预谶龙头喜,相者兼言豸骨清。
笔老定非场屋作,声和必为国家鸣。
汉廷儒术多通显,不说公孙说董生。 -
246.《次韩叔夏送行韵》 宋·曾几
乃祖曾为文送穷,儿孙气味略相同。
立朝有疏慕汲直,去国无书干子公。
竹椅蒲团深著意,雪窗萤案坐收功。
自怜无补朝廷事,又向蛮烟瘴雨中。 -
247.《兴亡吟》 宋·邵雍
孙陈李三人,亡国体相似。
虽然少有文,何复语英气。 -
248.《兴亡吟》 宋·邵雍
曹刘孙三人,兴国体相惟。
虽然小有才,何复语命世。 -
249.《锦江蜀先主庙》 宋·汪元量
国破人何在,宫名喜尚存。
虽云蜀先主,犹是汉诸孙。
吴魏不相下,关张岂少恩。
崩年在三峡,遗恨满乾坤。 -
250.《送颍川使君韩司门》 宋·郑獬
喜君又佩鱼符去,驷马雍容朱两轓。
自昔诸侯颍阴国,太平宰相魏公孙。
水边日落旌旗暗,花外风高鼓角喧。
到部行春应未晚,绿村正是杏梢繁。 -
251.《寿范洁斋》 宋·吴泳
合下金相气质浑,更参诸老遍宗门。
箕山再得颜回婿,荣国还生孔子孙。
学问不趋岐路径,文章只好古罍尊。
至今尚得诗书力,一气清明中夜存。 -
252.《送王元均贬衡州兼寄元龙二首》 宋·陈师道
先生秀句满天东,二子缘渠再得穷。
诗礼向来堪发冢,孙刘能使不为公。
炎方瘴疠避轩豁,故国山河开始终。
传语元龙要相识,江湖春动有来鸿。 -
253.《钱检法及代期以诗告别因次其韵》 宋·仲并
昔年两岸柳,逢春正依依。
扁舟转河曲,风光随处宜。
弹指岁云何,秋风橘柚垂。
折腰得斗粟,未救臣朔饥。 -
254.《送何子应少卿赴召》 宋·李流谦
持竿野叟踏帝腹,太史占星惊变色。
白衣山人侍黄衣,军中指点相叹息。
云龙契遇固畴曩,千载一合非人力。
羊裘卢沙竟何补,坐视生民自肥瘠。 -
255.《陈天成诗多和东坡韵兹因寄喜雨诗走笔谢之》 宋·楼钥
一春垂垂困多雨,虽曰如膏反成苦。
自知潦后必成旱,果见晴天雨黄土。
连旬不雨已叹嗟,涤涤山川云不吐。
未闻鹁鸠鸣屋角,但有蚊蝇争振羽。 -
256.《送制帅林和叔归》 宋·楼钥
使君一何清,鹤骨天与瘦。
少年场屋声,六艺饱芳漱。
一行起作吏,所立已不苟。
立朝凛大节,论事几及霤。 -
257.《闰月二十日离玉山八月到余干易舟又二日抵鄱》 宋·赵蕃
望望龟峰寺,行行番国船。
林深寒日薄,沙逈晚风颠。
能赋思孙楚,同行有惠连。
好诗相拨触,才尽不能宣。 -
258.《题新安郡圃驻屐亭》 宋·汪莘
先王昔牧紫阳城,池边驻屐荷花生。
先王今居帝青阁,岁岁荷花自开落。
华榜高垂四十年,银钩铁画蛟龙缠。
公来对之不忍去,如见先王在眼前。
愿公子孙满仙籍,相继此邦森画戟。
愿君与国为柱石,长使邦人歌驻屐。 -
259.《送张匠临以秘阁知赣州》 宋·魏了翁
西南间气忠献公,一生心事天与通。
才高志广无处着,独倚衡疑望关洛。
九州风露方漫漫,卷回残梦归余干。
惟将一念遗孙子,长与世间立人纪。 -
260.《赠修水黄君子行》 宋·程公许
雨润莘野犁,水给汉阴瓮。
一为大烹鼎,玉食此焉供。
一如朽木偶,肯受关索弄。
显晦势则然,达观等一梦。