-
121.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
122.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
123.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
124.《百丈山记》 宋·朱熹
登百丈山三里许,右俯绝壑,左控垂崖,垒石为磴,十余级乃得度。
山之胜,盖自此始。
循磴而东,即得小涧。
石梁跨于其上。 -
125.《答中上人卷》 宋·梅尧臣
生平多交友,常恨会遇稀。
每念相笑语,昨是今或非。
重惜向时游,出处苦乖违。
从今傥有酒,莫问梨粟微。 -
126.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
127.《浪淘沙·梦觉》 宋·柳永
梦觉、透窗风一线,寒灯吹息。
那堪酒醒,又闻空阶,夜雨频滴。
嗟因循、久作天涯客。
负佳人、几许盟言, -
128.《次韵子瞻系御史狱赋狱中榆槐竹柏 槐》 宋·苏辙
盛衰日相寻,循环何曾歇。
攀条揽柔荑,回首惊脱叶。
绿槐阴最厚,零落今存荚。
千林一枯槁,平地三尺雪。
草木何足道,盈虚视新月。
微阳起泉下,生意未应绝。 -
129.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
130.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
131.《缘识》 宋·宋太宗
彩云轻举压天津,舞鹤迎鸾自在身。
蟾影枝开三岛树,桃花风弄十洲春。
相传灵异无虚说,道理分明尽是真。
但信此中深护慎,修行所愿勿因循。 -
132.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
133.《遇南厢园叟感赋八十韵》 清·吴伟业
寒潮冲废垒,火云烧赤冈。
四月到金陵,十日行大航。
平生游宦地,踪迹都遗忘。
道遇一园叟,问我来何方。 -
134.《赠妇》 两汉·秦嘉
人生譬朝露,居世多屯蹇。
忧艰常早至,欢会常苦晚。
念当奉时役,去尔日遥远。
遣车迎子还,空往复空返。 -
135.《游东山寺》 宋·韩缜
久有东林约,因乘暇日游。
眼明初出郭,神王欲凌秋。
野旷骞孤隼,江清飏远鸥。
近山青嶂合,多稼绿云浮。 -
136.《耆英会诗》 宋·王拱辰
西都山水天下奇,神嵩景室环清伊。
甫申间气秀不绝,生贤会坚昌明时。
衣冠占数盛文雅,台符卿月光离离。
魏京雄奥压幽朔,游宫御府严天威。 -
137.《瑞鹤仙·脸霞红印枕》 宋·陆淞
脸霞红印枕。
睡觉来、冠儿还是不整。
屏间麝煤冷。
但眉峰压翠,泪珠弹粉。 -
138.《挽薛艮斋三首》 宋·甄龙友
赠别文章妙,分携六见秋。
真书藏相府,循吏说湖州。
不作三公入,同谁八极游。
朔风吹壮泪,应满藕池头。 -
139.《风入松·乾坤罗列道纲维》 元·王吉昌
乾坤罗列道纲维。
斡斗转星移。
守迁飞伏随方变,应周天、衰旺相推。
保护坎离丹药,启玄牝,契希夷。 -
140.《大江东去·别山美玉》 元·刘志渊
别山美玉,匠一合成器,乾坤体辨。
两窍明开分日月,八卦九宫齐展。
方寸心存,斡旋真要,乙木金相恋。
幽人得趣,便将乾象推转。