-
121.《古意曲》 唐·刘瑶
梧桐阶下月团团,洞房如水秋夜阑。
吴刀剪破机头锦,茱萸花坠相思枕。
绿窗寂寞背灯时,暗数寒更不成寝。 -
122.《寄诗友》 唐·齐己
天地有万物,尽应输苦心。
他人虽欲解,此道奈何深。
返朴遗时态,关门度岁阴。
相思去秋夕,共对冷灯吟。 -
123.《灯》 唐·慕幽
钟断危楼鸟不飞,荧荧何处最相宜。
香然水寺僧开卷,笔写春帏客著诗。
忽尔思多穿壁处,偶然心尽断缨时。
孙康勤苦谁能念,少减馀光借与伊。 -
124.《灯》 唐·慕幽
钟断危楼鸟不飞,荧荧何处最相宜。
香然水寺僧开卷,笔写春帏客著诗。
忽尔思多穿壁处,偶然心尽断缨时。
孙康勤苦谁能念,少减馀光借与伊。 -
125.《定西番》 唐·韦庄
挑尽金灯红烬,人灼灼,漏迟迟,未眠时。
斜倚银屏无语,闲愁上翠眉。
闷杀梧桐残雨,滴相思。
芳草丛生缕结,花艳艳,雨濛濛,晓庭中。
塞远久无音问,愁销镜里红。
紫燕黄鹂犹至,恨何穷。 -
126.《应天长》 唐·牛峤
玉楼春望晴烟灭,舞衫斜卷金条脱。
黄鹂娇转声初歇,杏花飘尽龙山雪¤
凤钗低赴节,筵上王孙愁绝。 -
127.《生查子》 唐·魏承班
烟雨晚晴天,零落花无语。
难话此时心,梁燕双来去¤
琴韵对薰风,有恨和情抚。
肠断断弦频,泪滴黄金缕。 -
128.《酒泉子》 唐·冯延巳
庭下花飞。
月照妆楼春事晚,珠帘风,兰烛烬,怨空闺¤
迢迢何处寄相思。
玉箸零零肠断,屏帏深,更漏永, -
129.《迎春乐(林钟商)》 宋·柳永
近来憔悴人惊怪。
为别后、相思煞。
我前生、负你愁烦债。
便苦恁难开解。
良夜永、牵情无计奈。
锦被里、余香犹在。
怎得依前灯下,恣意怜娇态。 -
130.《怨春风(高平调)》 宋·张先
无由且住。
绵绵恨似春蚕绪。
见来时饷还须去。
月浅灯收。
多在偷期处。
今夜掩妆花下语。
明朝芳草东西路。
愿身不学相思树。
但愿罗衣,化作双飞羽。 -
131.《锦香囊》 宋·欧阳修
一寸相思无著处。
甚夜长难度。
灯花前、几转寒更,桐叶上、数声秋雨。
真个此心终难负。
况少年情绪。
已交共、春茧缠绵,终不学、钿筝移柱。 -
132.《踏莎行慢》 宋·欧阳修
独自上孤舟,倚危樯目断。
难成暮雨,更朝云散。
凉劲残叶乱。
新月照、澄波浅。 -
133.《一丛花》 宋·秦观
年时今夜见师师。
双颊酒红滋。
疏帘半卷微灯外,露华上、烟袅凉E97C。
簪髻乱抛,偎人不起,弹泪唱新词。 -
134.《塞垣春(大石)》 宋·周邦彦
暮色分平野。
傍苇岸、征帆卸。
烟村极浦,树藏孤馆,秋景如画。
渐别离气味难禁也。 -
135.《塞垣春(大石)》 宋·周邦彦
暮色分平野。
傍苇岸、征帆卸。
烟村极浦,树藏孤馆,秋景如画。
渐别离气味难禁也。 -
136.《点绛唇》 宋·蔡伸
背壁灯残,卧听檐雨难成寐。
井梧飘坠。
历历蛩声细。
数尽更筹,滴尽罗巾泪。
如何睡。
甫能得睡。
梦到相思地。 -
137.《怨王孙》 宋·张元干
如对营丘著色山。
坐客有歌怨王孙者,请予赋其情抱,叶子谦为作三弄,吹云裂石,旁若无人,永福前此所未见也。
老子于此,兴复不浅
霁雨天迥。 -
138.《思佳客》 宋·吕渭老
梦里相逢不记时。
断肠多在杏花西。
微开笑语兜鞋急,远有灯光掠鬓迟。
辞永夜,失深期。
一枝黄菊对伤悲。
夜凉窗外闻裁剪,应熨沈香制舞衣。 -
139.《雨中花令》 宋·杨无咎
原来是云温雨润。
诮不解、佯嗔偷闷。
倾坐精神,堪人情性,眉际生春晕。
语带京华清更韵。
听娅姹、莺喉娇稳。
别后相思,心头欲见,觅个灯花信。 -
140.《贺新郎》 宋·袁去华
晓色明窗绮。
耿残灯、寒生翠幕,鸟啼人起。
一夜西园新雨过,细草闲花似洗。
漾澜影、柳塘春水。