-
121.《梅使君守横浦擒寇闵雨》 宋·刘黻
猛虎久负嵎,吞噬草木痏。
流毒烈赣吉,一呼蜂蝟起。
老天福黔黎,雪村镇梅垒。
指授讨捕略,前驱谢张李。 -
122.《题俞时琰杏山堂医》 宋·许月卿
妖冶来奔夜色昏,毅然绝谷有神明。
春融庭畔一帘柳,秋满湖边万顷云。
荡涤胃肠无秽浊,洞明空色有真清。
陈楼相问胡卢处,本事方书世并行。 -
123.《和丁祖舜绿笋之韵》 宋·陈淳
哦风径游卫山峬,溢耳谣言如春敷。
猗猗青青发三叹,熟察其调未免粗。
当年载歌淇水澳,区区但取枝叶绿。
恶知中有至味存,爽人神思胜於玉。 -
124.《耕甫弟寄示秋怀二章冗不能皆和次韵后章谩见》 宋·杜范
杜曲传诗书,百年植门户。
汝少秀而贤,中上期可语。
胡然织锦机,未半已投杼。
谢彼游冶徒,前功尚可补。 -
125.《谢张慵庵文焕见访》 宋·方回
两年梦寐记冰姿,再挹丰标胜旧时。
形秽自怜吾更老,味同乃幸独相知。
幽花野竹频移座,薄酒清茶共说诗。
晚色柴门挂新月,玉骢欲上步犹迟。 -
126.《晚登会真道堂望庐山大江作》 宋·方回
春风燠江城,楼台眩桃李。
高堂一临眺,傍观谓予喜。
予心实不然,俯视悯群蚁。
通衢共尘埃,委巷困泥滓。 -
127.《和光亭》 宋·郭印
竹里徜徉了,花开也一过。
桃杏东风浅,海棠春意多。
华丽岂不好,达人要同和。
青青与红红,相去能几何。 -
128.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
129.《杰侄所居之前旧无竹二月中忽出筀笋一根特立》 宋·钱时
旧闻四月筀,不闻二月萌。
箨龙忽当门,头角何峥嵘。
朅来此地荒秽耳,远隔长林不相倚。
群稚犹埋粪壤中,挺然剑拔参天起。 -
130.《癸亥初到岭下寄汪圣锡》 宋·张九成
人物苦难得,闭眼不敢看。
孤芳擢荒秽,秀色出榛菅。
怀我同心友,正在天一端。
文字妙入圣,操履到所难。 -
131.《和牧斋题沈石田奚川八景图歌》 明·程嘉燧
侍郎载歌奚川图,后人讽歌如按图。
诗成相示劝之和,才尽气索其如吾。
枯肠无沈难饮墨,但恣夕歠还朝袴。
迫来长句谁子敌,况当述祖诗格殊。