-
41.《瑞鹤仙》 宋·吴潜
小亭山半枕。
又一番园林,春事整整。
微阴护轻冷。
早蜂狂蝶浪,褪黄消粉。 -
42.《次颜博士游紫罗洞五首》 宋·李若水
自怜无骨可封侯,漫来学省陪英游。
逸兴未忘河朔饮,羁踪已分周南留。
久负云山竟缘底,百指饥寒良坐此。
鬓毛苍苍已难拣,何时却到云山里。 -
43.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
44.《石堂歌》 宋·元在庵主
吾斲石堂无变怪,土缶瓦鼓闲游戏。
一钁相随万事空,十二时中空捉击。
牢捉击,不在三閒前后际。
拍将两手笑呵呵,这个消息不容易。 -
45.《劝孝》 宋·赵与泌
三复蓼莪思二亲,亲恩天地无比伦。
生我鞠我长育我,出入腹我何艰辛。
为人这子欲报德,吴天于我心罔极。
顺承犹恐莫酬恩,况敢忘恩为悖逆。 -
46.《临云叹》 明·葛高行文
临高云而三叹兮,抚简册以致思。
步花阴而四顾兮,内伤悲而移时。
睹扶光之如箭兮,哀岁月其难追。
仰浮云之飘飘兮,志凛然而与世披。 -
47.《题赵仲穆彦徵画马》 明·钱用壬
吴兴画马名天下,文采风流美无价。
子孙两世皆绝奇,笔意经营亦相亚。
分明双马如双龙,玉花对立连钱鬃。
圉人缓辔不敢鞚,矫矫似欲鸣长风。 -
48.《癸丑春分后雪》 宋·苏轼
雪入春分省见稀,半开桃李不胜威。
应惭落地梅花识,却作漫天柳絮飞。
不分东君专节物,故将新巧发阴机。
従今造物尤难料,更暖须留御腊衣。 -
49.《癸丑春分後雪》 宋·苏轼
雪人春分省见稀,半开桃李不胜威。
应惭落地梅花识,却作漫天柳絮飞。
不分东君专节物,故将新巧发阴机。
从今造物尤难料,更暖须留御腊衣。 -
50.《还都有感》 宋·宋祁
去国已十载,召还今见收。
初无颍川最,真忝茂陵求。
物色多新识,寒温减旧游。
宫毫与尘晦,省树向人秋。 -
51.《摸鱼儿·被谁家》 宋·无名氏
被谁家、数声弦管,惊回好梦难省。
起来无语疏雨过,芳草嫩苔侵径。
春昼永。
迟日暮,碧沼浪浸红楼影。 -
52.《十一月十三日雪》 宋·苏辙
南方霜露多,虽寒雪不作。
北归亦何喜,三年雪三落。
我田在城西,禾麦敢嫌薄。
今年陈宋灾,水旱更为虐。 -
53.《依韵和益州司理刘大著喜与运使薛端公相见之》 宋·魏野
锦川风物似逢丘,运使诗流压九流。
五色云中题寺观,四时花里按军州。
棠郊野客空遥羡,兰省才郎称共游。
纵使谪仙今复出,难陪倡和却应愁。 -
54.《次韵少稷梅花》 宋·韩元吉
君不见江城梅花春欲动,剪冰仙人作花供。
客来酒尽甘啜醨,常恨公田无秫种。
雪晴梅蕊更可爱,百匝来看地犹冻。
杖藜一笑答春风,岂必鸣鸾与歌凤。 -
55.《某蒙君章兄宠示樱桃佳篇辄依韵奉和》 宋·强至
炎蒸有正色,下与地气关。
相结成含桃,使冠百果班。
独忧赤日曝,坐变红成殷。
多应绛阙种,流落来尘寰。 -
56.《戏作简朱天球》 宋·吴则礼
江头雪花一尺围,不妨屋角梅垂垂。
江头三日浪簸船,不妨老子被底眠。
权奇突兀众所嗔,大是个中英特人。
何曾论渠破与堕,余生且办担板过。 -
57.《和士友傅勉之喜雨韵》 宋·李曾伯
老生本不学军旅,来护荆州国门户。
惭无善政格休徵,未能雨十与风五。
今年甫幸登麦喜,入夏又以槁苗苦。
骄阳杲杲地欲赤,身原为骍措无所。 -
58.《用王侍郎韵寄题医僧道森药山阁》 宋·方岳
蚊蛭侯王空培塿,大千世界无何有。
痴儿不省芭蕉身,持与冰霜斗长久。
三生慈悯鱼十千,却来世间吁可怜。
一百四病更相缠,纵有佛力难言诠。
不如一念圆觉净,四大乾坤无可病。
云根灵草自春风,夜立齐腰山雪盛。 -
59.《留客住·但人做》 元·王哲
但人做。
限百年、七旬难与。
夺名争利强凭,徒劳辛苦。
金飞玉起催逼,老死还被,儿孙拖入土。 -
60.《剥啄行》 当代·钱钟书
到门剥啄过客谁,遽集於此何从来。
具陈薄海苦锋镝,大力者为苍生哀。
旧邦更始得新命,如龙虎起风云随。
因馀梁益独隅负,恃天险敢天心违。