-
81.《贺新郎·篆缕销香鼎》 宋·潘汾
篆缕销香鼎。
翠沈沈、庭阴转午,画堂人静。
芳草王孙知何处,惟有杨花糁径。
正玉枕、瞢腾初醒。 -
82.《贺新郎 春情》 宋·李玉
篆缕销金鼎。
醉沈沈、庭阴转午,画堂人静。
芳草王孙知何处,惟有杨花糁径。
渐玉枕、腾腾春醒。 -
83.《危大著出守潮阳同舍饯别用社工部北风随爽气》 宋·崔与之
天地清淑气,人才随所得。
君独禀其全,济之以学力。
苍皮四十围,直干二百尺。
填胸书万卷,绚采云五色。 -
84.《瞌睡诗》 宋·罗椅
瞌睡从何来,譬若风雨至。
曲几不待凭,虚棂那暇寄。
应人眉强撑,伸手扇已坠。
径游华胥国,欲见混沌帝。 -
85.《惜奴娇·山染青螺缥渺》 宋·巫山神女
山染青螺缥渺,人间难陟。
有珍珠光照,昼夜无休息。
仙景无极。
欲言时。 -
86.《满江红 寿张绣江》 元·张伯淳
省*丝纶,早传到、和羹消息。
无限事、但从纲领,认教端的。
回省平生游宦处,那曾些个由人力。
算知心、惟有好湖山,秋澄碧。 -
87.《国香》 宋·高荷
南溪太史还朝晚,息驾江陵颇从款。
彩毫曾咏水仙花,可惜国香天不管。
将花托意为罗敷,十七未有十五余。
宋玉门墙纡贵从,蓝桥庭户怪贫居。 -
88.《漂泊岳阳遇张中行因泛舟洞庭晚宿君山联句》 宋·丁开
元气无根株,地脉有断绝。
日月互吞吐,云雾自生灭。
楚妃结幽想,巴客答清吷。
宁知莽苍中,不假巨鳌力。 -
89.《上巳日作时落第客京师》 明·冯惟敏
三月三日东风恶,满城桃李都摇落。
乍随飘扬入重云,还自低回委深壑。
长安道上东复西,曲江池边路转迷。
飞空不解作红雨,著土岂得为香泥。 -
90.《和郑闳中仙居十一首》 宋·陈襄
我爱仙居好,三年理尚宽。
民虽离网罟,政未息风澜。
悯物刑多省,劳心席少安。
只惭无惠术,求配古人难。 -
91.《别方岩》 宋·胡则
寓居峰顶寺,不觉度炎天。
山叟频为约,林僧每出禅。
虚怀思往事,宴坐息诸缘。
照像龛镫暗,通宵磬韵传。 -
92.《题景吕堂》 宋·霍权
佞人巧求售,富贵一息顷。
千古名不磨,雨心犹耿耿。
伟哉正惠孙,疾恶何勇猛。
平生历宦余,南台与东省。 -
93.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
94.《天柱雉儿行》 宋·利书记
当年江上扬风舲,淮山望极排空青。
今登天柱赏潜皖,元是吾家翡翠屏。
禅业一室因栖寄,选胜寻幽产真伪。
虚廊揩藓读残碑,三百年前刊异事。 -
95.《众乐亭》 宋·吴充
使君新自四明归,邀我同为众乐诗。
山川可爱惜不见,昼想夕思心为罢。
怳然神遇若有得,齎身乃在天之涯。
涨海连空四无岸,天吴却坐鲛人观。 -
96.《避地白岩山中书怀》 宋·吴说
胡虏凭陵甚,长驱青海边。
携家遭困顿,忧国愤迍邅。
不省岁月换,徒惊花草鲜。
到头苏息否,洒泪问苍天。 -
97.《寄浙漕王子文野以思君令人老五字为韵得诗五》 宋·五迈
我本麋鹿群,官职不要讨。
儋石倘有储,山林堪佚老。
焚香旦告天,非为其私祷。
一愿屡丰年,田畴足禾稻。 -
98.《有客一首寄温陵史君赵侍郎涯》 宋·五迈
有客室自泉,为我出嘉话。
泉得赵史君,谁人不称快。
天生冰玉姿,系出龟琴派。
标峻埒昭回,气清融沆瀣。 -
99.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
100.《石堂歌》 宋·元在庵主
吾斲石堂无变怪,土缶瓦鼓闲游戏。
一钁相随万事空,十二时中空捉击。
牢捉击,不在三閒前后际。
拍将两手笑呵呵,这个消息不容易。