-
61.《朝中措》 宋·朱敦儒
新来省悟一生痴。
寻觅上天梯。
抛失眼前活计,踏翻暗里危机。
莫言就错,真须悔过,休更迟疑。
要识天苏B551味,元来只是黄薤。 -
62.《梅花引(戏代李师明作)》 宋·向子諲
花如颊。
梅如叶。
小时笑弄阶前月。
最盈盈。
最惺惺。
闲愁未识、无计定深情。
十年空省春风面。
花落花开不相见。
要相逢。
得相逢。
须信灵犀,中自有心通。 -
63.《六丑》 宋·方千里
看流莺度柳,似急响、金梭飞掷。
护巢占泥,翩翩飞燕翼。
昨梦前迹。
暗数欢娱处,艳花幽草,纵冶游南国。 -
64.《太常引(送丁使君)》 宋·刘埙
甘棠春色满南丰。
春好处、在黉宫。
宫柳映墙红。
对墙柳、常思耐翁。
文章太守,词华哲匠,人与易居东。
攀恋计无从。
判行省、重临旧封。 -
65.《虞美人》 宋·韦能谦
风清日晚溪桥路。
绿暗摇残雨。
闲亭小立望溪山。
画出明湖深秀、水云间。
漫郎疏懒非真吏。
欲去无深计。
功名英隽满凌烟。
省事应须速上、五湖船。 -
66.《虞美人》 宋·韦能谦
风清日晚溪桥路。
绿暗摇残雨。
闲亭小立望溪山。
画出明湖深秀、水云间。
漫郎疏懒非真吏。
欲去无深计。
功名英隽满凌烟。
省事应须速上、五湖船。 -
67.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
68.《送江陵薛侯入觐序》 明·袁宏道
当薛侯之初令也,珰而虎者,张甚。
郡邑之良,泣而就逮。
侯少年甫任事,人皆为侯危。
侯笑曰:“不然。 -
69.《敬姜论劳逸》 先秦·佚名
公父文伯退朝,朝其母,其母方绩,文伯曰:“以歜之家而主犹绩,惧干季孙之怒也。
其以歜为不能事主乎?”其母叹曰:“鲁其亡乎?使僮子备官而未之闻耶?居,吾语女。
昔圣王之处民也,择瘠土而处之,劳其民而用之,故长王天下。
夫民劳则思,思则善心生;逸则淫,淫则忘善;忘善则恶心生。 -
70.《尚德缓刑书》 两汉·路温舒
汉昭帝逝世,昌邑王刘贺被废黜,汉宣帝刘询刚刚登上皇位。
路温舒呈上奏书,奏书说:昭帝崩,昌邑王贺废,宣帝初即位,路温舒上书,言宜尚德缓刑。
其辞曰:“臣闻齐有无知之祸,而桓公以兴;晋有骊姬之难,而文公用伯。
近世赵王不终,诸吕作乱,而孝文为太宗。 -
71.《柳子厚墓志铭》 唐·韩愈
子厚,讳宗元。
七世祖庆,为拓跋魏侍中,封济阴公。
曾伯祖奭,为唐宰相,与褚遂良、韩瑗俱得罪武后,死高宗朝。
皇考讳镇,以事母弃太常博士,求为县令江南。 -
72.《徐文长传》 明·袁宏道
余少时过里肆中,见北杂剧有《四声猿》,意气豪达,与近时书生所演传奇绝异,题曰“天池生”,疑为元人作。
后适越,见人家单幅上有署“田水月”者,强心铁骨,与夫一种磊块不平之气,字画之中,宛宛可见。
意甚骇之,而不知田水月为何人。
一夕,坐陶编修楼,随意抽架上书,得《阙编》诗一帙。 -
73.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
74.《曾国藩诫子书》 清·曾国藩
余通籍三十余年,官至极品,而学业一无所成,德行一无许可,老大徒伤,不胜悚惶惭赧。
今将永别,特将四条教汝兄弟。
一曰慎独而心安。
自修之道,莫难于养心;养心之难,又在慎独。 -
75.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
76.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
77.《狱中杂记》 清·方苞
康熙五十一年三月,余在刑部狱,见死而由窦出者,日四三人。
有洪洞令杜君者,作而言曰:“此疫作也。
今天时顺正,死者尚稀,往岁多至日数十人。
”余叩所以。 -
78.《自尤》 宋·苏洵
五月之旦兹何辰,有女强死无由伸。
嗟予为父亦不武,使汝孤冢埋冤魂。
死生寿夭固无定,我岂以此辄怨人。
当时此事最惊众,行道闻者皆醉辛。 -
79.《叨叨令·一个空皮囊包裹着千重气》 元·邓玉宾
一个空皮囊包裹着千重气,一个干骷髅顶戴着十分罪。
为儿女使尽了拖刀计,为家私费尽了担山力。
你省的也么哥,你省的也么哥,这一个长生道理何人会? -
80.《沁园春 玄旦日先君冀郡公作此示勉敬跋于后》 元·欧阳龙生
玄子来前,还忆汝,今朝初度时。
是吾家几世,书香阀阅,我翁畴昔,心地坦夷。
宅相伊何,泛红老子,汝母慈仁有儿。
如今恨,倚门人去,和胆为谁。