-
181.《耆英会诗》 宋·王拱辰
西都山水天下奇,神嵩景室环清伊。
甫申间气秀不绝,生贤会坚昌明时。
衣冠占数盛文雅,台符卿月光离离。
魏京雄奥压幽朔,游宫御府严天威。 -
182.《无愁可解·光景百年》 宋·陈慥
光景百年,看便一世。
生来不识愁味。
问愁何处来,更开解个甚底。
万事从来风过耳。 -
183.《王氏螟罗氏子》 宋·王大烈
庚星一点光无涯,日来飞入江东家。
江东江左旧声气,叔氏得之真差事。
归来瑞光凌九虚,叔氏喜亦盈眉须。
家人惊起偏物色,袖中却得真英物。
螟蛉须信逢蜾蠃,莫惜丁甯长类我。
他年解有速肖时,会振风流旧江左。 -
184.《拜石坛诗》 未知·袁华
眉山三苏宋儒宗,长公矫矫人中龙。
南迁儋耳西赤壁,文章光焰超洪濛。
快哉之亭雪初霁,领客登览山川雄。
自云平生不解饮,胡乃一举觥船空。 -
185.《金菊对芙蓉 九月二十五日寿金 金氏园有》 元·陈栎
寿宿腾光,寿香袅碧,郁葱枝上梧桐。
记*麟令旦,门挂弧蓬。
今年东阁郎皆侍,怀章绶、拜捧金钟。
荣华富贵,眼前谁似,堪展眉峰。 -
186.《水龙吟 咏扬州明月楼 南濠词话》 元·贯云石
晚来碧海风沉,满楼明月留人住。
琼花香外,玉笙初响,修眉如妒。
十二阑干,等闲隔断,人间风雨。
望画桥檐影,紫芝尘暖,又唤起、登临趣。 -
187.《可园传易图为陈伯雨翁题》 近代·陈三立
昔岁寄江南,耆旧瞻四五。
播吟往还径,筇袂互翔舞。
一瞬扫霆雹,追忆指画肚。
硕果可园翁,望与钟阜伍。 -
188.《题巫山瞻华亭》 宋·邓谏从
崚赠玉削三千丈,翠泼岚光冷相向。
风含太古云气长,变化溟濛纷万象。
阴晴一日肯四时,天籁壑深虚自响。
神山娟妙擢群参,锦绣铺张献奇状。 -
189.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·李嘉谋
道人爱山出天姿,自谓计黠人嫌痴。
独游名山看不足,每得胜处行为迟。
谁人能知物外赏,世上自有灵中奇。
一行作吏困汩没,便与好境相参差。 -
190.《止水亭》 宋·梁介
惊涛渺半空,怒势突千里。
此岂水性哉,物有激之耳。
方塘寻丈间,一泓清且泚。
镜面烛须眉,水壑绝尘滓。
道人修净观,此心如此水。
不从苦海中,更放波澜起。 -
191.《蔡琰归汉图》 宋·林景清
文姬别子地,一骑轻南驰。
伤哉贤王北,一骑挟二儿。
二儿抱父啼,问母何所之。
停鞭屡回首,重会知无期。 -
192.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
193.《蓬莱行》 宋·钱公辅
蓬莱谪居香案吏,此语昔自微之始。
后人慷慨慕前芬,高阁雄名由此起。
一从圮废知几年,栋摧礎断埋空山。
遗踪馀址杳何处,惟有竹树荒芜閒。 -
194.《偈颂九十三首》 宋·释梵琮
分冬时节,一物不违。
大家出手,各各提持。
白糍片片打硬,山果大小随宜。
衲僧家,牙如剑树, -
195.《偈颂一百零二首》 宋·释慧远
元正启祚旧时事,万物咸新今日春。
自是天机超妙化,何须更捋鬼头市。
攀北斗,倚南辰,唱拍相随特地新。 -
196.《谕学》 宋·孙复
冥观天地何云为,茫茫万物争蕃滋。
羽毛鳞介各异趣,披攘攫搏纷相随。
人亦其间一物尔,饿食渴饮无休时。
苟非道义充其腹,何异鸟兽安须眉。 -
197.《谢章季思惠镜屏》 宋·王遂
客从东南西,遗我古镜屏。
圆明绝点滓,表裹无遁形。
云是旧太守,思之我为铭。
吾惛不能进,何敢陈诸庭。 -
198.《乡饮酒倡和诗》 宋·王侑
旴江文物盛江西,有底醇风欠转移。
端藉乡贤扶世道,共修礼饮迪民彝。
厖眉华发四朝老,方领圜冠三代仪。
天理人心非外有,信乎王道不难知。 -
199.《次袁说友巫山十二峰二十五韵》 宋·毋丘恪
缣素巧貌溪山姿,宝藏肯笑虎头痴。
何人夜半胠箧去,信为羽化无疑迟。
魏明不惜万夫办,凿山累土夸神奇。
景明突起芳林苑,谷城文石光参差。 -
200.《句》 宋·徐月溪
要是此花清绝处,端如醉面读离骚。
青蛟煖昼拿云上,白雪深春压架香。
照眼妆新就,扶头酒半醒。
妖姿随变化,薄命易飘零。