-
241.《绛都春(夷则羽,俗名仙吕调为郭清华内子寿)》 宋·吴文英
香深雾暖。
正人在、锦瑟华年深院。
旧日汉宫,分得红兰滋吴苑。
临池羞落梅花片。 -
242.《喜迁莺(吴江与闲堂王倅·庵家)》 宋·吴文英
烟空白鹭。
乍飞下、似呼行人相语。
细縠春波,微痕秋月,曾认片帆来去。
万顷素云遮断,十二红帘钩处。 -
243.《燕归梁(对雪醒坐上云麓先生)》 宋·吴文英
一片游尘拂镜湾。
素影护梅残。
行人无语看春山。
背东风、两苍颜。
梦飞不到梨花外,孤馆闭、五更寒。
谁怜消渴老文园。
听溪声、泻冰泉。 -
244.《忆旧游·别黄澹翁》 宋·吴文英
送人犹未苦,苦送春、随人去天涯。
片红都飞尽,正阴阴润绿,暗里啼鸦。
赋情顿雪双鬓,飞梦逐尘沙。
叹病渴凄凉,分香瘦减,两地看花。 -
245.《沁园春(示诸儿)》 宋·陈著
信书成痴,捱到如今,无生可谋。
奈浑家梦饭,谷难虚贷,长年断肉,菜亦慳搜。
风雨潇潇,江山落落,死又还生春复秋。
八十岁,是这般多活,堪吊堪羞。 -
246.《沁园春(示诸儿)》 宋·陈著
信书成痴,捱到如今,无生可谋。
奈浑家梦饭,谷难虚贷,长年断肉,菜亦慳搜。
风雨潇潇,江山落落,死又还生春复秋。
八十岁,是这般多活,堪吊堪羞。 -
247.《疏影》 宋·陈允平
先生遗墨有感,借韵以赋
千峰翠玉。
送孤云伴我,罗窗清宿。
拂晓凭虚,春碧生寒,衣单瘦倚筇竹。 -
248.《声声慢(寿何思院母夫人)》 宋·何梦桂
人间六月。
好是王母瑶池,吹下冰雪。
一片清凉,仙界蕊宫珠阙。
金猊水沈未冷,看瑶阶、九开蓂荚。 -
249.《清平乐(石榴)》 宋·刘辰翁
深红半面。
一似墙头见。
草树池塘青一片。
独倚阑干几遍。
更谁绛袖朱唇。
火云相对英英。
笑杀牡丹正午,离披不任看承。 -
250.《临江仙(壬午七夕)》 宋·刘辰翁
天际何分南与北,五更纵又成横。
夜来拾得断河星。
化为一片石,持去问君平。
老大看天一笑,儿童问我须应。
向来牛女本无名。
要知天上事,亦似谤先生。 -
251.《念奴娇(酬王城山)》 宋·刘辰翁
两丸日月,细看来、也是樊笼中物。
点点山河经过了,拔帜几番残壁。
白是沙堤,苍然吴楚,一片成毡雪。
此时把酒,旧词还是坡杰。 -
252.《汉宫春(岁尽得巽吾寄溪南梅相忆韵)》 宋·刘辰翁
疏影横斜,似故人安道,只在前溪。
年年望雪待月,漫倚吟矶。
千红万紫,到春来、也是寻思。
君不见,永阳江上,残梅冷两丝丝。 -
253.《无闷(雪意)》 宋·王沂孙
阴积龙荒,寒度雁门,西北高楼独倚。
怅短景无多,乱山如此。
欲唤飞琼起舞,怕搅碎、纷纷银河水。
冻云一片,藏花护玉,未教轻坠。 -
254.《锁窗寒(春思)》 宋·王沂孙
趁酒梨花,催诗柳絮,一窗春怨。
疏疏过雨,洗尽满阶芳片。
数东风、二十四番,几番误了西园宴。
认小帘朱户,不如飞去,旧巢双燕。 -
255.《潇湘神》 宋·黄公绍
看龙舟。
看龙舟。
两堤未斗水悠悠。
一片笙歌催闹晚,忽然鼓棹起中流。 -
256.《莺啼序(吴江长桥)》 宋·黄公绍
银云卷晴缥渺,卧长龙一带。
柳丝蘸、几族柔烟,两市帘栋如画。
芳草岸、弯环半玉,鳞鳞曲港双流会。
看碧天连水,翻成箭样风快。 -
257.《酹江月》 宋·仇远
片云凝墨,看荷花才湿,依然无雨。
水槛空明人少到,恰恰幽禽相语。
曲几横陈,长琴高挂,自奏南风谱。
俄闻刀尺,隔窗人翦霜苎。 -
258.《扫花游(赋高疏寮东墅园)》 宋·张炎
烟霞万壑,记曲径幽寻,霁痕初晓。
绿窗窈窕。
看随花甃石,就泉通沼。
几日不来,一片苍云未扫。 -
259.《摸鱼子·高爱山隐居》 宋·张炎
爱吾庐、傍湖千顷,苍茫一片清润。
晴岚暖翠融融处,花影倒窥天镜。
沙浦迥。
看野水涵波,隔柳横孤艇。 -
260.《疏影·梅影》 宋·张炎
黄昏片月。
似碎阴满地,还更清绝。
枝北枝南,疑有疑无,几度背灯难折。
依稀倩女离魂处,缓步出、前村时节。