-
361.《朱泽民山水》 明·沈周
睢阳老人营丘徒,意匠妙绝绝代无。
为留清气在天地,便就片纸开江湖。
长松落叶风细细,幽构萦萝倚江住。
壁虎书鱼荡水光,老屋疏茅通雨气。 -
362.《题浯溪读碑图》 明·董其昌
漫郎左氏癖,鲁国羲之鬼。
千载远擅场,同时恰对垒。
有唐九庙随秋烟,一片中兴石不毁。
几回吹律寒谷春,几度看碑陈迹新。 -
363.《黄海杂兴》 清·余鸿
浮云变幻岂无心,闲看云飞酒自斟。
双壁如门霞是障,群峰拔地笋成林。
雪依片石留鸿爪,台峙层峦理素琴。
钟子难逢谁识我,高山流水慕知音。 -
364.《梦里青山图为桐上人题》 清·冷士嵋
片云孤鹤寄人间,心自禅空梦自闲。
莫把画图看作画,画中山是梦中山。 -
365.《江山万里图》 明·方孝孺
我昔奉敕辞金阙,西下巴川持使节。
仙槎二月出龙河,万里春风掉晴雪。
吴江茫茫入杳冥,棹歌初过蛾眉亭。
锦袍不见李供奉,白云遮断三山青。 -
366.《广阴亭诗》 宋·陈士徽
唐翁静者闭门饮水啜粥无知音,我能发尔一片冰清心。
巨风吹天振海浪如屋,此翁林中眠正熟。
中天渴乌吐火六合新开窑,此翁两鬓秋飕飕。
小儿烂羊瓜果尽青紫,此翁临水洗双耳。 -
367.《幽居》 宋·戴某
幽栖张一室,意足便为安。
片石星霜老,八窗风月寒。
已无蜗角累,自号鹿门看。
清夜谁同语,横琴试一弹。 -
368.《金陵九思》 明·邓氏
丁卯,王母归咸京,余母子从。
经浔阳,兼彭泽,自郧、襄入秦岭而之长安。
王母庚午仙矣。
辛未,有先君子之变,夫子频欲以我南,弗能也。 -
369.《莲》 宋·杜衍
谁种幽花傍浅清,含红怨绿影亭亭。
云归巫女妆犹润,浴出杨妇困夫醒。
好把芳杨临晚岸,莫教飞片逐浮萍。
相看最忆吴船路,万里芙蓉水满泾。 -
370.《秋日同知州潘赞善朝阳岩闲望归郡中书事》 宋·郭昭符
白帝呼龙驾云旌,西上金天调玉烛。
九嶷耸黛凝不干,二水飞蓝健相续。
紫黄诏换鱼须竹,皂盖朱衫来作牧。
波神一夜收风湍,列缺先秋静林麓。 -
371.《江行万里图》 宋·黄大受
雪山西来接海白,天之所以限南北。
谁人胸里着舆图,挥斥荆吴入绡墨。
浓浓淡淡两岸山,烟波弥茫江面宽。
水空漠漠鸟飞绝,渐看渐远天漫漫。 -
372.《书郑亦山冷澹生活》 宋·黄敏求
九陌红尘不肯居,携家租屋住西湖。
月香水影赓和靖,雨色晴光忆大苏。
诗比晚唐成冷淡,人如东野更清臞。
晴窗尽展芳编看,一片寒冰浸玉壶。 -
373.《李白书堂》 宋·柯敬之
久欲华山访谪仙,谪仙书舍尚依然。
青松翠柏疑无路,流水高山别有天。
千片浮云飞碧汉,一声啼鸟破苍烟。
扶筇直上中峰顶,一看千山在眼前。 -
374.《寿傅宪》 宋·李商叟
籍甚何阳地,江山秀色连。
家声自岩野,帝梦协台躔。
彝鼎功镌勒,衣冠喜接联。
相门当出相,贤父又生贤。 -
375.《天柱雉儿行》 宋·利书记
当年江上扬风舲,淮山望极排空青。
今登天柱赏潜皖,元是吾家翡翠屏。
禅业一室因栖寄,选胜寻幽产真伪。
虚廊揩藓读残碑,三百年前刊异事。 -
376.《漾花池》 宋·刘无极
一池春水绿如苔,水上新红取次开。
闲倚东风看鱼乐,动摇花片却惊猜。 -
377.《春雪》 宋·缪鉴
撩乱春风作阵飞,晓来馀片尚难披。
细看山色空明处,应似乾坤混沌时。
一转阳和回土胍,十分清气人诗脾。
芒鞋趾碎琼瑶窟,间着梅花总不知。 -
378.《玉阆风书院偶题》 宋·盛烈
岁事从他沸似糜,小窗挂起只看诗。
不知那树梅先谢,一片香飞入砚池。 -
379.《幽庭》 宋·盛烈
幽庭鸟蹴梅花片,蔌蔌因风抟复散。
贪看立到昼阴移,满地苍苔遮一半。 -
380.《赋残雪》 宋·释乾康
六出奇花已住开,君城相次见楼台。
时人莫马和泥看,一片飞从天上来。