-
181.《和邵观复见赠》 宋·黄公度
诗才千丈清且嵬,笔力万牛挽不回。
平生用心有根柢,丱角指南得天才。
江西波澜浩如海,一派流落天南垓。
久谓升堂胔已哜,可是持鼓门过雷。 -
182.《赠知命》 宋·陈师道
黑头居士元方弟,不肯作公称法嗣。
外人怪笑那得知,他日灵山亲授记。
学诗初学杜少陵,学书不学王右军。
黄尘扶杖笑邻女,白衫骑驴惊市人。 -
183.《里有蒋生者颇志于学迫于贫困吾叔德先见而怜》 宋·吴芾
君不见昔日泰山孙先生,蹭蹬穷途道未行。
读书有志破万卷,置锥无地可躬耕。
高堂亲老仰甘旨,未免道路长营营。
睢阳客舍一再过,牢落谁人如姓名。 -
184.《丁亥纪蜀百韵》 宋·李曾伯
在负在娵觜,羲双正东陆。
羽书西边来,胡骑报南牧。
仓茫星火急,飘忽风雨速。
凭陵我封疆,剽掠我孳留。 -
185.《黄西有以清江李侯书来袁见招不果就既去西有》 宋·赵文
地僻谷自淳,此世有羲轩。
行携二三子,读书秋树根。
不拟山水窟,忽枉君侯轓。
携持贵人意,仆口不惮烦。 -
186.《讼田行》 宋·陈藻
乐轩世俗文不工,场屋此生难遭逢。
百年饿死真可惜,人命只在田亩中。
远行直到西融州,客装收拾来归休。
江滩象窟百无忧,却陷人心危险头。 -
187.《韩子师尚书致仕》 宋·张镃
丈夫出处无两岐,强自分别儿童痴。
鹿门庞老不愿仕,名与诸葛争驱驰。
天子从臣岂易得,履声已至黄金墀。
堂堂文誉动宸极,奕世长策归论思。 -
188.《徐州洪苏墨亭书坡老石刻后(有序)》 明·李东阳
“郡守苏轼、山人张天骥、诗僧道潜月中游”题名十六字
,在徐州百步洪岸石,石半入水,水落辄隐隐见沙沫间,篙师渔人不能识,而崖石险绝,又非士大夫所暇寻阅者,故于世无传焉。 -
189.《题李杜画像》 宋·陈棣
吟诗莫学李太白,千首万言皆酒色。
吟诗莫学杜拾遗,一生抱恨长嗟咨。
二豪胸中有佳趣,诗酒聊以发其悟。
世人有眼谁识真,第见诗篇不见人。 -
190.《送石宰》 宋·杜范
朔风搅长林,凝冰封厚地。
人嗟行路难,君行亦易易。
句金号岩邑,日事纷万蝟。
群情一龃龉,烦言四腾沸。 -
191.《次杨拱辰韵兼简冯当可刘韶美》 宋·郭印
穷居罕人事,来往断交亲。
粗安鹪鹩居,靡求尺蠖伸。
坐看柴门外,日飞车马尘。
谁能学桔槔,俯仰更随人。 -
192.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
193.《答杨霖用韵见赠》 宋·孙应时
沧沧万里无时盈,太山四维不可仆。
蛙井跳梁徒自喜,蚁垤崔嵬欲何就。
物情小大乃尔悬,人心是非当自究。
荣名乍满妻孥笑,权利偏供宾客僦。 -
194.《寄何宣仲》 宋·王洋
同年进士同坛僧,暂联戢戢如浮萍。
一从仕版祗事役,往往牢落如胆星。
假能作意笃恩好,言语不过时芳馨。
死一贵贱两乖角,黄钟可扣非柔莛。 -
195.《哭子十首(翰林学士时作)》 唐·元稹
维鹈受刺因吾过,得马生灾念尔冤。
独在中庭倚闲树,乱蝉嘶噪欲黄昏。
才能辨别东西位,未解分明管带身。
自食自眠犹未得,九重泉路托何人。 -
196.《中元甲子以辛丑驾幸蜀四首(第五首一作偶怀)》 唐·罗隐
子仪不起浑瑊亡,西幸谁人从武皇。
四海为家虽未远,九州多事竟难防。
已闻旰食思真将,会待畋游致假王。 -
197.《送顾处士歌》 唐·皎然
吴门顾子予早闻,风貌真古谁似君。
人中黄宪与颜子,物表孤高将片云。
性背时人高且逸,平生好古无俦匹。 -
198.《奉和袭美二游诗·徐诗》 唐·陆龟蒙
尝闻四书曰,经史子集焉。
苟非天禄中,此事无由全。
自从秦火来,历代逢迍邅。
汉祖入关日,萧何为政年。 -
199.《永遇乐》 宋·晁端礼
雪霁千岩,春回万壑,和气如许。
今古稽山,风流人物,真是生申处。
儿童竹马,欢迎夹道,争为使君歌舞。
道当年、蓬莱朵秀,又来作蓬莱主。 -
200.《贺新郎(钱郭府判趋朝)》 宋·徐鹿卿
解组轻千里。
趁朝来、风高气爽,波平如砥。
试问余恩深几许,江阔秋清无底。
看两径、棠阴舞翠。