-
241.《蒙山作》 唐·萧颖士
东蒙镇海沂,合沓馀百里。
清秋净氛霭,崖崿隐天起。
于役劳往还,息徒暂攀跻。
将穷绝迹处,偶得冥心理。 -
242.《还山贻湛法师》 唐·孟浩然
幼闻无生理,常欲观此身。
心迹罕兼遂,崎岖多在尘。
晚途归旧壑,偶与支公邻。
导以微妙法,结为清净因。 -
243.《雷》 唐·杜甫
大旱山岳燋,密云复无雨。
南方瘴疠地,罹此农事苦。
封内必舞雩,峡中喧击鼓。
真龙竟寂寞,土梗空俯偻。 -
244.《奉赠李八丈判官(曛)》 唐·杜甫
我丈时英特,宗枝神尧后。
珊瑚市则无,騄骥人得有。
早年见标格,秀气冲星斗。
事业富清机,官曹正独守。 -
245.《夔府书怀四十韵》 唐·杜甫
昔罢河西尉,初兴蓟北师。
不才名位晚,敢恨省郎迟。
扈圣崆峒日,端居滟滪时。
萍流仍汲引,樗散尚恩慈。 -
246.《夔府书怀四十韵》 唐·杜甫
昔罢河西尉,初兴蓟北师。
不才名位晚,敢恨省郎迟。
扈圣崆峒日,端居滟滪时。
萍流仍汲引,樗散尚恩慈。 -
247.《哭韦大夫之晋》 唐·杜甫
凄怆郇瑕色,差池弱冠年。
丈人叨礼数,文律早周旋。
台阁黄图里,簪裾紫盖边。
尊荣真不忝,端雅独翛然。 -
248.《寄阎防(防时在终南丰德寺读书)》 唐·刘昚虚
青冥南山口,君与缁锡邻。
深路入古寺,乱花随暮春。
纷纷对寂寞,往往落衣巾。
松色空照水,经声时有人。 -
249.《送韦八少府判官归东京》 唐·崔峒
玄成世业紫真官,文似相如貌胜潘。
鸿雁南飞人独去,云山一别岁将阑。
清淮水急桑林晚,古驿霜多柿叶寒。
琼树相思何日见,银钩数字莫为难。 -
250.《郡中端居,有怀袁州王员外使君》 唐·羊士谔
忆作同门友,承明奉直庐。
禁闱人自异,休浣迹非疏。
珥笔金华殿,三朝玉玺书。
恩光荣侍从,文彩应符徐。 -
251.《感怀诗一首(时沧州用兵)》 唐·杜牧
高文会隋季,提剑徇天意。
扶持万代人,步骤三皇地。
圣云继之神,神仍用文治。
德泽酌生灵,沉酣薰骨髓。 -
252.《感怀诗一首(时沧州用兵)》 唐·杜牧
高文会隋季,提剑徇天意。
扶持万代人,步骤三皇地。
圣云继之神,神仍用文治。
德泽酌生灵,沉酣薰骨髓。 -
253.《送许棠及第归宣州》 唐·李频
高科终自致,志业信如神。
待得逢公道,由来合贵身。
秋归方觉好,旧梦始知真。
更想青山宅,谁为后主人。 -
254.《题兴善寺僧道深院》 唐·张乔
江峰峰顶人,受法老西秦。
法本无前业,禅非为后身。
院栽他国树,堂展祖师真。
甚愿依宗旨,求闲未有因。 -
255.《题兴善寺僧道深院》 唐·张乔
江峰峰顶人,受法老西秦。
法本无前业,禅非为后身。
院栽他国树,堂展祖师真。
甚愿依宗旨,求闲未有因。 -
256.《答常学士》 唐·李梦符
罢修儒业罢修真,养拙藏愚春复春。
到老不疏林里鹿,平生难见日边人。
洞桃深处千林锦,岩雪铺时万草新。
深谢名贤远相访,求闻难博凤为邻。 -
257.《望明河(赠路侍郎使高丽)》 宋·刘一止
华旌耀日,报天上使星,初辞金阙。
许国精忠,试此日傅岩,济川舟楫。
向来鸡林外,况传咏、篇章雄绝。
问人地、真是唐朝第一,未论勋业。 -
258.《念奴娇》 宋·韩玉
吴东清胜,是吴山苍翠,吴江澄渌。
灵秀钟人文物盛,历历皆非凡俗。
而况君家,风流遗世,犹寄山阴曲。
继承才业,算来真是名族。 -
259.《满江红》 宋·卢炳
碧眼真仙,算元住、蓬莱宫里。
记当日、等闲跨鹤,人间游戏。
要把忠勋扶帝业,更将姓字联宗系。
拥朱轮、特地为民来,诗书帅。 -
260.《满江红》 宋·卢炳
碧眼真仙,算元住、蓬莱宫里。
记当日、等闲跨鹤,人间游戏。
要把忠勋扶帝业,更将姓字联宗系。
拥朱轮、特地为民来,诗书帅。