-
1.《送僧归护国寺》 宋·钱惟演
曹溪有真嗣,是名大知识。
得法三十年,堂堂坐岩石。
忽徇云玺招,暂屈冥鸿翼。
褰裳度王城,夙驾来军壁。 -
2.《酬李参军崇嗣旅馆见赠》 唐·陈子昂
昨夜银河畔,星文犯遥汉。
今朝紫气新,物色果逢真。
言从天上落,乃是地仙人。
白璧疑冤楚,乌裘似入秦。 -
3.《观石鱼嗣刘忠顺韵》 宋·刘叔子
衔尾洋洋石上镌,或依于藻或依莲。
梦占周室中兴日,刻自唐人多历年。
隐见有时非强致,丰凶当岁必开先。
太平谁谓真无象,罩罩还歌乐与贤。 -
4.《真庙挽辞》 宋·梅询
愁烟暗鼎湖,龙驭入清都。
陟降红云陛,陪歆赤帝云。
亮阴真圣嗣,遗诏尽嘉谟。
尚见孤臣泣,蒙知直殿庐。 -
5.《赠嗣直弟颂十首》 宋·黄庭坚
饥渴随时用,悲欢触事真。
十方无壁落,中有昔怨人。 -
6.《赠嗣直弟颂十首》 宋·黄庭坚
虽受然灯记,不从然灯得。
若会翻身句,弥勒真弥勒。 -
7.《题秦观少游写真》 宋·贺铸
淮海多才士,徒希马少游。
谁容老芸阁,自谶死藤州。
状貌披图爽,阳春掩卷愁。
湛郎长鬣尔,殊不嗣风流。 -
8.《题真继翁司令新居二首·听雨楼》 宋·刘克庄
共极堂中听雨楼,谁知华扁有源流。
追攀应物并和仲,友爱全真与子由。
老监情尤种冢嗣,放翁语亦本前修。
文忠百世之标准,更向韦苏以上求。 -
9.《黄嗣深尚书自临川省其兄嗣文户部于宜春用元》 宋·曾几
纷纷画手调红绿,好以桃花配丛竹。
岂无短纸作江梅,雪里溪边太幽独。
李侯胸中有佳处,研滴松煤聊寓目。
与梅择对无可人,分付此君真不俗。
淡烟小雨空蒙地,何得月明疏影足。
始知璀璨出斜枝,诗画古来真一族。 -
10.《同李倅钧访赵嗣恭留饮南园晚衙先归》 宋·苏辙
城南高楼出乔木,下有方塘秋水足。
新霜未变草木鲜,晚日旋催梨枣熟。
雨荒松菊半榛莽,风老菰蒲初瑟缩。
门前大路多尘土,日中过客无留毂。