-
521.《姑苏杂咏 临顿里(十首)》 明·高启
应爱山斋好,秋风不卷茅。
凿渠侵蚁穴,移树带禽巢。
人世真浮梗,吾生岂系匏。
不逢皮从事,谁结岁寒交。
¤ -
522.《至河中首访鬼拔河图有画人云因陆学士移其壁》 宋·晁说之
坎坎分明拔河戏,盛在北朝唐尚尔。
画手何人展子虔,妙不戏人惟戏鬼。
更无狞厉可严怖,既曰依人人是拟。
家家贾勇负胜余,见之心宁不知耻。 -
523.《春梦》 宋·王令
春风儿女喜,不合丈夫爱,日午困魔来,四体倦欲解。
春禽只随花中飞,幸此无声聒我睡。
一梦梦周公,笑与伊尹语。 -
524.《赠阎德夫参议》 宋·曾几
阎公才气人无敌,列星官曹声藉藉。
青云垂上却回头,笑说乡邦富泉石。
问君功业男儿事,禹重寸阴轻尺璧。
及身强健不勉旃,汲汲东皋恐非策。 -
525.《同郑禹功登巾子山》 宋·曾几
天台雁荡天下奇,岂不欲往官缚之。
巾山只在郡南郭,曾未著眼真成痴。
今晨排遣簿书了,往赴郑老同幽期。
羊肠转尽得兰若,飞鸟不到云雨垂。 -
526.《谢杨工曹》 宋·陈与义
借屋三间稍离尘,携书一束谩娱身。
客居最负青春好,世事空随白发新。
造化小儿真薄相,市朝大隐亦长贫。
独无芋粟供宾客,虚辱先生赋北邻。 -
527.《题仙槎寄呈王待制》 宋·白玉蟾
道人身世已盟鸥,便好乘云御气休。
何足风波吾一点,盍思舟楫彼迷流。
从教水击三千里,别是烟飘十二楼。
松以碧涛成夜吼,山为翠浪接空浮。 -
528.《谢富相公见示新诗一轴》 宋·邵雍
通衢选地半松筠,元老辞荣向盛辰。
多种好花观物体,每斟醇酒发天真。
清朝将相当年事,碧洞神仙今日身。
更出新诗二十首,其间字字敌阳春。 -
529.《太和汤吟》 宋·邵雍
二味相知就瓮头,一般收口效偏优。
同斟祗却因无事,独酌何尝为有愁。
才沃便从真宰辟,半醺仍约伏义游。
人间尽爱醉时好,未到醉时谁肯体。 -
530.《洛下园池》 宋·邵雍
洛下园池不闭门,洞天休用别寻春。
纵游只却输闲客,遍入何尝问主人。
更小亭栏花自好,侭荒台榭景才真。
虚名误了无涯事,未必虚名总到身。 -
531.《春天吟》 宋·邵雍
一片春天在眼前,眼前须识好春天。
春秋冬夏能无累,雪月风花都一连。
能用真腴为事业,岂防他物害暄妍。
我生其幸何多也,安有闲愁到耳边。 -
532.《依韵答友人》 宋·邵雍
百万貔貅动塞尘,朝廷委寄不轻人。
胡儿生事虽然浅,国士尽忠须是纯。
陇上悲歌应愤惋,林间酣饮但酸辛。
欲陈一句好言语,只恐相知未甚真。 -
533.《调笑/调笑令》 宋·晁补之
心记。
好心事。
玉刻容颜眉刷翠。
杜郎生得真男子。
况是东家妖丽。
眉尖春恨难凭寄。
笑作空中唐字。 -
534.《隋堤写怀寄上右丞》 宋·毛滂
前年买符入函谷,归来柴车仍露宿。
似联石室陈图书,敢累山公为题目。
苍梧只觉波浪高,尺泽那知鳞尾秃。
已将倦翮谢风云,便拟閒身寄松竹。 -
535.《次韵邦直见答二首》 宋·苏辙
真能一醉逃烦暑,定胜三杯御腊寒。
自有诗书供永日,莫将丝竹乱风滩。
舞雩何处归春莫,叩角谁人怨夜漫。
闻道丹砂近有术,锱铢称火共君看。 -
536.《送毛君致仕还乡》 宋·苏辙
古人避世事,岂问家有无。
但言鸿鹄性,不受樊笼拘。
公家昔盛时,阡陌连三衢。
食廪济寒饿,婚嫁营羁孤。 -
537.《和陈推官见赠》 宋·魏野
白发朱衣好写真,鵷行佐幕异常伦。
勘书几见招闲客,断案常思出罪人。
棠树政声僧说远,苏台实录世传新。
仍知公退无余事。
惟祇焚香礼北辰。 -
538.《代书寄赵宏》 宋·曾巩
忆承昨岁致书召,遂入江城同一笑。
羸奴小马君所借,出犯朝寒鞅频掉。
从来万事固已拙,况乃病敦颜不少。
去随众后已自枉,更苦世情非可料。 -
539.《送赵资政》 宋·曾巩
好问逢真主,能言迈古风。
犯颜天意沃,造膝众情通。
弹治心忘势,澄清谊匪躬。
朝廷推指佞,都邑避乘骢。 -
540.《晚登凌风亭戏作》 宋·韩元吉
咄咄真成了事痴,功名何在鬓霜垂。
清谈安得如夷甫,佳句无劳发恺之。
山色倚江秋更好,烟光连市晚偏宜。
田园底许归能决,且撷黄花付酒卮。