-
141.《楚公鹰》 宋·范令闻
与鹰写真惟楚公,与公作歌惟老杜。
画托此歌以不朽,至今人诵抟空句。
相传妙画旧通灵,乌鹊不敢巢庭树。
饥未饱肉资远击,凛然戴角乃□顾。
枯枝绝笔半已讹,飞鸟脱字无缘补。
好事能来一赏音,不必移之在缣素。 -
142.《赠徐微中画龙》 宋·王佐才
阴阳变化万物从,其间至神惟真龙。
庸夫俗眼不得见,或跃或潜无定迹。
后来高士探元窟,素缣摹画求形容。
在昔擅名能几人,争为妍巧夸殊力。 -
143.《赠徐子虚画鱼》 宋·王佐才
我尝放意游江湖,喜从钓叟观真鱼。
有时临溪行复坐,秋水无风鱼自如。
鳞鳞鬣滑随上下,回旋戏跃形皆殊。
两两相逢若对语,聚头戢戢摇双须。 -
144.《葛井涵秋》 宋·郑瀛
吾乡葛氏真好奇,凿开石井山之湄。
寒波清冽不受暑,主人爱取沁诗脾。
百年兴废事非昔,莓苔剥落土花碧。
我来拂拭已忘言,落叶西风秋析析。 -
145.《致道观七星桧》 明·邓韨
琳官何岧峣,爽气凌青苍。
中有古桧树,传植自萧梁。
岁远四树存,如斗酌天浆。
东株耸而老,庆历补其亡。 -
146.《三陈公佥事祚中丞察侍郎瓒》 明·何允泓
国论倚台谏,悠悠难具论。
昌言风已微,钩党日愈新。
柱下树荆棘,夕垣伏戈矜。
深宫沉白简,天语隔紫宸。 -
147.《胡子坑(属大鄣)》 明·舒頔
两仪未判眹不平,巨凸突兀潜幽灵。
毓秀朵奇挺峭拔,攒峰列壑争伶俜。
枯槎著藓半身碧,老石迸土千螺青。
天净森铓列画戟,云开大嶂横青屏。 -
148.《蔡芝林为蒋公进求画扇遂题》 明·王绂
蒋君我未识,好事能延宾。
从游蔡夫子,是可知其人。
谓我隘而介,傲兀长居贫。
尚耽山水癖,豪缣扫嶙峋。 -
149.《赠蔡茂先》 宋·苏轼
京城三日雨留人,吴市门前访子真。
赤脚长须俱好事,新诗软语坐生春。
邺侯久有牙签富,太史犹探禹穴新。
不惜为君挥尺素,却忧善守备三邻。 -
150.《三朵花(并叙)》 宋·苏轼
房州通判许安世,以书遗余言:“吾州有异人,常戴三朵花,莫知其姓名,郡人因以三朵花名之。
能作诗,皆神仙意。
又能自写真,人有得之者。
”许欲以一本见惠,乃为作此诗。 -
151.《吴长文新得颜公坏碑》 宋·王安石
鲁公之书既绝伦,岁久更为所珍。
荒坛坏冢朽崖屋,剥落风雨埋煨尘。
断碑数尺谁所得,点画入纸完如新。
延陵公子好事者,拓取持寄情相亲。 -
152.《汪给事守鄂渚元宵代江夏宰吴熙仲献灯》 宋·戴复古
一晴收尽四山云,天与黄堂作好春。
西楚东吴献风月,南楼北榭拥星辰。
扶持入郭观灯叟,歌舞拦街醉酒人。
此是太平真气象,今年第一个良辰。 -
153.《闲咏》 宋·陆游
白头羁客更堪论,身寄城南桑竹村。
一榻琴书春寂寂,四山雾雨昼昏昏。
常情共笑门庭冷,好事虚推辈行尊。
烧笋炊粳真过足,儿曹不用致鱼餐。 -
154.《写真自赞五首》 宋·黄庭坚
吏能精密,里行婣恤,则不如兄元明,而无元明忧疑万事之敝。
斟酌世故,铨品人物,则不如其弟知命,而无知命强项好胜之累。
盖元明以寡过,而知命以傲世。
如鲁直者,欲寡过而未能,以傲世则不敢。 -
155.《邹松滋寄苦竹泉橙麴莲子汤三首》 宋·黄庭坚
天将金阙真黄色,借与洞庭霜後橙。
松滋解作逡巡麴,压倒江南好事僧。 -
156.《孙不愚引开元故事请为移春槛因而赠答》 宋·黄庭坚
南陌东城处处春,不须移槛损天真。
鬓毛欲白休辞饮,风雨无端只误人。
鸟语提壶元自好,酒狂惊俗未应嗔。
稍寻绿树为诗社,更藉残红作醉茵。 -
157.《子高有徐浩诗碑昌言借摹其文甫及数本石有微》 宋·司马光
徐公精笔老生神,石刻犹能妙夺真。
几为通书翻丧宝,愈令好事惜传人。
锋鋩半折犹能健,圭璧微瑕自足珍。
直使尽随如意碎,石家玉树未全贫。 -
158.《和圣俞咏昌言五物·淡树石屏》 宋·司马光
昔行巩洛间,马瘦天复阴。
寒烟淡不收,一拂横长林。
当时无画工,负此清赏心。
今朝石上迹,历历皆可寻。 -
159.《瘿盆》 宋·司马光
瘿盆生以丑自鬻,突兀当轩耸群目。
海蛙门怒腹斡张,耆交蟠蛰鳞鬐秃。
昔时仙客浮孤槎,波痕渍朽成凹洼。
蜀都买卜置之去,乐来流落严遵家。 -
160.《满江红·学富胸襟》 宋·无名氏
学富胸襟,才名擅、菊潭第一。
都缘是、文星在命,光联南极。
已向九霄横鹗荐,词埸独步花生笔。
况而今、好事又相逢,趋朝急。