-
101.《却敌凯歌》 宋·赵万年
吁嗟黠虏何猖狂,引弓百万侵吾疆。
首屠枣阳捣神马,窥伺长江欲苇航。
隆冬久晴江水涸,直揭小樊厉源漳。
马沈人溺相枕藉,霜刃逼胁狼驱羊。 -
102.《还杨遂蜀中集》 宋·王禹偁
上玄茫昧胡为乎,施设吾道生吾徒。
否多泰少是天意,生有述作死不虚。
圣人忧患方演易,贤者穷愁始著书。
尽令富贵陷逸乐,蠢蠢戢戢如鸡猪。 -
103.《寿雪窦寺炳同长老》 宋·陈著
昌黎大颠相接识,为说道理惊孤寂。
欧公喜与惟俨交,爱其文逸通经术。
自顾拟非韩欧伦,漫游亦到沙门释。
明觉后人少野师,湖海宿尊推第一。 -
104.《蒙刘元中数示东坡诗》 宋·徐恢
无邪公文天所赞,汩汩词源倒河汉。
一篇新出纸为贵,万国争传金可换。
晚节投荒无芥蔕,毕景著书自娱玩。
天之所宝雷电取,渠不爱惜风雨散。 -
105.《感时一首再用前韵呈元诏久善文彧》 宋·郭印
我伤天缺无人补,四海婴儿失其母。
北人跃马渡黄河,请和使者空旁午。
二君北去宗族从,国祚千钧垂一缕。
天心保赵有真孤,重云翳日今复吐。 -
106.《感齿发之衰作诗自解》 宋·曹勋
我生饱艰苦,初年心已衰。
况今七十化,形惫聊支持。
头童渐不束,齿败余墙围。
发落尚乐乐,齿豁良依依。 -
107.《大龙湫》 宋·楼钥
北上太行东禹穴,雁荡山中最奇绝。
龙湫一派天下无,万口赞扬同一舌。
行行路入两山间,踏碎苔痕屐将折。
山穷路断脚力尽,始见银河落双阙。 -
108.《和陈倅游石门吊瞿硎先生》 宋·虞俦
我坐南坡上,高鸿忽飞去。
指点夕阳外,文脊盖其处。
下有奇洞府,有道乃宜据。
鹿裘坐石室,先生岂真踞。 -
109.《向监税以前韵见贻复用韵答之》 宋·赵蕃
邹阳困游梁,自喻托枯朽。
功名彼何能,慷慨终无取。
宁知古君臣,义盖存师友。
高谢亦有人,班班推广受。 -
110.《退老堂》 宋·李处权
我公自言老,能事如少年。
我公自言退,人材望陶甄。
公功在本朝,本朝方赖焉。
公德在斯民,斯民宁舍旃。 -
111.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
112.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
113.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
114.《爱民堂为涪陵卢使君题》 宋·沈继祖
我来盛山郡,从公岁及朞。
公之字鳏寡,乳保于婴儿。
公去再改岁,所去尤见思。
至今盛山民,敬奉卢公祠。 -
115.《庚子纪事》 明·陆之裘
南沙顽夫不满千,恃险攫货争鱼盐。
椎牛杀狗亦耕种,黄芦白苇波连天。
海滨耆豪利兼取,逞技献谋官府前。
喜功忧变守臣职,抚召不听心烦煎。 -
116.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
117.《泐潭我和尚真赞》 宋·黄庭坚
枯木突兀,傲睨万物。
顶门上眼,正法中骨。 -
118.《姑苏杂咏 虎丘次清远道士诗韵》 明·高启
神仙不可羁,乘螭蹑云汉。
岂将避嬴刘,荒山事穷窜。
何年东观海,一至此峰玩。
悠悠清诗传,窅窅遗迹漫。 -
119.《赠余樗年试院作》 宋·晁补之
平生车轨周四方,结交童龀老相忘。
异哉余子久弥芳,吴人犹记称周郎。
河豚入网荻芽长,宜兴罨画烟水苍。
风雩春服真少狂,不愧戴崇升后堂。 -
120.《答杜孝锡观乡老堂》 宋·韩维
华发苍然亮直身,谁将彩笔欲传神。
论功顾我常流汗,好事烦君为拂尘。
汉阁寂寥班氏赞,伊川潇洒白公真。
怀贤却坐酬嘉句,空觉中郎善愧人。