-
1.《矮知府挽诗》 宋·韩淲
历历亲言话,长怀逸老堂。
典刑杯酒外,气象简编旁。
有子真源委,何人更发扬。
宣风觉庵地,霜露郁乎苍。 -
2.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
3.《赋许思敬真率朝》 明·袁凯
邃古之初,民性质朴。
不侈不靡,燔黍捭豚。
汗尊抔饮,取足而已。
淳风既漓,日趋于卑。 -
4.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
5.《赠庐山道士》 唐·杨衡
寂寥高室古松寒,松下仙人字委鸾。
头垂白发朝鸣磬,手把青芝夜绕坛。
物像自随尘外灭,真源长向性中看。
悠悠万古皆如此,秋比松枝春比兰。 -
6.《青玉案·青螺江上梅花暮》 宋·无名氏
青螺江上梅花暮。
有姑射、神仙侣。
剩把明珠倾满斛。
老仙源委,玉妃风韵,真是欺蛮素。
彩鸾齐跨山中去。
浑似天台旧时路。
试问风流春几许。
芳心嫩叶,如今时候,好景才三五。 -
7.《竹源之集奇仲不赴萧屯以诗嘲之再用原韵》 宋·刘子翚
平生老子兴,浑奇幽绝处。
宁嫌一坡远,甘作十歇去。
至今清梦狂,时走松阴路。
心忻自吟哦,技疗辄披露。 -
8.《送王君弼寺丞出守临邛》 宋·李流谦
昔人帝城愿一入,君今翩翩去何亟。
向来一念君亲同,夜梦倚门人发白。
人生适意富贵齐,况是求归真得归。
江风饱帆不可挽,恰恰春好花浓时。 -
9.《以校正字学还方智善作诗赠之》 宋·王洋
惟古於文藏妙理,自然之音见微旨,唇舌齿喉母生子,清浊重轻毛发比。
古者八岁方毁齿,小学师承方肄此。
时及春秋循一轨,台兴亦知窥阃壘。 -
10.《水图诗寿王丞相》 宋·项安世
水于天地间,体物而不倚。
其数为天一,众有之所始。
其辰为壬癸,重任之所揆。
其德为智端,非非而是是。