-
41.《净明院》 宋·郑清之
斋宿虚閒只净明,俗氛暂洗觉身轻。
半山云脚炊烟湿,一枕松声涧水鸣。
对语老禅真法器,译经新谛出僧檠。
归翻贝叶莲花颂,犹带招提月影清。 -
42.《上后溪刘阁学》 宋·程公许
如来藏有大经卷,无古无今无成坏,卷这可纳一毫端,舒之弥纶於法界。
众生与佛同受持,谓有定法便虚假。
祗园食饱洗钵坐,何曾有意一场话。 -
43.《再和陈侍郎子知丞寄桂香新到令孙司户出柑为》 宋·王迈
栢叶椒花天报春,阳和先到四筵宾。
传观秀句字堪佛,谛听清谈太迫人。
子舍香醪浮瓮碧,孙枝名果荐盘薪。
却将甘旨分寒陋,万见先生受士真。 -
44.《韩蕲王源上骑驴图为王孙叶叶赋》 宋·方回
取日虞渊战临平,鼓起金山麾伏兵。
既不画此背嵬军阵形,国容貂蝉佩葱珩,军容金甲马朱缨。
又不画此生面真仪刑, -
45.《再和二首》 宋·郭印
鱼跳须过龙门,虎骤不从兔径。
上士闻道勤行,岂以难能为病。
固守满堂之珍,肯使如瓶之罄。
对境一念不萌,应缘六根皆净。 -
46.《上李西美制置》 宋·郭印
谛观天地间,物物无非易。
有情洎无情,与我固真一。
伏羲未仰俯,卦象已先画。
乾坤易之门,神机尽开辟。 -
47.《寿张京尹十首》 宋·彭龟年
翁儿一笑大欢足,鸡犬不惊仁意多。
欲得使君真实谛,直须堂外识中和。 -
48.《无淮和尚赞》 宋·释智朋
夺身铁色,飞崖倒戈,欠蹄少角。
得聩翁之聪而震忽雷,乘云巢之云而撒巨雹。 -
49.《逍遥咏》 宋·宋太宗
清虚闲静得,奉道见真归。
契合皆堪用,因缘事好依。
精诚求谛信,须有是兼非。
豁达幽深远,奥妙入玄机。