-
1.《次韵杨少云桂花》 宋·高文虎
溶溶漠漠秋光淡,耿耿寥寥夜色清。
不是灵根函爽气,如何醖得此香成。
玉兔捣霜千万粒,凄风折作四花凝。
广寒惯识朝真趣,一笑秋空意欲凌。 -
2.《象之晚坐有感次韵》 宋·李吕
丈夫不作宋玉悲,珍重陶潜菊一枝。
寄傲北窗缘底事,只应真趣少人知。 -
3.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
4.《晓乘大雾访仲固》 宋·胡寅
稚金不耐老火铸,有烈秋阳尚骄倨。
汗流亭午忆凄风,气应佳辰欣白露。
朝来开窗迷眼界,雾色无边莽回互。
谁为夜半有力者,窍负群山著何处。 -
5.《题王顺伯秘书所藏兰亭修禊帖》 宋·袁说友
永和九年暮春日,兰亭修禊群贤集。
含毫欲下意已先,媚日暄风佐摇笔。
当时一笔三百字,但说斯文感今昔。
谁知已作尤物看,流传人间天上得。 -
6.《水龙吟》 唐·吕岩
目前咫尺长生路,多少愚人不悟。
爱河浪阔,洪波风紧,舟船难渡。
略听仙师语,到彼岸,只消一句。 -
7.《偶得佳酒怀尹少稷闻其连日致斋在台作长句寄》 宋·韩元吉
孔君一月二十九日醉,太常一年三百五十九日斋。
人生百岁驹过隙,直与外物劳形骸。
君非太常何用尔,监祭有令时当差。
朝廷礼备百神秩,不比媚奥犹燔柴。 -
8.《题雪岩胡则潜诗卷首》 宋·姚勉
君有雪岩余雪坡,坡中雪少岩雪多。
试将二雪平章看,坡中雪比岩如何。
有人问我坡间雪,一色平铺寒玉洁。
夜深明月可中庭,化作冰壶底俱彻。 -
9.《题履道兄古松图》 宋·释文珦
屏间何人画四松,高标半在烟云中。
人来尽作真松看,槎枒古怪势不同。
一株连蜷如老龙,曾见於康庐窈窱之深峰。
两株横斜苍黛色,曾见於雁荡高寒之绝壁。 -
10.《奉先刘少府新画山水障歌》 唐·杜甫
堂上不合生枫树,怪底江山起烟雾。
闻君扫却赤县图,乘兴遣画沧洲趣。
画师亦无数,好手不可遇。