-
101.《泊龙湾》 宋·陈造
小湾隐沙觜,沙外仍奔湍。
是间以龙名,信乃龙所蟠。
浮烟澹寒鉴,断岸围清澜。
孰知面势要,中有水府宽。 -
102.《和魏衍闻莺》 宋·陈师道
春力著人朝睡重,叶底黄鹂鸣自送。
绿幕朱栏日观明,回廊侧户风帘动。
昨夜春回到寒谷,好鸟飞来把修竹。
整翰厉觜初一鸣,已落君诗专妙独。
退红著绿春事残,後时独立知何言。
侧听不尽已飞去,怀抱此时谁与论。 -
103.《和耘老弟冬夜闻雨有怀》 宋·虞俦
蒲团睡思欲蒙蒙,珍重贤人酒一中。
夜静喜听悬霤雨,寒多更怯战窗风。
檐花细落浑疑梦,诗句频催政未工。
雪拥红炉愁不寐,此时怀抱想君同。 -
104.《山馆对月》 宋·胡仲弓
山寺闻晨钟,深省静中发。
展转睡不成,推窗看明月。 -
105.《感兴》 宋·董嗣杲
荒菊死石罅,小梅发岩阿。
时换物色异,雨过霜晴多。
寒乌抱枯柳,悲鸣愁网罗。
哀哀如诉人,人岂无风波。 -
106.《睡起》 宋·裘万顷
疾去得安卧,寒宵不知长。
邻鸡忽闻声,曙色侵我床。
人生孰无营,晨兴固其常。
奈何以一身,投之百忧场。 -
107.《不寐》 宋·郭印
自怜闻道晚,习气误平生。
诗债几时尽,睡魔终夕轻。
语言空自苦,德业竟何成。
誓欲抛书册,茅檐适性情。 -
108.《出郭闻百舌》 宋·释宝昙
故园何事最关春,百舌枝头狎众禽。
料得万花浑不睡,听渠说尽落星心。 -
109.《病起》 宋·杨时
竹风带雨作秋声,半睡惟闻鸟雀争。
老病衰残惟骨立,白头看镜不须惊。 -
110.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。 -
111.《蚊对》 明·方孝孺
天台生困暑,夜卧絺帷中,童子持翣飏于前,适甚就睡。
久之,童子亦睡,投翣倚床,其音如雷。
生惊寤,以为风雨且至也。
抱膝而坐,俄而耳旁闻有飞鸣声,如歌如诉,如怨如慕,拂肱刺肉,扑股面。 -
112.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
113.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
114.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
115.《连昌宫词》 唐·元稹
连昌宫中满宫竹,岁久无人森似束。
又有墙头千叶桃,风动落花红蔌蔌。
宫边老翁为余泣,小年进食曾因入。
上皇正在望仙楼,太真同凭阑干立。 -
116.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
117.《秋蕊香·七夕》 宋·吴文英
懒浴新凉睡早。
雪靥酒红微笑。
倚楼起把绣针小。
月冷波光梦觉。
怕闻井叶西风到。
恨多少。
粉河不语堕秋晓。
云雨人间未了。 -
118.《今别离》 清·黄遵宪
别肠转如轮,一刻既万周。
眼见双轮驰,益增中心忧。
古亦有山川,古亦有车舟。
车舟载离别,行止犹自由。 -
119.《苏秦以连横说秦》 先秦·佚名
苏秦始将连横说秦惠王曰:“大王之国,西有巴、蜀、汉中之利,北有胡貉、代马之用,南有巫山、黔中之限,东有肴、函之固。
田肥美,民殷富,战车万乘,奋击百万,沃野千里,蓄积饶多,地势形便,此所谓天府,天下之雄国也。
以大王之贤,士民之众,车骑之用,兵法之教,可以并诸侯,吞天下,称帝而治。
愿大王少留意,臣请奏其效。 -
120.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。