-
321.《蝶恋花》 宋·王炎
柳暗西湖春欲暮。
无数青丝,不系行人住。
一点心情千万绪。
落花寂寂风吹雨。
唤起声中人独睡。
千里明驼,不踏山间路。
谩道遣愁除是醉。
醉还易醒愁难去。 -
322.《清平乐(嘉定壬申除夜)》 宋·王炎
一杯椒醑。
惜饮难成醉。
爆竹声中人未睡。
共道今宵守岁。
不如且就衾裯。
谁能细数更筹。
三百六旬过了,明朝却是年头。 -
323.《蓦山溪(巢安寮毕工)》 宋·王炎
莺啼花谢,断送春归去。
雨后听鹃声,恰似诉、留春不住。
韶光易迈,暗被老相催,无个事,没些愁,方是安身处。
栽松种菊,相对为宾主。 -
324.《祝英台近》 宋·辛弃疾
绿杨堤,青草渡。
花片水流去。
百舌声中,唤起海棠睡。
断肠几点愁红,啼痕犹在,多应怨、夜来风雨。 -
325.《摊破江城子》 宋·程垓
娟娟霜月又侵门。
对黄昏。
怯黄昏。
愁把梅花,独自泛清尊。 -
326.《满江红》 宋·程垓
葺屋为舟,身便是、烟波钓客。
况人间元似,泛家浮宅。
秋晚雨声篷背稳,夜深月影窗棂白。
□满船诗酒满船书,随意索。 -
327.《醉落魄》 宋·程垓
晚凉时节。
翠梧风定蝉声歇。
有人睡起香浮颊。
倚著阑干,笑拣青荷叶。
如今往事愁难说。
曲池依旧闲风月。
田田翠盖香罗叠。
留得露痕,都是泪珠结。 -
328.《满江红》 宋·程垓
葺屋为舟,身便是、烟波钓客。
况人间元似,泛家浮宅。
秋晚雨声篷背稳,夜深月影窗棂白。
□满船诗酒满船书,随意索。 -
329.《醉落魄》 宋·程垓
晚凉时节。
翠梧风定蝉声歇。
有人睡起香浮颊。
倚著阑干,笑拣青荷叶。
如今往事愁难说。
曲池依旧闲风月。
田田翠盖香罗叠。
留得露痕,都是泪珠结。 -
330.《浣溪沙》 宋·陈三聘
翠幕遮笼锦一丛。
尊前初见浅深红。
淡云和月影葱茏。
醉态只疑春睡里,啼妆愁听雨声中。
更烧银烛醉东风。 -
331.《临江仙》 宋·石孝友
枕上莺声初破睡,峭寒轻透帘帏。
起来惆怅有谁知。
雨狂风转急,揉损好花枝。
薄_别来春又老,等闲误却佳期。
斜阳影里立多时。
远山何事□,相对蹙修眉。 -
332.《虞美人》 宋·石孝友
醉寻芳草城头路。
底事频凝伫。
丽谯直下小层楼。
鸳瓦重重匀砌、几重愁。
睡红颦翠春风面。
咫尺无由见。
从教笑语落檐楹。
图得香闺依约、认郎声。 -
333.《减字木兰花》 宋·石孝友
角声催晓。
斗帐美人初梦觉。
黛浅妆残。
清瘦花枝不奈寒。
匆匆睡起。
冷落余香栖翠被。
何处阳台。
雨散云收犹未来。 -
334.《眼儿媚(初秋)》 宋·张鎡
凄风吹露湿银床。
凉月到西厢。
蛩声未苦,桐阴先瘦,愁与更长。
起来没个人僽采,枕上越思量。
眼儿业重,假饶略睡,又且何妨。 -
335.《江城子(夏夜观月)》 宋·张鎡
飞来冰雪冷无声。
可中庭。
骨毛清。
卧看东南,和露两三星。 -
336.《贺新郎(游西湖)》 宋·刘过
睡觉莺啼晓。
醉西湖、两峰日日,买花簪帽。
去尽酒徒无人问,唯有玉山自倒。
任拍手、儿童争笑。 -
337.《疏影·苔枝缀玉》 宋·姜夔
辛亥之冬,余载雪诣石湖。
止既月,授简索句,且征新声,作此两曲,石湖把玩不已,使二妓肆习之,音节谐婉,乃名之曰《暗香》、《疏影》。
苔枝缀玉,有翠禽小小,枝上同宿。
客里相逢,篱角黄昏,无言自倚修竹。 -
338.《瑞鹤仙(赋红梅)》 宋·史达祖
馆娃春睡起。
为发妆酒暖,脸霞轻腻。
冰霜一生里。
厌从来冷澹,粉腮重洗。 -
339.《祝英台近》 宋·高观国
一窗闲,孤烬冷,独自个春睡。
绣被熏香,不似旧风味。
静听滴滴檐声,惊愁搅梦,更不管、庾郎心碎。
念芳意。 -
340.《谒金门》 宋·卢祖皋
闲睡足。
冰柱乱敲寒玉。
簇簇庭阴嘉树绿。
晚蝉声断续。
一雨藕花新浴。
香破小窗幽独。
重理焦桐寻旧曲。
隔墙风动竹。