-
21.《声声慢(九日泛湖游寿乐园赏菊,时海棠花开,即席命赋)》 宋·刘辰翁
西风坠绿。
唤起春娇,嫣然困倚修竹。
落帽人来,花艳乍惊郎目。
相思尚带旧子,甚凄凉、未忄欠妆束。 -
22.《声声慢(残梦和儿韵)》 宋·赵功可
情痴倦极,天阔归迟,吟魂无力随风。
月落墙阴,一屏睡睫濛濛。
邯郸平生难记,记花前、犹醉金钟。
留连处,忽一声山外,吹度晴钟。 -
23.《闲居初夏午睡起·其二》 宋·杨万里
松阴一架半弓苔,偶欲看书又懒开。
戏掬清泉洒蕉叶,儿童误认雨声来。 -
24.《庵中睡起五颂寄海印长老》 宋·韩维
闲窗日射寒松影,枕上风传过雁声。
梦境觉来无一际,不劳唇齿话无生。 -
25.《水龙吟 予始赋睡词,诸公赓和三十余首·一》 元·白朴
园旧游,因感其事,复用前韵。
万金不买青春,老来可惜欢娱地。
有时记得,江楼深夜,解鞍留寐。
兰焰喷虹,宝香薰麝,玉醅*蚁。 -
26.《鹧鸪天·堂上幽人睡自闲》 金朝·段成己
堂上幽人睡自闲。
门前声利聚为团。
花香恼梦寻无处,诗句撩人写复难。
空自叹,倩谁宽。
惊鸟三绕几时安。
青山融岸迎人笑,旧有盟言且莫 -
27.《秋声》 宋·关注
梦破松声枕上闻,睡魔夜半战吟魂。
初疑秋雨连江岸,乍觉寒潮上海门。
招引好风来古寺,追随月色下前村。
晚行欲问声来处,郁郁苍波漫不分。 -
28.《卖花声 词品卷六》 元·黄澄
人过天街,晓色担头红紫。
满筠筐、浮光浪蕊。
画楼睡醒,正眼横秋水。
听新腔、一声催起。
吟红叫白,报道蜂儿知未。
隔东西、余音软美。
迎门争买,早斜簪云髻,助春娇、粉香帘底。 -
29.《睡起》 宋·项安世
梦破鸡啼午,心閒鹊噪声。
焚香槐日永,煮茗麦风清。
掬水洗馀困,看云生远情。
时时记花影,自绕曲栏行。 -
30.《睡起自遣》 明·沈周
书枕悠悠自小康,何须断送脚尘忙。
屏心云气山开画,树里檐声雨满堂。
名利可怜鸡有肋,神仙只累鼠拖肠。
时时具酒招邻曲,闲与桑麻较短长。 -
31.《午睡玛瑙起赴寿星浴》 未知·陈俞
达人心镜明,直道略委折。
重来犬不惊,到家蝉声咽。
君吟有造化,我唱无生灭。
法界即大都,山川几回别。 -
32.《和杨廷秀至后睡觉》 宋·王蔺
池塘春梦草初生,江左诗来得我惊。
开秩快观醒倦眼,挑灯细读度寒更。
追参李杜今无敌,挥斥侯刘独有声。
一首敬酬三百首,深惭坡老和渊明。 -
33.《睡起偶作简无修兄弟》 明·黄辉
返照带微润,天似欲雨者。
轻阴灭遥翠,月已下弦也。
今日送行客,谈笑集兰若。
离怀冷游兴,去住空残斝。 -
34.《夜声》 明·陆容
微醺醒中夜,独寤当逆旅。
心清听思聪,声动臆可举。
轻噫疑林飚,斜侵觉窗雨。
琤琮僧塔铃,幽轧邻家杼。 -
35.《秋日睡起感悟》 明·叶纨纨
睡余晚色上,四壁蛩声啾。
凉月满庭白,寒灯一点愁。
眇眇犹若梦,恍惚又谓起。
醒梦若俱非,不知何所似。
慨然长叹息,生死即如此。 -
36.《题美人春睡图》 明·袁宗
东风小院阑干曲,满地梨花涴香玉。
金囟昼静燕初闲,火养沉烟一丝绿。
美人消瘦桃花肌,春腰玉减一尺围。
碧纱帐小蝉翅薄,睡损舞裙金缕衣。 -
37.《春睡词》 明·朱静庵
茸茸芳草含新绿,露井夭桃锦云簇。
石阑干外早莺啼,又唤春光到华屋。
绮窗花影摇玲珑,玉人梦破春溶溶。
云鬟半軃凤钗滑,枕痕一缕消轻红。
香汗轻轻透衾湿,含情欲起娇无力。
海棠庭院鸟声和,睡足东风一竿日。 -
38.《行琼儋间肩舆坐睡梦中得句云千山动鳞甲万谷》 宋·苏轼
四州环一岛,百洞蟠其中。
我行西北隅,如度月半弓。
登高望中原,但见积水空。
此生当安归,四顾真途穷。 -
39.《二月二十六日雨中熟睡至晚强起出门还作此诗》 宋·苏轼
卯酒困三杯,午餐便一肉。
雨声来不断,睡味清且熟。
昏昏觉还卧,展转无由足。
强起出门行,孤梦犹可续。
泥深竹鸡语,村暗鸠妇哭。
明朝看此诗,睡语应难读。 -
40.《吴子野绝粒不睡过作诗戏之芝上人陆道士皆和》 宋·苏轼
聊为不死五通仙,终了无生一大缘。
独鹤有声知半夜,老蚕不食已三眠。
怜君解比人间梦,?芝有梦斋,子由作铭。
?许我时逃醉后禅。
会与江山成故事,不妨诗酒乐新年。