-
21.《余赴官宫庠与道祖通判久聚乍散每有怀想作诗》 宋·葛立方
初拜清扬日,菰城荻始芽。
家声璜出渭,骏气马生洼。
博识该三箧,宏才记五车。
商明挈日月,文彩炫云霞。 -
22.《梦仙谣》 宋·刘子翚
鹅子峰前波色清,刘郎看山无俗情。
癯儒自昔有仙骨,夜梦体飞如叶轻。
云中不识朝天路,双童导我凌空去。
侧身度岩隈,盘盘复回回。 -
23.《和钱之道游虎丘二首》 宋·李廌
石头槎牙占官道,松树老怪卉断云。
骊龙睡隐潭水黑,雨积粪壤生朝菌。
山光缭绕林朴樕,野气空阔云氤氲。
归来月落天色莫,水边游女溅红裙。 -
24.《题戚仲骡纲图》 宋·李洪
北风吹雪飞千山,雪深山径难往还。
长林乔木敛秀色,层崖叠嶂雕苍颜。
山腹痴云结寒润,山巅去天不盈寸。
溪湍岩瀑争喧豗,兽蹄鸟迹皆逃遁。 -
25.《次韵秋夜》 宋·方岳
雨浥浮梁逗碧纱,短更催睡不停挝。
一声雁带塞愁过,八月槎随乡信赊。
别后故人频入梦,秋来燕子已还家。
相逢却喜诗无恙,醉墨淋漓黑老鸦。 -
26.《客久》 宋·董嗣杲
身孤犹落叶,客久向饷英。
少睡夜逾悄,多闻心更清。
县楼讹漏点,雨市杂溪声。
海上仙槎在,思乘几凝情。 -
27.《太极诗上范天碧侍郎》 宋·陈普
涵涵六合八肱裹,类聚化生何可纪。
固然两人阴与阳,大要一个不得已。
所从无声亦无臭,所出如彼复如此。
成象效法森目前,大自三才小一虮。