-
21.《四和》 宋·刘克庄
手援鍪弧先奋呼,盛气直传入国都。
屈盘硬语押险韵,有似兵家使诈愚。
专场自矜觜距黠,覆军讵意肝脑涂。
堂堂老将号令肃,中营外栅如联珠。 -
22.《闰夏六月书事一首》 宋·刘克庄
自矜力健爪距刚,乘夜阴黑来康庄。
东家亡羊西失狗,不觉杲日升扶桑。
村农贾勇群捕逐,一农奋戈扼其吭。
虎立而攫吼动地,万夫辟易农重伤。 -
23.《谢陈伯成学士》 宋·强至
蓬莱仙人才伟英,三世实以文章称。
持杯玉虹汲涧壑,奋笔金虎虓丘陵。
开怀未尝有表暴,出语矧复无骄矜。
超然古人考是否,蔑尔时俗论爱憎。 -
24.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
25.《和立斋喜雪韵》 宋·王柏
生意原原如襞积,阴阖阳开有绳尺。
风霜冰雪岂少思,到此自宜天地塞。
凛然帝则亘古今,此外不知还不识。
连年冬令太伤迟,君子忧时长皱眉。 -
26.《贻叶秀才诗》 宋·释智圆
松柏异众木,岁寒陵严霜。
兰茝异众草,林深发幽香。
须知君子道,不为穷困伤。
须知君子言,唯为仁义彰。 -
27.《和诸君观画鬼拔河》 宋·苏颂
关中古有拔河戏,传闻始盛隋唐世。
长絙百尺人两朋,递以勇力相牵制。
芳华乐府务夸大,黎园公卿谩轻肆。
拔山扛鼎乌足矜,引绳排根非胜事。 -
28.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。