-
161.《王侍御寿诗》 宋·楼钥
史君威名闻四方,南床凛凛凝秋霜。
史君和气到瓯越,幕府初开夜飞雪。
颇闻此雪仍岁无,定知来随御史车。
黄堂洗印未多日,庆朝况此当悬弧。 -
162.《笑笑一篇代简答王之朝》 宋·陈著
□惠家狮儿,雪白真可取。
摩挲方脱怀,跳跃遍庭宇。
意在饱可饕,饲养如旧主。
无菜安有肉,无仓那得鼠。 -
163.《季秋既望吾族子侄以老人会于我家名日燕老集》 宋·陈著
飒飒西风来,吹不开眉端。
团团空中月,照不见肺肝。
菊花仍旧香,过雁秋年年。
我怀人得知,流光逝如川。 -
164.《赠彭花翁牡丹障》 宋·姚勉
洛之花图欧公诗,惊怪天巧呈新枝。
自言当时记者数十种,姚魏后有潜溪绯。
蜀之花图景仁句,香雪蕊金藏不露。
径围三尺瑞云红,尚有二花添未具。 -
165.《岁除夜过白土市不宿夜几失道田家地卧四十韵》 宋·方回
腊月廿九日,丁亥之岁除。
朝发句容县,寒空晴色初。
初晴信可喜,泥深犹尺余。
午憩白土市,暮指丹阳湖。 -
166.《小石塘源》 宋·于石
万山郁回合,群木尤老苍。
细路百盘折,崎岖陟羊肠。
凉阴覆峭壁,萦回涧流长。
绿萝下百尺,笑挹清泉香。 -
167.《奉赠韦左丞丈二十二韵》 唐·杜甫
纨绔不饿死,儒冠多误身。
丈人试静听,贱子请具陈。
甫昔少年日,早充观国宾。
读书破万卷,下笔如有神。 -
168.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
169.《桂枝香》 宋·陈亮
仙风透骨。
向夏叶丛中,春花重出。
骏发天香,不是世间尤物。
占些空阔闲田地,共霜轮、伴他秋实。 -
170.《东州逸党》 宋·颜太初
天之有常度,躔次绝乖离。
地之有常理,沈潜无变亏。
人之有常道,高下遵轨仪。
三才各定位,万古永不移。 -
171.《国宾黄先生之官义乌主簿赋诗奉赠》 明·王祎
黄君古君子,制行粹且夷。
恂恂美仪矩,蔼蔼赡文辞。
峨冠映长鬛,大布以为衣。
去岁应辟举,来自盱江湄。 -
172.《再寄》 宋·张耒
宛丘之别今五年,汴上留连才一日。
残生飘泊客东南,忧患侵陵心若失。
先生神貌独宛然,但觉岩岩瘦而实。
有如霜露入秋山,扫除繁蔚峰峦出。 -
173.《和胡少汲游山》 宋·晁说之
峭直汉大夫,伊余忝末胄。
出不还良媒,生本值恶宿。
高曾耀图牒,罪戾辱堂构。
十饥付群儿,万恨阁孤咮。 -
174.《赠王顺之歌》 宋·晁补之
王郎见若不胜衣,眇然儒者未有奇。
我知王郎有奇处,议论涛海拏蛟螭。
由周而来逮五季,故事本朝能尽知。
不惟知之业有用,斟酌成败中无疑。 -
175.《癸巳岁邑中大歉三七侄捐金散谷以济艰食因成》 宋·吴芾
吾家谓侄非常儿,自幼读书尝下帷。
平居事母尽孝道,力供子职曾无违。
辛勤农亩三十载,顿立门户成家肥。
耻同流俗事骄吝,好贤乐业常怡怡。 -
176.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
177.《寄题九华苏君明甫梦牛亭》 宋·方回
融融洩洩非烟雾,金门玉堂严陛枑。
上帝高居朝百灵,神人真官俨无数。
九华种德萱堂仙,许傍红云听韶頀。
琼林宴罢偃霓旌,诏赐麒麟引归路。 -
178.《偈颂三十首》 宋·释印肃
众生本是佛,悟了一体同。
若人不达本,逐末走西东。
君子当务本,本立佛性同。
通一万事毕,终不被尘笼。 -
179.《奉先刘少府新画山水障歌》 唐·杜甫
堂上不合生枫树,怪底江山起烟雾。
闻君扫却赤县图,乘兴遣画沧洲趣。
画师亦无数,好手不可遇。 -
180.《梦游春七十韵》 唐·元稹
昔岁梦游春,梦游何所遇。
梦入深洞中,果遂平生趣。
清泠浅漫流,画舫兰篙渡。
过尽万株桃,盘旋竹林路。