-
341.《又和八首》 宋·刘克庄
浅池荒榭不施关,一任蟆跳更蚓蟠。
儒墨是非恁纸上,阴晴变态验窗间。
晨光可爱聊晞发,老相堪憎莫镜颜。
赖有笥中奎墨在,绝胜疏傅橐金还。 -
342.《和寄白圣均》 宋·文同
年来双鬓已丝丝,头角低摧羽翼垂。
无命不穷常自笑,有谋皆拙敢求知。
荣途谩说居三馆,僻郡还甘守一麾。
赖是山城好风物,不能逢子共吟诗。 -
343.《李太尉》 宋·文同
昏雺翳紫极,横霓势光大。
妖威集凶冀,忍秽实中赖。
奸铓日增剡,谁汝触取害。
骄根愈自固,所植利孱昧。 -
344.《陈叔易赋王秀才所藏梁织佛图诗邀同赋因次其》 宋·陈与义
维摩之室本自空,忽惊满月临丹宫。
稽首世尊真实相,不比图画填青红。
天女之孙擅天巧,经纬星宿超庸庸。
沦精入此三昧手,一念直到只园中。 -
345.《示诸儿》 宋·洪咨夔
徂徕古君子,泾渭何太明。
一奸众稷契,诗作奇祸萌。
奸人挤之死,既死气未平。
锐欲剖其棺,谓北走犹生。 -
346.《秋怀吟》 宋·邵雍
一番春了未多时,云外征鸿又报归。
节物眼前来若此,岁华头上去如斯。
当年志意虽然在,今日筋骸宁不衰。
赖有寸心常自喜,圣人难处却能知。 -
347.《叙旧感怀呈提刑毅父并再和六首》 宋·晁补之
儿童豪气自堪惊,未入乡人月旦评。
叔向亦闻呼使上,子将一见便知名。
平生兰省追高步,老去秦川共此行。
赖有蒲城桑落酒,高楼条华慰人情。 -
348.《集贤殿考试罢二首》 宋·苏辙
振鹭纷纷未著行,初従江海觇清光。
卷声风雨中庭起,笔势云烟累幅长。
病眼尚能分白黑,众毛空复数骊黄。
禁中已许公孙第,得失何私物自忙。 -
349.《和王晋卿都尉荼醾二绝句》 宋·苏辙
春到都城曾未知,揪花时见万年枝。
多情赖有王公子,解剪金盘寄所思。 -
350.《集贤殿考试罢二首》 宋·苏辙
衰病相侵眼渐昏,青灯细字苦劳神。
遍看大轴知无力,听诵奇篇赖有人。
前日鼓旗闻苦战,明朝雷雨出潜鳞。
殿庐困极唯思睡,却忆登科似後身。 -
351.《劝子瞻修无生法》 宋·苏辙
除却灵明一一空,年来丹灶漫施功。
掌中定有庵摩在,云际悬知雾雨蒙。
已赖信心留掣电,要须净戒拂昏铜。
谁言逐客江南岸,身世虽穷心不穷。 -
352.《许州留别顿主簿》 宋·苏辙
洛寺相従不出门,绕城空复记名园。
程文堆案晨兴早,竹箪连床夜雨喧。
归路逢僧暂容与,登山无力强扳援。
遥知别后都如梦,赖有君诗一一存。 -
353.《次韵侯宣城叠嶂楼双溪阁长篇》 宋·苏辙
作官如负担,一负当且驰。
不知息肩处,妄问道远迩。
我乘章江流,却入宛溪水。
舍舟陟崔嵬,行路极旬已。 -
354.《次韵王适春雨》 宋·苏辙
久遭客禁往还稀,风雨萧条只自知。
春色有情犹入眼,客愁无赖巧侵眉。
山僧寄语收茶日,野老留人供社时。
久住不须嫌寂寞,此间偏与拙相宜。 -
355.《酬令裕见寄之什》 宋·李吕
伯才不鼓琴,良为知音撤。
渊明琴无弦,荆扉昼常闭。
吾道传沧洲,初不待识别。
叔孙志谐俗,礼乐用绵蕝。 -
356.《和李似之秉烛观梅诗》 宋·刘子翚
冻色沈万象,晴巅露皑皑。
通宵月观梦,梦破东风来。
小立值芳气,微寻见寒肧。
我病亦呼客,沙边久徘徊。 -
357.《秋日即事三首》 宋·王之道
今日知何日,西风正得秋。
天心方祚汉,人物合师留。
才略烦威敌,声名赖镇浮。
不妨临赋乐,汎汎有杨舟。 -
358.《和余元明时元明邀余同李次元夜饮》 宋·王之道
坐中强半是同年,赖有斯人席更圆。
跨马未须贪远道,举觞聊复望青天。
枯荷折苇三墩路,明月清风百丈船。
俯仰便成陈迹恨,须知此集不论钱。 -
359.《咏二疏》 宋·张元干
两傅常存好老心,汉廷元自少知音。
归来日日相娱乐,赖有君王旧赐金。 -
360.《寄方允迪》 宋·朱翌
山阴兴尽晚船催,猿鹤欢迎入翠微。
为信在山名远志,便令满箧寄当归。
一床独设空诸有,三径就荒知昨非。
更赖仲容贤莫敌,竹林从此倍光辉。