-
141.《显元歌》 宋·释印肃
不识本家元宝贝,汩没缘尘生死快。
阿赖耶识藏无明,十八界缠缯网盖。
贪嗔痴,常在在,心镜空花分内外。 -
142.《携仙箓九首》 唐·司空图
岳北秋空渭北川,晴云渐薄薄如烟。
坐来还见微风起,吹散残阳一片蝉。
一半晴空一半云,远笼仙掌日初曛。
洞天有路不知处,绝顶异香难更闻。 -
143.《歌者十二首》 唐·司空图
追逐翻嫌傍管弦,金钗击节自当筵。
风霜一夜燕鸿断,唱作江南袚禊天。
玉树花飘凤失栖,一声初压管弦低。
清回烦暑成潇洒,艳逐寒云变惨凄。 -
144.《纪事(八首选一)》 清·黄遵宪
众人耳目外,重以甘言诱;
浓绿茁芽茶,浅碧酿花酒。
斜纹黑普罗,杂俎红毡竓,琐屑到钗钏,取足供媚妇。 -
145.《哭先师樗隐先生》 明·管讷
先生姓刘,名俨,字敬思,钱塘人。
痛哭刘夫子,如今隔九泉。
感恩惟我在,卓行许谁宣。
汉向犹今系,梁訏复后贤。 -
146.《和钱安道寄惠建茶》 宋·苏轼
我官于南今几时,尝尽溪茶与山茗。
胸中似记故人面,口不能言心自省。
为君细说我未暇,试评其略差可听。
建溪所产虽不同,一一天与君子性。 -
147.《读书》 宋·陆游
古人已死书独存。
吾曹赖书见古人。
後之视今犹视古,吾书未泯要有取。
贾生痛哭汉文时,至今读之有余悲。
魏徵嘻笑封德彝,生亦岂责绛灌知。
穷秋风雨卧孤馆,万世悠悠百年短。
垂死成功亦未晚,安知无人叹微管! -
148.《送张洞推官赴永兴经略司》 宋·欧阳修
自古天下事,及时难必成。
为谋於未然,聪者或莫听。
患至而後图,智者有不能。
未远前日悔,可为来者铭。 -
149.《蒙赐佳什钦叹不足不揆浅陋辄次元韵》 宋·陈与义
退之高文仰东岱,籍湜传盟其足赖。
固知法嗣要龙象,先生端是毗陵派。
方驾曹刘盖余力,压倒元白聊一快。
向来班门收众材,宾履费公珠几琲。 -
150.《送成材》 宋·邓肃
伯夷自甘首阳蕨,商臣不戴周日月。
那知世人冷笑渠,却言冯道有全节。
纷纷过眼万飞蚊,何如闭目日饮醇。
议论不从流俗变,吾宗赖有谪仙人。 -
151.《抚州崇仁县玉清观道士黄石老工古篆以他公父》 宋·魏了翁
圣学不嗣千余年,并与小学遗其传。
其间明道宁乏贤,谓书小伎姑舍旃。
十字九舛不可镌,楮生墨墨色有冤。
动以经史为执言,岂知魏晋几变迁。 -
152.《述山中语呈郡侯董庭直少监》 宋·岳珂
山行霜清群木落,回首重云望城郭。
城郭西畔江正横,中有千骑随双旌。
山头一湾霜月明,旌底史君如许清。
我行山间已一月,枕石潄流更奇绝。 -
153.《赠同志》 宋·释文珦
我本无生俦,涉有乖素愿。
百年直寄耳,倏忽如过电。
犹记学语时,老色遽满面。
富贵非所希,吾道在贫贱。 -
154.《漫浪阁辞》 宋·晁补之
沛高皇之受嬴兮,刘别子曰楚元。
羌好诗而说羲兮,敬设醴于穆生。
戊始怠而穆去兮,申白笑而钳市。
冨传孙而失国兮,派辟强之支子。 -
155.《代书寄内弟耐翁总干》 宋·楼钥
我昔生外家,半世犹相依。
至今连墙居,日日相闻知。
诸表如群从,休戚真同之。
耐翁生而秀,爱惜从儿时。 -
156.《文敬坠马用予韵见遗再和一首》 明·李东阳
我马西行东客归,归心落日争分飞。
长安城中一掌地,颠倒鞭鞚随裳衣。
君时别向中书宅,两日吾门断双屐。
宁知此厄忽相遭,怪事惊从武昌得。 -
157.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
158.《岳州夜坐》 唐·张说
炎洲苦三伏,永日卧孤城。
赖此闲庭夜,萧条夜月明。
独歌还太息,幽感见馀声。
江近鹤时叫,山深猿屡鸣。
息心观有欲,弃知返无名。
五十知天命,吾其达此生。 -
159.《陪狄员外早秋登府西楼,因呈院中诸公》 唐·岑参
常爱张仪楼,西山正相当。
千峰带积雪,百里临城墙。
烟氛扫晴空,草树映朝光。
车马隘百井,里閈盘二江。 -
160.《苦雪四首》 唐·高适
二月犹北风,天阴雪冥冥。
寥落一室中,怅然惭百龄。
苦愁正如此,门柳复青青。
惠连发清兴,袁安念高卧。